t u 7rsçi [csv %etAi] /¿ a p v s t a i v\J/o'S-t Kicrtroç,
x itrtro ç sA t^ p u c r u xsxovtcrpisvoç' ce Je ¡ c a r a v r ò v s@
XAp7TU SÀI? SÌÀSITAI àycLÀÀOfJLiVA XÇOKOSVTI.
sn o tr S 's v Je y v v c t, r i & s u v ¿'AtêccApiA, t s t v x t a i ,
CUTKVITCt 7TS7TÀU TS Ka ) A[L7TVXi' 7TA(> Je 01 AviïqSÇ
XAAoV è S ’eiÇctt^OVTSÇ CLjXCiCctctiç aAAoB'sv aAAoç
VSIXSlOVO' £7TSS<r(Tt' TA O OU Çipevèç A7TTSTAI AVTAÇ. 3 S
À A X OXA fA.lv TVjVOV 7rCTliïè(>KSTAl AV^pA ysASVCA,
A A A oK A O AU 7T0TI TOV pi7TTSÎ V00V' 01 J ’ V7T SÇUTOÇ
iïri&A tcvAoiJ'iouvTSç I tu c t ia ¡¿o%&Ì£ovti .
Tolç Â [¿STA ypiTTSVÇ TS ySÇUV, 7TSTOA TS TSTVXTAI
A s irp c tç , ê<p’ a cnrsvS'uv ¡ ¿ s y A iïtXTvov s ç ßoA ov sA x s t 40
Ò 7TpS<rÇ>VÇ, XAjXVOVTi TO XAÇTSÇCV Avfy) SOIXUÇ.
kenaerium Ep. ad Rover, pp. xxv.
xxvi. p. 9 3 , 21. correfte pp. 235,
15. 639, 2 .
29 . tu trorl A . K. GL. S. r . e. h.
3 . Lipf. pro v. 1. Junt. tu in genitivo
Schaferus e Schol. tov Med.
¿iJ/óSt Junt.
3 0 . xixoyKTpÉiiof. Sic edd. cuna
parte codicum et Etymologo v.
‘Ehixpvtroi, ubi IVI SS. Leid, et Dor-
vill. habent xtxcAAu^tvo;. xixoytf/.éyos
D. E . M. P. T . X . 1 . 6. 7 . a. c.
Lipf. Brunck. Locum refpicit Schol.
Nicandri Ther. 625.
3 2 . etrocrS-i A . Q. Vat. 5 . ap.
San6t. fuprafcripta tamen le6tione
altera. £>to§ev 1. UrroaSs P. Vat. 6.
ap. Sanft, n? ScZv B. C. D, E. H.
L . M. Q. T . V . X . Z . r . a. f. i.
1. 3 . 7. 8. a m. fec. Med. Aid.
Junt. Cali, ri memoratur in Scho«
Kis. "Exroo-Siy, fufpicionem Joh.
Chrift. van Bergen, probavit Valc-
kenaerius.
Ib. Fuit mihi copia manu exarati
codicis, in quo vidi fcriptum,
y w i r ii i. quod non annotaflem,
nifi viderem et fcholiaften
quoque eam leftionem habuifle,
ac prope folam probafle. In fcho-
liisTane manufcriptis videtur Ame-
rias auftor dici ejus leftionis quae
hodie obtinet. C a s a u b o n u s . Ame-
rias potius fcholii auftor cenfen-
dus eft.
3 4 . iSupao-SoETE; mavult Valcke-
naerius: recepit Brunckius. et mox
e e i x s i o r r .
3 6 . ¿aa’ Öxce. Heinfius, Valcke-
naerius, et Brunckius, ö x d Schaferus,
pro vulg. aAAox«. yeXHau a. d.
i. 1. C. D. H. M. T . Y . r . 3 . 6.
7 - et 4 . y iAof fupraf. yihu.au. P.
ytXoTau A. Junt. ychevau Aid. Call.
37 - \titTn A. e. k.
38 . Initium verfus citat Schol.
Ariitoph. Lyf. 475. vid. Ruhnken.
ad Timaeum p. 169. //.oySiafroi/Tt
edidit Brunckius, probante Valc-
kenaerio. .
3 9 . x a t i r i r g i t T iT V x r u t S. T . 3 .
f. h. 1. toic-Js Junt.
4 0 . ¡Cp’ ut 6 .
41 . ru xpuTipu A . K. tu k.
ÇAiriç xsv y v ìu v vi v ocrov crB'Svoç sAAo7risvsiv‘
u£e ol o ù ^ x a v t î h a t a v% s v a z s a v to& b v iveç,
XOU 7T0ALU 7TS(> SQVTL' TO Jg tT&SVOÇ A?10V A<oAÇ.
tv tB -o v Jv’ ocrcröv A 7 r u 3 s v c cA itç v to io ysçovToç
7TVPVAIAIÇ (TTAtpvAAlcri XAAoV ßs&piS'SV À A u A ’
fA v oAiy o ç t i ç xw p o ç è<p’ a Ì[ la c t i a u t i C^vAactctsì
ïjfASVOÇ' (¿ [¿ ft Je (¿W Jw CA.AU7TSXSÇ' A [CSV AV CÇXfiùÇ
CboiTvi, CTtVOfXSVA TAV Tpufy[COV' À J ’, S7TÌ 7TV\pAV
7TAVTA JcAflV TSVXOICTA, TO TTAl^iOV OV 7TpiV Àv^CTSiV
<p£4Tz, tS piv Jj À xçatkttov S7t) tyiçoicri XA&Îfyp.
avrap 'ey À v^s^xscn ri xaA a v ttAsksi cçkqwoSy/idH,
45
50
4 2 . (pody; xu1 1. yvav A . P. 9.
43. u h Codd. fere omnes, cum
edd. pr. Calliergus et recentt. a I
it, quae leftio eft cod. Flor. 3 7 •
4 4 . toe it Junt.
4 7 . xovpos A . 1. Schol. Apollon.
Rhod. I. 959.
4 8 . P. 3 . 7 * Aid. og^uy
Q.
49. cpotrn P. 1 . Junt. probante
Valckenaerio, qui notat in Theo-
criteis Dorica eife cpoirns' T o w n s '
iaopn etc. Codd. alii (poira. (pawa e.
Mox etti itnpuy edd. Med. Aid.
Junt. Call, cum O. B. L. c. k. 1.
9. et ni fallor K. A . D. H. Z .
Alii 1 tcI langa. Mox in Scholiis
memoratur alia leftio, ioAoy xev~
Sotau, quam nullus codex agnofcit.
, 50. u v n a tiv cum A. D. P. S. T .
W . 6. c. e. h. k. 1. Junt. prae-
tulit vulgatae uyuatw Valckepae-
rius. Theocritus fcilicet fcribebat
Tnpnaoy* ta o in aH s' T&UTnatts | t K a y n -
ait r . amat. 1.
51 . (payTt C. njp)v ay d. urgtyn
Med. Junt. ayuptaroy pro axgiiriaroy
in codice quodam reperit Fulvius
Urlinus, quod lubenter amplexi
funt If. Vpffius et Toupius 5 quin
et Valckenærius baud improbaffe
videtur, modo cum Wartono fcri-
batur n ’vaptaroy. Vulgatam défendit
Brunckius. Mox xu^t^n vel
xuVtn C. D. H. K. L . S. r . T .
V . X . 4. 6. 7 . 8. a. d. f. i. Junt.
Y.OL St|£r vel xa&t£et A . P. W . Z . 1.
k. 1. B. E. xaBt^cy Aid.
xa$i£n (he) Call. xa&t£ot 9 * H.
Steph. xaBi^h Med.
Ib. x a S i£ o t vel x a $ t£ n , utrumque
vitiofum : fcribendum eft enim,
vel admonente Scholiafte, çui fub-
feribunt et veteres quædam edd.
xu§t£n. Nam Dores, ut ex Lep-
tine docent Græci, r a vnroTuxTtxu
tu v £np.a.Tav vptoiuç npity ¡x (pi^avat :
quem canonem, ut alios multos
Doricam Dialeftum xaça.xrr,piçot-
r a s , neglexere paflim, qui hunc
poëtam defcripferunt. Poflumus
etiam xa§i£ey légère : quam lec-
tionem in codice chirographo in-
veni. Eft vero perelegans et Græ-
corum proprium loquendi genus
xa&iÇity ûxpxTtaToy pro rcddere,
cere, et ut iidem dicere folent,
T iS tta i. C a s a u b .
5 2 . àxçtS'oQnxay L. Z . 6. 8. 9. c,
Hunc locum refpicit Euftathius II,
B 4