
 
        
         
		Jungermannia liientala  L.  DC.  I i 5o.  Mart.  1.  c.  Lindens. 
   p.  41. — vG.  82. 
 1 c.  Dill.  t.  70.  f.  11 !  Engl.  606!  Mart.  t.  3 .  f.  13 ! 
 Fruct.  vere  (Majo) DC ;  autumno Mart.  2f.. 
 Hob.  in  locis  umbrosis humidis,  in  terra,  ligno putrido ,  
 in  cortice  arborùm,  supra Muscos ,  et supra Peltideam ca-  
 ■ninam Ach. 
 ^   189.  Jungermannia  heterophylla  (Schrad.),  caule  repente  
 ramoso ,  foliis  imbricatis  horizontalibus  subquadratis ,  
 inferioribus  bidentatis ,  superioribus  emarginato-repandis  vel  
 subintegerrimis,  stipulis  i^-fidis,  laciniis  lanceolatis,  mediis  
 longioribus.  Mart.  p.  140. 
 Differt  a  J.  bidentata praecipue  statura minore,  forma fo-  
 liorum,  et calyce laterali.  —  Caeterum Candollitjs  affirmât,  
 calyces terminales  esse, sed ramis minimis laterabbus  innixos. 
 Jungermannia heterophylla DC.  1147e.,  Mart.  p.  >4o.  
 Ic.  Dill.  t.  70.  f. 12! Dan.  f.  2! Eqgl. 281. Mart. 
 3 .  1’.  12 ! 
 Fruct.  .  . . . .  2[. 
 Hab.  in ligno vetusto ad terrain. 
 190.  Jungermannia  bicüspidata (L.),  caule  repente ramoso, 
   foliis remotiusculis semiverticalibus  ovato-subquadratis  
 bifidis,  sinu acutiusculo,  laciniis  acutis  subrectis ;  pericbaeta-  
 libus  longissimis,  patentibus  bifidis subdenticulâtfs ;  capsula  
 ramulo  proprio  radicali  insidente,  calyce  cylindrico  versus  
 apicem trigono,  ore dentato.  LindeNb.  p.  89. 
 Nostra planta,  quae pertinet ad formam a.  elongatam Lindenberg  
 p.  90,  folia habet remota,  profunde  incisa,  laciniis  
 acutissimis ;  areolae refis cellularum maximae,  subrotundae.—  
 Crescit ramulis  elongatis  in caespitulis Iaxis inter Muscos atque  
 ad radices  arborum.  vH. 
 Jun