
Quia distinctio inter J. dilaialavi et tamarisei difiicillima
e s t, sequitur variarum partium comparatio :
In J. dilatatu:
Statura major.
Folia viridescenti-nigricantia,
aut fusca; fere sine splen-
dore.
Stipulae ovatae, 2-fidae.
Cuculli ovati, 2-fidi, subses-
siles.
Calyx lateralis et terminalis,
margine dentatus papillo-
sus.
I n / . tamarisci :
minor, angustior inprimis.
nigricantia , nitentia.
ovatae, emarginatae.
reniformes, pedicellati.
terminalis, laevis, trigonus,
trifidus, margine serratus.
^—■178. Jungermannia platyjjhylla (L.) , caule bipinnato
adscendente j foliis imbricatis ovato-rotundatis , obtusis , in-
tegepriinis, stipulis inaequalibus, raro 1-2-dentatis ; ca-
lyce triangulari, trifido, laterali.
Jungermannia platyphylla L. DC. I i 5g. Mart, p. 127.
Lirdenb. p. 18. Spr. IV. p. 2 rg . — dG. gg.
Je. Dill. t. 72. f. 32! Dan. 1714- f. i ! Engl. 7g8 !
MART. t. III. fig. 1 !
Fruct. vere, sed raro 2[.
Sab. ad arborum truncos , et ad terram in umbrosis.
17g. Jungermannia trilobata (L .), caule adscendente
subramoso radicante flageliifero , foliis ipibricatis, horizonta-
libus , convexis , oblongo-subquadratis , antiee inaequaliter
tri-quadrifidis , caeterum integerrimis ; stipulis quadratis ,
bi-quadrifidis. Mart. p. i£gi
Jungermannia trilobata DC. 1157. Mart. 1. c. Lindehb.
p. 4 3 . Spr. IV. p. 225. (excl. syn.) — vG. 88.
Ie. Dill. t. 71. f. 22! Engl. 2232. Mart. t. III. f. 14!
■ Fruct. vere , sed rarissime 2[.
Hob. ad radices arborum , in terra inter Muscos.
180. Jungermannia asplenioïdes (L.) , caule erecto vel
adscendente ramoso, foliis subimbricatis , oblique obovato-
rotundatis dentatis ; calyce oblongo compresso , dentato. *
Variât foliis subintegerrmfis. — Magnitudine prae caeteris
ex