
 
        
         
		Quia  distinctio  inter  J.  dilaialavi  et tamarisei difiicillima  
 e s t,  sequitur variarum partium comparatio : 
 In  J. dilatatu: 
 Statura major. 
 Folia  viridescenti-nigricantia,  
 aut  fusca;  fere  sine  splen-  
 dore. 
 Stipulae ovatae,  2-fidae. 
 Cuculli ovati,  2-fidi,  subses-  
 siles. 
 Calyx  lateralis  et terminalis,  
 margine  dentatus  papillo-  
 sus. 
 I n / .  tamarisci : 
 minor,  angustior inprimis.  
 nigricantia ,  nitentia. 
 ovatae,  emarginatae. 
 reniformes, pedicellati. 
 terminalis,  laevis,  trigonus,  
 trifidus,  margine  serratus. 
 ^—■178.  Jungermannia  platyjjhylla  (L.)  ,  caule  bipinnato  
 adscendente j   foliis imbricatis  ovato-rotundatis ,  obtusis ,  in-  
 tegepriinis,  stipulis  inaequalibus,  raro  1-2-dentatis ;  ca-  
 lyce triangulari,  trifido,  laterali. 
 Jungermannia platyphylla  L.  DC.  I i 5g.  Mart,  p.  127.  
 Lirdenb.  p.  18.  Spr.  IV.  p.  2 rg . —  dG.  gg. 
 Je.  Dill.  t.  72.  f.  32!  Dan.  1714-  f.  i  !  Engl.  7g8 !  
 MART.  t.  III.  fig.  1  ! 
 Fruct.  vere,  sed  raro  2[. 
 Sab.  ad arborum  truncos  ,  et ad terram in  umbrosis. 
 17g.  Jungermannia  trilobata  (L .),  caule  adscendente  
 subramoso radicante flageliifero ,  foliis ipibricatis,  horizonta-  
 libus ,  convexis ,  oblongo-subquadratis ,  antiee  inaequaliter  
 tri-quadrifidis ,  caeterum  integerrimis ;  stipulis  quadratis ,  
 bi-quadrifidis.  Mart.  p.  i£gi 
 Jungermannia  trilobata DC.  1157.  Mart. 1.  c.  Lindehb.  
 p.  4 3 .  Spr.  IV.  p. 225.  (excl.  syn.) —  vG.  88. 
 Ie.  Dill.  t.  71.  f.  22!  Engl.  2232.  Mart.  t.  III.  f.  14! 
 ■  Fruct.  vere ,  sed  rarissime  2[. 
 Hob.  ad radices  arborum ,  in  terra inter Muscos. 
 180.  Jungermannia  asplenioïdes  (L.)  ,  caule  erecto  vel  
 adscendente  ramoso,  foliis  subimbricatis ,  oblique  obovato-  
 rotundatis  dentatis ;  calyce  oblongo  compresso ,  dentato. * 
 Variât  foliis  subintegerrmfis. — Magnitudine  prae  caeteris 
 ex