f e i
n-'V;
v M ,
I -u» - »?
i. - • In'■ ■• J*i f
, '!■
J1
chiarina Chev. par, p, 621. Thallum typice esse horizontalem,
nec Everniarum more, primitus erectum, e fibrillis,
quibus omnis Evernia destituitur, luculenter patet,
E definitione B o r rer. s a l e n a r i am ad priorem potissimum
trahas, sed e fonte primario, a quo mutuata est, adEv. vi Ilo sam
pertinere patet. Dillenii figura pejor est, villo nimis rudi ad margines
delineato, quasi fibriUosa esset. Alia denique pianta, sterilis tantum
ad Lozere Galliæ visa, ibidem pro B o rr . s o l e n a r i a habita, ab u-
traque diversa est — Bor r . B o r y i Feel Pertinet ad primam sequentis
tribus subdivisionem.
Trib. II. PHYSCIA (Syst. Orb. Veg. p. 242). A-
potbecia primo clausa, dein debiscentia. Discus
ceraceus crassiusculus, strato medullari impositus.
Thallus normaliter foliaceus, adscendens
aut stellaris, subtus JibriUosus.
Prioribus hactenus immixtæ, at maxime cssentiali-
ter differunt & jam habitu dignoscuntur. Hujus loci
sunt sic dictæ Physciæ subtus fibrülosoe, omnes typice
decumbentes & horizontales. (Hue quoque pertinet Borrera
furfuracea a. f . Hook, in Kunth syn. 1. p. 25
quæ Farm, cirrhata S. O. V. & ab E. furfuracea prorsus
diversa). Harum paucæ, præcipue exoticæ species,
normaliter adscendunt ; plurimæ mei æ aberrationes specierum
normaliter horizontalium. In omnibus formis adscendentibus
fibrillæ, matricem petendo, magis eiongau-
t u r ; P . erinacea insuper superne undique setis obsessa
est.
* Normaliter adscendentes aut laxe decumbentes
apotheciis suhoblique marginatis. Hagenia. Eschw.
Everniæ foliaceæ differunt thallo primitus verticali,
dein pendulo, utrinque strato corticali obduclo, fibrillis
prorsus nullis, apotheciis haud dehiscentibus, disco
tenui &c. — Thallus in his numquam crustaceus variat
aut obliteratur, plerumque speciosus, cum sequentis
subdivisionis species in abnormi statu teneJlæ squarauio-
sæ e. s. p.
69. PARMELIA leucomela, tballo cartilagineo
glauco-albicante, laciniis angustissimis attenuatis
adsceudentibus, subtus canaliculatis subpul-
verulentis, fibrillis marginalibus tomentosis, a-
potheciis podicellatis margine patente radiato,
disco plano nigrocæsio. Ach. meth. p . 2 56.
d u s . Hisp. p. 3 2 , 33 (Muscus in Ilice) Dill. Musc,
t, 2 i. f . 50. Lich. leucomelas. Linn. - Swartz Obs.
Bot. t. 11. f . 3. Physcia Mich. Borrera. Ach.
Ad corticem Ilicis aliarumque arborum in
Hispania. Clusius, L a g a s ca ! {in utraque America
copiosa).
Plerumque 2-3 polllces alta, erectiuscula, raro de-
cumbens, numquam stellato-adpressa. Laciniæ elongatæ,
angustissimæ, sursum attenuate, ramosæ, acuminate. F ibrillæ
dense fîbrillosæ. Apothecia obliqua , ceterum re -
gularia, margine patente integro, sed definite radiis æ-
qiialibus subulatis supra canaliculatis coronato. A stirpe
ejusdem nominis Gallica, Germanica abunde diversa
videtur. Cfr. P arm . speciosa.
rjo. PARMELIA cilia ris, tballo cartilagineo e viridi
cervino-glauco, laciniis linearibus subad-
scendentibus subtus canaliculatis, fibrillis simplicibus
ciliatis, apotlieciis podicellatis, margine
erecto demum lacero-dentato,disco plano ni-
grofusco subpruinoso. Ach . meth. p . 255.
Moris. H is t. X V . t. 7* f . 6* Tournef, 1. B . H .
t. 395. f. C. D. Vaili, par. t. 20- / . 4 Lich, cili-
aris?Linn. - Fl. D a n .t.7 ii. Hedw. Theor. Crypt.
t. 39. W u lf. in. Jacq. Coll. IV . p. 244 t. 13- / .
1 . Êngl. Bot. Y 1352. Lichenoides H o ffrn. Pl. Lick.
Y 3. f . 4. Lobaria. Ejusd. Germ, Physcia Dec. Borrera
Ach.
Exs. Lich. S u ec.n.i39‘ FL Deutsch. n.iÔ2- Moug.
et Nestl. n. 64. Desmaz. Exs. n. 40.
b. tenella, surrectior. Borr. crinalis. Schleich.
Per omnem Europam ad cortices, saxa &c.
Thallus normaliter in situ horizontali laxe decum-
bens, in verticali adscendens; in hoc statu præcipue marge
apothec. obliquus, adultior lacero-dentatus fimbria-
tusque. Variat insuper stellato-expansus, præcipue ad
saxa. — Maxime notabilis forma ad scopulos nostros ma-
rinos vulgaris est: Thallo substellato-expanso, semper
depresso, cervino-fusco, disco mox nudo (Cfr. Wa h l.
Lapp. n. 817. Lieh. Suec. L c. B), quæ in sequentem,
optime monente amiciss. Stenhammar, facile abire vide-
tiir. Certe potius cum hac, quam cum P. obscura jun-
genda est. Frustra adhuc studui persuasum mihi redde-
'tail
- Ft
.?■ “ i j
«
¡ï. ^-V;|
m
0 4
L:'
i».