, â
m i
7 »Vo
ifá v
adfixit. feicet non spernenda sint studia iUfomo.,
n i, R a j i , V a illa n tii Sic., omnem hujus epochæ li-i
teraturara, parum fructuosam, assimilavitZizY/e/zzW, '
ut raro ultra ipum regredi opus sit; si exceperig i
M ich e lium , cui ob majorem subtilitatem minus
favebat. M ich e liu s, hujus epochæ fastigium, dis.
jecta membra in sectiones eximias redegit, (Gir,
p. 4^ 0 » ana|ytice examina vit, plures
nitide delineandas curavit, sed ad ævi Tour-
n e f o r tìa n i g e n ium species & formas accidentales
non distinxit, millas adjecit descriptiones, ut plurimæ
phrases caput mortuum sistant. At Miche-
Hi merita de omnibus plantarum Homonemearum
familiis eo magis præfulgent, C|uod a proximis non
visebantur.
§. 62. Ex herculeis Miclielii. laboribus cuique
rern Lichenologicam pertentanti méinifestura
erat, prisca via non sufficere progredi, sed novam
•specierum accuratiori limitatione & definitione es-,
se aperiundara. Provocabant igitur suum opposi* !
turn, epocham d e sc r ip tio n is — 1790 circi*
ter), quæ omnes ñervos, captivo subinde ingenio,
• ad species religiose limitandas earumque characte*
res eruendos tendebat. Evidens prodit hæc opposi
tio in D ille n ii H is to r ia M u sco rum (& Algarum)
Oxon. I74r, opere classico, hujus epochæ
oraeulò Lichenologico semperque fundamento, cui
pauoas.habemus pares monographias, sive accura-
tum. naturæ examen, sive plenum literaturæ ap»
militudinem crustaceorum & usum simul ad morbum,
Lichenem dictum, sanandum (^. 59). Physiologia sub
hac epocha vix orta. Porta, physiognomista idem, qui
sporidia Hymenornycetum primus vidit, Lichenum prima
stamina, Michelius gonidiorum reproductionein observa-
runt. Mera phantasmata, v. c. Lichenes explicati per
)u teriera exci-ementitiam terræ, pétris & arboribus in-
''ditam,” e. s. p. ut gyranosophias tristia restant monumenta.
paratùm, sive denique oeneain ipsius dillgentiam
in iconibus concinna ndis speda veris. G enera tria
& dispositio ex operis clavé (p. 464~4^8) per-
spiciuntur. Hoc ævo nbvus in septentrione ori-
tur Botanices sol, qui ifi Lichenes radios quoque
èpargit. Nativa ingenii aOinitate ideas Michelii
cum definito apud Dillenium conjungebat L in -
ji'oeus 3). Hos antesignanos sequentes asseclæ in
¡specierum justa limitatione versantur, nulla essen-
tiali formæ variationé susceptà. Præcipue notan~
(li: H a lle r (magis autonomus), Sco p o li, Gouan,
H u d so n , Necker, JVeiss, Schreher, L ig h tfo o th ,
JVèher, H a g e n , E h rh a r t, Dickson, V illa r s, S w a r tz ,
Smith & præcipue TVuïfen. Theorematum, magis
pvopositorum, quam demonstratorum, sub bac
epocha faciem fideliter adurnbrat H a g e n . (Lich,
Pruss.). Ut ideæ Lichenum progressus notanda
præcipue separatio a Muscis.
§. 63. Auctis specierum copiis prisca Linnæa-
na siinplicitüs araissa est, molestiæque examinan-
tis tam multiplicatæ sunt, ut sine plena confusione
bac via pergere non liceret. Plura genera
& hæc ordinantem ideam necessitas urgebat, ju-
slitiam accuralior fructus analysis, duce Hedw U
gio, evincebat. In his inquirendis cardo novaâ
epochæ (circiler 1790— iSaS), hinc d isp o sitio n is
dictæ, vertebatur. Sunt cpioque omnes hanc spcr-»^
ctaiites rationes tam depugnatæ, ut vecentiores ^
3) Sexualitem, generis integritatem &c. cum Micheliô
statuii; Calicieas Mucoris & status leprosos Byssi species
dixit. In specialibus ultra Dillenium raro digressus
est, at multa apud illuin eximia neglexit. Magis hinc
formam, quam materiem spectant Lichenum studia Lin*-
næana. Sectiones Linnæanæ; Leprosi tuberculati, scu--
iellati, Imhricati, Foliacei, Coriacei, Umbilicati, Acy-
phiferi, Fruticulosi, Filamentosi. Paulo mutavit, Byssos
subjungens,
'.V/l
VIL
m
Í:'
r
vM