feV;;
‘ü :
tat/
m
/■ .■ if
.V
. vu i
"ri
s (
rii/'
f e i /
alba), lamina areolis immersa e concavo plana
nigrescente cæsio-pruinosa, margine propiio :
thallode plano primo rugoso-crenato mox soluto.
Mich. gen. t. 54. f . 7- Lichen calcareus Linn. el
Auct. p l. (præcipue ad formas farinosas). Urceolará
calcarea Ach. syn. p . 144. Schaer. spie.p.7 3 . Lidi,
rupicola. Hoffm. en. Lich. t. 6. f . 3. Verrucaria
contorta & tessulata. Hoffm. Germ. — PL Lié,
t. 22- f . 1 - 4. Urceol. contorta. FLörh. in Beri. Mag,
1810. p. 12 1 . (uhi optima hujus speciei expositio,
cum plurim. formis), Lich. Hoffmanni. Ach. - Engl
Bot. t. 194o. Urceolar. Lich. univ. p, 333. Lidi,
cinereus. Fngl. Bot. t. 820- FL Dan. t. 1432./. f.
Urceol, tessulata. Ach. meth. p. 142. UrceoJaria o-
celiata a. Lich. univ. p . 332. excl. syn., in Syn,
Lich. p. 139 sub Urc. pelohotrya. Lecan. cæciïla,
Ach. syn, p. 164, ut rite Meyer; alii perperani
cum Lecan. varibili conjungunt. Urceol. cornpuiictj
Schleich. minime Ach., quæ genere diversa. * areolis
in tubercula elongata crassa cylindrica productis; 1-
sidium melanoclilorum Dee. f r . 2- Isidium stalactiticum.
Ach. syn. p. 282-
Exs. Lich. Suec. n. 396-397. FI. Deutsch. n.
Schaer. n. 131.
h. verrucis clausis, Porinam Ach. prorsus referentibus,
Porina plana, D u fo u rl
In saxis calcareis orta, sed in regionibus for
matione juniori substratis etiam in aliis saxis va
gatur, normalis in calce primævo & duriori ut
niarmore; oxydata & farinosa in calce juniori &
molliori. * & b, in Europa australi!
Giusta e matricis indole mire m u tatu r, unde pliiri-
mæ oriuntur formæ, qnæ in herhariis sic forsan optime
disponuntur: a) crusta verrucosa, contìgua, b) crustæ areolis
discretis. c) crusta lævigata, contigua, imperfecta, cura
P. cinerea lævata analoga. Isidium ah hac ortum indole
a reliquis abunde differt et ex ipsis areolis cau-
lescentihus & productis oritur, ut evidenter in spec. Mon-
tagnei video. Sequuntur formæ crusta tartarea cinerea
oc albicante, demum farinoso-pulverulentæ aginen clati-
dunt. Apotheciorum peculiaris habitus, a disco margineque
proprio solutis contortus; sæpe plura in singula
189
erruca & per ætatem confluentia. In formis farinosis
pothecia raro rite evoluta, b. valde insignis, omnino a-,
laloga, cum prioris b.
glaucopis, disco rufescente. Florke. l. c.
Ad saxa calcarea.
Crusta mutahilis est, subtartarea. Est quoque et
læc Urceol. cinereorufescens dieta, ut plurimarum spe-
;ierum varr. disco rufescente. Cfr. Flotow in Flora
ìatish. 1828.
171. PARMELIA p e lo h o tr y a , crusta tartarea a-
reolato-verrucosa griseo-pallescente, lamina areolis
immersa planiuscula atra, demum in ambitu
marginato-libera cinerascente. W a h l. L a p p ,
p. 4 ^3. Lichen.
Urceolaria. W a h l. in Ach. meth. Suppl. p . 3i. Lich.
univ. p . 333. Lecan. Sommerf. Lapp. p. 31.
Ad rupes irriguas, præcipue micáceas & schi-
itosas, rarius Finmarkiæ W a h le n h e r g ! , Nordlan-
4iæ S om m e rfe lt ! Norvegiæ australis passim B ly tt! ,
inque Sueciæ montanis minus evidens.
I Propter discum areolis immersum ad hanc subdivì-
tionem relata, ceterum P. scruposæ certe proxima si
omnem perfectionem scientiæ in speciebus affinibus con-
ungendis quæramus, cum hac conjungi potest. Locis ir-
iguis, quæ præcipue incolit, crusta spongiosa ; locis vero
iiccioribus fere cartilaginea tuberculisque pallide rufe-
scentibus Lecideæ panoeoloe instar variegata est. Hy-
lothallum rite discernere non licuit, suspicor album, et-
i crustam intus ad basin atram vidimus, nam hoc a loco
irriguo derivari potest (& forsan ex ilio etiam ortus
est hypothallus niger P. frustulosæ). Crusta junior magis
contigua, rugosa; sed fertilis areolato-verrucosa; a-
reolis gibbosis, confertis, passim effiguratis, nec pulverulentis,
nec fatiscentibus (quantum hactenus innotuit). Co-
or peculiaris in udis livido-griseus, in siccis pallescens,
sed semper quid pallide rufescentis admixtum offerens. Lamina
areolis irregillaritei’, sed piane immersa, quare raar-
;giue thallode obtusissimo rotundato cincta apparet, at
verus margo non est, nam nunc plures in eadem areola,
quibus confluentibus oritur discus multilocularis,) nunc
lad latus areolæ posita est, margine quasi dimidiato. Late
ta
m .
*■/
m
m
m .
i i
/ t e