H
J ' "fo
iK
I • '
IL
r »
l'i, .<
r*'. •■
‘-Ï,
I , 1'
nulari, basi deficiente, disco strato carbonaceo baud rece-
pto, unde apothecia intus albida, rnav/ne tenuiori , apotheciis
adpressis. Speciiuina perfectissima crusta insignia
sunt rimoso-areolata, areolis demum plicatis, apotheciis
serai-immersis, margine demum fere c"ispato-flexuoso, e-
tiam inflexo, dilFormibus, subobloiigis <&c. Ad easdem
prorsus leges ac vicinæ eisdem modis mutatur. At tam in
bac quam in priori discus perfecte prolifer visus est, in
sequente vero tautum papillatus , papilla in marginem
duplicatum abeunte. Notandum porro L . spilotam in
agro Femsjonensi, ubi priori & seqdente nulla Lecidea
vulgatior, prorsus exsulare; bas vero in iis Ostrogothiæ
plagis, in quibus JL. spiLota luxuriat, admodum rarescere.
Ab exteris terris rarius recepi; sub L . cydneæ nomme
e Vogesis e. s. p. Inter Schoereri species nullam hue re-
ferendam invenio, nisi forsan L . cæsio-pruinosa Spic. p.
136, e descriptione ambitu sublobato tantum discrepante.
Utrum L. a lh o c æ r u l e s i! e n s Suhaer. Exs. n. /8 5 habitu L. con-
flmntis, quæ a L. s p i Iota strato aterrimo sub lamina etc. omnino
differt, mediam inter priorem et sequentem sistat speciem, an ob crustæ
primitiva! dcscr. ad sequentem referenda sit, quum a nostra margine
tenui demisso, apotheciis primitus intus albis, discrepet, haud af-
firmabo. A t ab ipso 'allatam. L. h y d r op h i l am nostram ad sequentem
pertinere ex autopsia testor.
263. LECIDEA c o n tig u a , crusta primitus contigua
glauca albicante, hypothallum nigrum obtegente,
apotheciis e crusta oriundis, disco corneo
priraitus glaucopruinoso, excijiuio crasso
carbonaceo discreto recepto. F r ie s Sched. Crit.
i3 . p . i 4— 16 .
a. disciformis, excipulo cupulari persistente discoque
tumido cingente discum planiusculum. Lecid. flavi-
cunda Sommerf. Lapp. p. l46. * apotlieciis amplis,
subrepandis. Lecid. albocoerulescens Ach, syn. ex
maxima parte. Patell. crenata. Dec. f r . 2- — Lee.
speirea. Ach. syn. p. 31- Lich. EngL. Bot. t. 1864-
(jam in transitu ad e & sequentem b.) crusta amylacea
— Lich. s. Lee. Dilleniana. Ach. Prod. t. !•
f . 1 . Syn. p. 30. crusta Bysso rosea iutertexta —
Lee. flavicunda & L. flavocærulescens. Ach. syn. p.
2 2 , 23- Eh Dan. t. ±431-f - 2. e minera ferri tinctæ.
** apotheciis minoribus l’egularibus. Lecid. rnar-
garitacea. a. Ach. syn. p. 31. Lecid. epipolia. Sommerf:
Lapp. p. i47. [Hoffm. PL Lich- t. i4. f 2-
a. h. ex icone, at hujus spec, authent. non vidi) —
Apotheciis nudis pro E, lapicida & L . carphina
passim venditur, — Lecid. pe traía Auct. ex parte
(Cfr. obs. infra) & Patell. cretacea. Dee. crusta dealbata,
amylacea. — Lich. silaceus. Hoffm. PL Lich.
t. 19. f- 2- (Verrue. Ejud. Germ., ut Lich. Oderi
Web. miscela) crusta ferro oxydata. *** apotbeciis
minimis. Lich. Suec. exs., quæ amiciss. Schaerero in
litt. teste Lee. pusilla. Turn, et Borr. & Lecid. pe-
træa ß. Schaer. spic. p. 137, cautissime vero separanda
a similibus formis Lee. atroalbæ. **** apotheciis
detrusis, baud rite evolutis, aliis aboi’tivis punctiformibus.
Verrue, s. Patell. multipunctata. H o ffn .
— PL Lich. t. 63- 1-3. Biatora turgida. Ach. L id i,
univ. p, 273- Lee. albocoerulesc. ß. Flörk. (at a sua
. excludit & ad L . calcaream, quæ p ræ sen / refert
Schaerer. — Pyrenula marmorata. Schleich,. Cat.
crusta primitiva tenuissima oleosa nigro-punctata,
quæ sterilis passim soredia alba profert, quæ pro V %-
riot, aspergilla Ach.-sat ceterum vaga .cum acutiss.
Meyer facile habeam — vel omnino leprosa grisea,
late apud nos rupes operiens : Byssus sa,xatilis. Linn.!
Lepr. Segestria. Ach. meth. p. 8.
Exs. L id i. Suec. n. 376, 377, 410 forma speirea,4ll.
D i l le i i ia n a -a p o th e c io rum mo rphoseos ser iem e x h ib e n -
tes. .MoUg. Nestl. n. 463- sp. sinistrum.
h. convexa, excipulo, a disco turgido convexo, quasi
reflexo sub disco hemisphærico, margine obliterato.
Dill. musc. t. 18. / . 8. Lecid. confluens regionum
campestrium. Ach. & Suec. ex max. parte. — Lecid.
amylacea. Botanicor. Galliæ et pLurim.,ipsius
quoque Acharii. crusta amylacea.
Exs. L id i. Suec. n. 378- — Schaer. n. 184. suba-
mylacea.
Ad saxa granitica Europæ totius copiosissima;
a. præcipue in silvis, b. in raagis ventosis.
Status araylacei præcipue in rupium cryptis, o-
xydati in ferro-moutauis.
Maxime licet protea s it, notis evidentibus & certis-
simis distincta. Ut crustæ habitum satis diversum taceam
, discus cra.ssus corneus aterrimus immutabilis, p rimitus
pruinosus, ob stratum suum inferius (sit venia verbo)
corneo-byalinum dilutius, 1. in varietatibus quibus-
II
m
te te
te#
ta i« , , t o i
w - ÿ
ü l
iîA'vd
i
i“U
i. k