“ tv:
Itate
■vr
•-.A
i'* •
ta i ;
I i”
CHAR. Apothecia primo tubereuliformia clausa,
demum centro dehiscentia scutellata, horizon-
talia, a thallo marginata. Discus tennis, strato
cartiiagineo-corneo atro impositus. Thallus ho.
rizontalis crustaceus, adnatus, cartilagineus.
Habitus Porinæ 1. Parmeliæ Urceolariæ potissimum,
Incolit regiones calidiores; una alterave tantum species Europæ
maxime australis cives. Forsan cum PAZyciz Wallroth,
mihi non quoad characteres cognita, conjungenduni
& latius extendendum. Discus pruinoso-velatus. Cetera
omnino Parmeliæ.
176. DIRTNA Ceratonica, crusta cartilaginea ru-
gosa glauco-albicante, apotheciis sessilibus, disco
cinereo-pruinoso, margine thallode tumido
persistente. Ach. Lich. univ. p . 361. Lecan.
Ad cortices Ceratoniæ Siliquæ, Juniperi phoe-
niceæ &c. Hispauiæ Acharius! Galliæ meridionalis
D ufou r!
Crusta indeterminata, ten u is, hypophlæa, adultior
rugoso-plicata. Apothecia admodum conferta, e mutua
pi’cssione angulata, quasi truncata. Lamina immarginata
cinereo-fuscescens, stratum atrum plane obtegens. —
Aliam subsimilem in herbariis vidi ex Europ. australi
speciem crusta determinata rudiori, superficiali , fere lobata,
apotheciis magis lihcris, margine demum flexuoso-
lohato (D. repanda), cujus vero specimen nunc non adest
indeque omittitui-.
Obs. Species Z c o roe, subgeneris disco strato proprio eeraem
imposito a Parmeliis, apotheciis excipulo tfmllode primitus clauso etc. a
Biatoris diversi, habitu cum Parmeliis ita conveniunt, ut easdem, domo
hoc subgenus at uti us limitatum fu e r it, inter Parmelias inseruerim.
X. G Y A L E C T A .
Urceolariæ spec. Ach. meth. Gyalecta & Lecidea Ac/i.
syn. Gyalecta. Schaer. spie. p. 79, Fries S. 0 . V.
1- p- 246.
CHAR. Apothecia urceolata, excipulo ex hypothallo
formato primo clauso, dein varie dehiscente,
limbo elevato discreto discum cingente.
Discus primitus nuclei instar inclusus, gelaliuosus,
dein apertus, explanatus, induratus. Thallus horizontalis,
crustaceus, subtartareus.
Est cum præcedente Lichenis , sensu Wahlenbergii,
subgenere, qualia omnia antecedentia considerata velim,
aberratio Parmeliæ, at tam insignis «Se recedens, ut se-
orsim proponere dehuerim. Habitus exacte Biatoræ, ob
excipulum quoad externara faciem proprium & a thallo
lieterogeneum, at re ipsa a thallo primario formatura,
primo clausura, dein dehiscens, ut accedente disci indole
diversa a Biatoris non possit non distingui. Est re ipsa
typice Parmelia e statione humidiori aut calce mutata,
testantihus variis degenerationibus Parmeliarura , præcipue
P. cz«erece V. lacustris, at in his limhus desideratur.
Ceterum limites ut plurimorum infimorum generum, differentia
thaliina haud sufFultorum, fluctuant, licet species
hahitu conveniant, nec apte præcedentibus iminisce-
antiir. Cum hornonymo Achariano genere vix nisi nomine
& prima specie convenit.
1^7. GYALECTA cupularis, apotheciis radiato-
dehiscentibus cupulari-apertis, limbo orbiculari
elevato tumido pallido, disco testaceo-palle-
scente. Schaer. spie. p . 79.
Lich. cupularis. Hedw. Stirp. Crypt. IL p. 58. t.
20. f B. et Auct. plur. Wahl. Suec. p. 801. Verrucar.
Hoffm. Germ.— Lecid. Ach. meth. — Lich.
marmoreus Scop. — Hoffm. en. t. 6. f . 4. With,
arr. I F . t. 3 1 , f . 3- 6. Engl. Bot. t. 736. Parmel,
dein Lecid. Ach. Lich. fuscorubens. Wulf. in J acqu.
Coll. 111.. p. Ü 2 . t. 2- f . 2- Peziza jenensis. Batsch
EL Fung. C. I. p. 219. t. 28. f 153. Lecid. fove-
olar. 8. Sommerf. Lapp. p. 173.
Exs. Lich. Suec. n. 401- Schaer. Helv. n. 135.
Per omnem, Europam, præcipue ad saxa calcarea
& arenaria, in bis regionibus frequenter iti
muscos descendens; regiones vero formationis mere
graniticæ prorsus fugiens.
Crusta primitiva (hypotbaJlina) continua luteolo-rubella,
demum vero leprosa albocinerascens aut , ut locis
indicatis solet, obliterata. Apothecia in hac varietate
primaria superficialia, cornea, flavo-rubella 1. incarnato-
albida, extus siibpul veruleiita, primo sphærica clausa,
dein poro aperta, limbo radiato-rugoso, qui vero magis
• . .
r
' r