■í!'
•ííl
l
■, ' i
“ Mn-u '■
-.M ;"■<
i S >
Á :C
t e
mH .
m r‘
I Ï ' -Ì
IAÍ : J ' |
1
Exs. Lich. Suec. 292. Lhrh. Ciypt. 127. Moug. N . 25fí;
Ad truncos arborum frondosarum Europæ facilt
totius, summo septentrione excepto, at non ubique
Thallus recens olivaceo-viridis, siccus subinde hinc
.inde glaucescit. Multi Auctores subtus nigrura petunt
qui in meis spec, haud normalis color. Apothecia re-
centia item virescunt ; sicca rufescunt. — Nomen anti
quius utique parum apto Smithiano præferendum est.
58. PARMELIA olivácea, tballo foliáceo orbicu.
lari membranaceo plicato-radioso umbrino-oliva
ceo, subtus pallidiori subfibrilloso, lobis planis
rotundatis crenatis, 'apotb. disco plano concolori,
margine demum crenato. Ach. s y n . p . 200,
Vaili- par. t. 20- f - 8- Mich. gen. t. 51- ord. XIX.
Dill. musc. t. 24- f . 77, 78. L. olivaceus Linn. -
H o ffm. en. Lich, t. 13. f . 3 , 4, 5. Lob. offrn
Germ. Imbric. Dec, Parm. collematiformis Schkick
Cat. (Collema exasperatura Ach. etc, ex spec. Schl\
Exs. Lich. Suec. n. 260- Moug- et. Nestl. n. I 6I.
Ad cortices, ligna, saxa Europæ totius yuI-
garis.
Forma vulgatissima, notissima simul est; ceterum
tantum v a ria t, ut ad próximos transitus indirecti non
desiderentur. Subinde tam ampia ut ad præcedentem
primo obtutu potius referas. Alia laciniis angustioribus,
saxícola, P. fahlunenseni satis refert, In saxis magis obscura,
fuliginosa & nigricans, vulgo cum P. pulla Ach,
commutata, & cèrte L . pullas. Schreb. — In silvis abiegnis
irriguis pallide v iridis, tenuissima. In rupibui
juxta mare in Hallandia crassa, crustaceo-foliacea, oliva-
ceo-cinerea, intus bombycina. Variat porro glabra, ele-
vato-punctata, centro pulveraceo-granulosa & tota in I-
sidium mutata. Apothecia normaliter sunt viridi-olivacea,
sed spadicea in saxis & æneo-rufa in corticibus occurrunt
Non itaque desunt indicia infinitarum formarum & va-
rie ta tnm , sed nolui earum distinctione scientiam tantura
diffusam & tædiosam reddere. Non e descriptione sed
ex usu optime addiscuntur, Quæ natura haud limitav
it, frustanei eis in Systemate ponimtur limites.
5g. PARMELIA jah lu n en sis, tballo foliaceo-imbricato
subcartilagineo lævigato ex olivaceo'
æneo nigricante, laciniis digitato-multifidis subcanaliculatis,
subtus pallidioribus rare librillo-
sis, apotheciis æneo-fuscis crenulatis. Ach. syn.
p . 204.
Lich. Fahliin. Linn. - Hoffm. en. Lich. t. 12 . / . 2.
Wulf. in Jacq. mise. 2* t. 10. f . 3. Engl. Bot. t.
655. Squamaria. Hoffm. PI. Lich. t. 36- f . 2* Imbric.
Dee.
Exs. Lich. Suec, ined. Flórhe Deutschl. n. 93. Moug.
et Nestl. n. 350.
b. sciastra, minor, margine apoth. subintegro. DHL
musc. t. 24- f . Si. P- sciastra. Ach. Lich. univ.
In Suecia septentrionali & media copiose;
Norvegiæ passim B ly t t ! dein per alpes omnes ad
Carpathos JVahleriherg! & Pyrenaeos Dufour !
Color tam thalli, quam apotheciorum, locis umhro-
às in olivaceum sæpe vergit ; locis apricis magis nigrescit.
Subtus revera pallidior est, tantum passim accidentaliter
fuscescit ; fibrillæ nigræ, raræ, subinde nullæ.
Forma typica laciniis canaliculatis ah omnibus facillime
dignoscitur ; sed infimæ prolés steriles & angustatæ laciniis
planioribus difficilius colore, laciniis minoribus,
crispis, haud recurvis e. s. p, a sequente distinguuntur,
60. PARMELIA stygia , tballo foliaceo-imbricato
subcartilagineo nitido ex olivaceo-iusco nigro,
laciniis convexis palmato-multifidis apice recurvis,
subtus aterrimis obsolete fibrillosis, apotheciis
concoloribus granulato-marginatis- Ach. l. c.
Lich. stygius. Linn. - Hoffm. en. Lich. t. l4 . f 2.
Squamaria. PL Lich. t. 25- f 2- Parmel. FL Dan.
2007. / • 2-
Exs. Lich. Suec. n. 166? Moug. et Nestl. n. 3 5 1.
Ad rupes & saxa Scandiuaviæ facile totius;
dein per alpes & montes subalpinos usque ad Carpa
tbos Wahlenberg! & Pyrenæos D ufou r!
Pagina inferior opaca, aterrima est, fere ex hypothallo
lævigato adnato ut in P. phy sode analoga, sed
i adsunt simul, licet rarius, fibi’illæ distinctæ, apice peni-
cillatæ. Laciniæ plerumque intertextæ sed semper lineares,
tantum apice dilatatæ. — Vidimus vero ad rupes
! !