/ i Rii
ito k I
iff
mam mutat e. s. p. Ubi vero hæ omnes formæ intra
angustos limites stipantur, eos discernere difficile fore video,
si prior ut campestris re ipsa in summis alpibus obviam
venit.
3o5. UMBILICARIA erosa, thallo cribroso-
reticulato mox ruguloso olivaceo-fusco, in ara.
bitu eroso-laciniato, subtus exaspéralo papilloso
cinerascente, apotheciis adpressis patellatis marginatis,
dein gyrosis irregularibus. Hoffm. I. c,
p . I I I .
DUI muse. t. 30. f . Í18. Lich. erosus. Weher, — Ack
in Vet. Ac. Handl. 1794- t. 2 . / • 1- Umh. Sdirai,
— Ho ffm. PI. Lich. t. 70- Sturm. l. c. 7. Schaer.
spic. p. 93. Gyroph. Ach. — Engl. B o t, t. 2066.
FI. Beri. Mag. 1810. p. 62- Gyromium. Wahl.
Suec. n. 1671. Lich- torrefactus. L ig h tf. Umbii,
Schrad. spic. p. 104.
Exs. Lich. Su. 127. Ehrh. Cr. 306 (Lich. corros,)
Schrad. n. 118. Schaer. n. 153. Moug. n. 250.
Funch. n. 98.
Per regiones montanas & maritimas Scandinaviæ
usque ad Hallandiam copiose; in reliqua
Europa tantum alpestris & in australi sumraa
juga occupât.
Thallus priorum & Z7. proboscidece casu cribroso-
pertusus fit (non U. cylindricæ & reliquarum); in hac
vero normale est ob frondem ipsam cribroso-reticuJatani,
Primo æquabilis, mox rimoso-rugosa, numquam papulosa.
Ceterum paginæ inferioris fere tophacea natura ob
papillas exiguas, passim in fibrillas rigidas productas, distinctissima
est. Discus primo subrimatus, mox plicatus,
plicis variis sublongitudinalibus.
3o6. UMBILICARIAj9roéo5Czc?6'0! a, thallo submembranaceo
contiguo reticulato-rugoso oiivaceo-fuli-
gineo, subtus sparsim fibrilloso nudo ve pallido,
ad umbilicum nigro , apotheciis subelevatis e
patellato subglobosis gyrosissìmis. Z)e>ca«i7. Stenh
Sched. Crit. V. p . 3.
Lich. proboscideus. Linn. FI. Dan. t. 471. to' 3* Gyroph.
Ach. syn, p , 64. E n g l Bot. t. 2484. Gyiomiura.
Wahl. Suec. n. 1672- Lich. deustus Quibusd.
minime Linn., quidquid servetur in Herb. Linn.
Lich. exasperatus Gunn. Lich. pullus. W u lf in
Jacq. mise. I I . t. 9. f 3 (forma ad priorem accedens)
Lich. mesenterif. Ehrh. ! — Rutstr. Diss. p.
15. Umb. mesenterica <Sc corrugata. Schrad. — Ho ffm.
p i Lich. t. 43. f 4-7. Cyroph.ìacqaìnì. A eh. meth.
p. 104. Gyroph. s. Umbil. polymorpha ß. Schaer.
Exs. Lich. Su. n. 128. Ehrh. Òr. 89* piane ! Flörh.
n. 7. Schrad. n. 119 . Schaer. n. 148. Moug, n.
249. Funch. n. 100.
b. G. tornata, thallo indurato complicato magis pli-
cato-rugoso, subtus obsolete fibrilloso. Ach. Lich. u~
n ip .p . 222. t. 2. to' 13.
c. G. arctica, thallo incrassato rugoso, elevato-pun-
ctato subtus glabro. Wahl. Lapp. — Dill. musc,
t. 3 0 -to' 119- Gr. arctica. Ach. meth. p .i0 6 .i.2 - f6 .
Locis ventosis Scandiuaviæ fero totius formatione
primitiva fundatæ, non tantum prioris
fida socia in maritimis, sed etiara in silvaticis planitierum
(v. c. Femsjô), b. c. in alpestribus iii-
duratæ; per reliquam Europam tantum in editioribus
montanis & alpibus.
Si cum sequente U. cylindrica conjungetur, saltim
ex ejus historia in Suecia primaria esse debet; sed
hcec tantopere differt, ut Lichenologi nostri omnes de earum
unione possint d ubitare, videntes quidem characteres
utrique adscriptos oblitei-ari, ipsas vero stirpes
facillime dignosci. Alia videtur ratio per reliquæ Europæ
alpes, ubi in angustiem reducuntur, cum ex indole
Suecanæ terræ hic objecta, quasi microscopio aucta,
magis segregantur. Regiones nostras inferiores silvaticas
1, scopulos marinos lustranti mox obviam venit U, pro-
hoscidea, ibidemque magis ad U. erosam quam ullam
U. cylindricam sæpe accedens; versus regiones alpestres
magis induratur, corrugatur, subtus eximie glabrescit &
ohfuscatur; in hac regione primum obviam venit U. cylindrica
livida, lævigata, subtus maxime crinita &c.,
quæ demum in summis alpibus, ubi evanuit U. proboscidea,
formam subverrucosam, subtus nudam enititur.
Inest utique evolutionis seriei insignis analogia, sed, ut
videtur, etiam primitiva differentia. Fingere quidem
pos,sumus V. cylindricam lævigatam e superficie pruino-
-9ÍÍlÉ ñ A ñ s__
' B i
! ë '. f l
feto#!