§. 48. Laudatur ab his, rejicitur ab illis
attentio ad geographicas rationes in specierum &c.
limitatione. Pendet utriusque sententias veritas
a modo, quo excipiatur; in genere vero s ta tisti-
coe e s t m a g n a v is in L ic h e n um h is to r iam e t cons
titu tio n em 5) . Modus vero observandi pro di-
versorum generum indole diversus est. Solum inter
V e r i'u c a r ia s surami, inter P a rm e lia c ea s nullius
est ponderis. Qui inter bas duas formas externa
facie recedentes, cum altera in saxo, altera
in cortice; altera in granite, altera in calce; 1.
illa in alpibus, bæc in planitiebus tantum occur-
rat, specie distinguendas fingit, evidenter in errore
versatur, cum diversam faciem ex eo ipso pendere
potius credere liceat. Res eadem est, si distingueres
propinquos status, cum in diversis terris
sub diversa facie occurrant; plurium Licbenum
mos est ill vera tantum patria rite explica-
ri, extra banc mutilos & stériles per gonidia propagar!
6). Inter duas vero bene & typice ex-
plicatas formas, licet affines, diversus provenien-
di modus differentiam specifîoam eximie confir-
5) Idea speciei, immo generum, ex harum attentione
nova luce disserenat ; quæ comparatur ex herbario vel e
singula regione, nimis vulgo angusta 6c restricta est.
Plenior est notitia speciei, sub diversissimis rationibus cen-
ties observatæ vel quam singulari adscriptam esse com-
pertum habemus, quam semel modo, ignotis limitibus,
obviæ e. s. p. Hinc ad generale temperamentum species
excipere consueto, quæ ex unico alterove specimine aut
forma pendent, & varietates infinitæ omnem vim 6c dignitatem
amittunt.
6) Promiscuas proventus v. c. "Stereocauli paschalis
6c Cladonioe papillarioe,” "Lecid. atroalbæ 6c geogra-
pliicoe” nulla est ratio species conjungendi, nec ana-
Jogæ in analogo loco degenerationes v. c. "Parm. parie-
tinoe, aurantiacoe, murorum”, P. physodis 6c Ecer-
nioe fu r fu r uceoe”.
mat. Vidcndum v. c. an species in omni statione
a proxima tute distinguatur, an utrique propria
auamorphoseos series, an utraque in illa regione
promiscua sine transitu, cum altera in hac
excludatur, ut B ia to r a ro se lla versus septentrio-
iiem, accumulalis formis B . v e rn a lis proximæ, e.
s. p. Aberratio, inter duas species ambigua, ad
eam sæpius referenda, cum qua geographice convenit.
f e d genera ipsa inter Graphideas hoc, non
omnibus sine dubio annuentibus, extendi. L ic h .
E u r. p . 359.) De multis speciebus v. c. P a rm e lia
g e lid a , co a rcta ta , in vera patria légitima tantum
comparatur idea. Plurimæ sunt pro singula
specie variæ rationes, quas observatione potius
quam regulis in naturæ gremio acquiescens
addiscit.
PRÆLECTIO IV.
HISTORIA LICHENUM.
Natura semina nobis scientiæ dedit, scientiam non
dat. Seneca.
CaputXIII. Constitutio Lichenum 1).
§. 49* rei ipsius {n a tu ræ ), quæ
formæ (a rtis), in omni constitutione exponenda
irimarium est separare. Illa licet essentìara,
læc putamen facile dica mus, forma tamen non perinde
est; cum idea sub definita forma tantum com-
preliendi possit. Omnis forma, ut constructio
quasi corporea & oculis subjecta, essentiara ut
ideam non piene capit; sic et nulla naturæ con-
structionem. Id vero iiemo dubitet in scientiis
1 ) Obsequuntur quidem Lichenes eidem constitutioni
quoad sectiones, genera, species 6cc., quæ reliquis orbis
vegetabilis provinciis præposita ; sunt tamen e i s d ^ , ut
cuique familiæ, quædam rationes privæ. Mihi ipsi OC plerisque
in multis nimis trivialis xìàcxr, sed consulto, cum
alii quæ philosophicam constructionera redolent nauseant.
-