* fo t
to '-
•L
#
IV*’ 1
Ih* '>-
“fi
I < î
IPtoíte
I te * te
I* k
V f
i:
nominnm vulgatiorum fere omnium; at cum novis nominibus
nil tædiosius, scrupulose perpendi, cui nomina divulgata
vel ex primitiva idea vel ex naturæ convenientia tribu-
enda sint, & si quid in sjaecicbus ipsis limitandis præ-
stiterim, omni qua par est observantia rogo, velint futuri
emendatores non omnem auctoritatem in illis figendis
mihi denegare, memores t o v Galeni; Tum primum hommes
res ipsas neglexerunt, quum nimio studio nomina
quærere inciperent.
Trib. GRANULOSARUM. Hypothallus albus, sub-
leprosus. Crusta magis libera, rite evoluta granulosa
; delicjuescens leprosa.
Crusta cum hypothallo, sæpe homogeiieo, fere confluens,
effusa, indeterminata, tartarea, potius quam cartilaginea,
subgranulosa ; quando areolæ prioris tribus tur-
gescunt, ut granula référant, hypothallus niger semper
evidens est; deliquescens laxe leprosa, nimis macra hypothallo
cum thalJo confuso membranacea , haud nigrescens,
Oxidum ferrosum repellunt. Apotbecia subcornea,
facile convexa, immarginata, scabrosa. His Biatoris proxime
accedunt, cum Areolatoe magis cum Parmeliis conveniunt.
Loco indefinitæ, vulgatiores promiscue ad terram,
ligna, cortices, immo saxa occurrunt.
- * Glaucescentes. Color nativus glaucus in album
vulgo abit.
288. LECIDEA ileiformìs, crusta turgida in juga
elevata intestiniformia fle.xuosa effigurata glauco
candicante, bypotballo albo, apotheciis superficialibus
nudis mox convexis, excipulo annulari,
intus albis.
Ad terram nudam summarum alpium Nor-
vegicaruin. In Dovre. B ly tt I
Species maxime spectabilis & paradoxa, structura a-
potheciorum sequentibus affinis, at crusta ob omnium Lichenum
recedens, ut atypicam facile fingam. Non aliorum
more effusa est, sed in juga valde elongata, flexuosa,
turgida, crassa (semicyJindrica) , intestiniformia, passim
anastomosantia, producta, quasi Lecid. Wahlenbergii
crusta gyrosa explicata. Specirnina minora quoque gy-
l’osa, sed ex unico jugo contorto (fere ut Perichoenæ
contortoe peridium) constant. Superficies rugosa inæquabills,
nuda, glauco-candicans, absque hypothallo nigro!,
Apothecia majuscula, e thallo irregulariter orta, júniora
plana, excipulo carbonaceo annulari obsolete marginata,
jnox vero convexa, sed sæpe confluentia & conglomerata ;
discus strato thallode albo receptus. — Aërem alpinum
•ad hanc enitendam multum contulisse non dubium videtur,
at cum alia comparare non valeo.
289. LECIDEA sanguinaria, granulis in crustam
tartaream confluentibus glaucescentibus, hypothallo
albo, apotheciis superficialibus nudis mox
convexis, margine annulari, disco strato sangui-
f e o ! recepto. Ach. Lich. univ. p . 170. Y 2 ./ . 4.
Lich. sanguinarius. Linn. et Auct. Lngl. Bot. 1 .1 / .
— Verrucaria Uoffm. PI. Lich. t. 4 1 ./• 1 . Lecid.
FI. Dan. t. 1473. / • 2. (facile etiam f. 1 .) Schaer.
E ^ Y id iM u e c . m 92. Schrad. n. i6Ò-Moug.n. m .
Ad cortices arborum, ligna putrida , terram
k saxa. Hæc, qua nulla vulgatior in pineto-mon-
taiiis septentrionalibus, in Europa australi & Helvetia
quoque alpina mire rarescit.
Charactere essentiali ab omnibus differt; stratum san-
guineum in perfectissimis per totam crustam infra gonio
n effusum est. Crusta perfecta Parm. tartareæ similis,
evidenter granulosa, vere tartarea, quo saxícola ab a-
nivlaceis priorum formis abunde differt, sed variat etiara
tennis, lævigata, immo sterilis leprosa ; colore, serei more,
e glauco viridi, cinereo, albo. Apothecia normalia
marginata rarissima su n t, horum margo semper aterrimus,
deest quando discus in rubrofalvum vergit, qualia
specirnina in abiegnis irriguis a me lecta su n t.. Tlinc
meo sensu vera Lecidea; lineam atram sub strato thallode
sanguineo ductara in Engl. Bot. 1. c. pictam non vidimus,
sed simillimam subinde in Lee. enteroleuca, spilota,
albocoerulescente.
fi a lp in a , crusta submembranacea lævigata grísea,
apotheciis congestis.
Ad terram in alpibus Norvegiæ meridionalis
copiosissime. Bly tt !
Primo obtutu Lee. sabuletorum concretam omnino
ìlngas, at interna apotheciorum structura inox distinguit.
lY Il imnìtilli