s '
II»' I .M- •* I
r '
t e
læ f
l'i V*-
r 1
hK
••'. •'
rp: s3 t .'
sulplnirea, hypothallum nigrum obtegente, apotheciis
innatis, excipuli annularis margine tenui,
disco primitus cæsio pruinoso intus cinereo,
strato fusco recepto. No7nzrte>/[/:Z?app.jo. 145.
In saxis inferalpinis Nordiandiæ. Sommerfeltl
Ad typum L . spilotæ quoque formata, sed stratum
/ b disco fuscum, nunc tenue, nunc crassius, in illa accidentale,
m hac constans videtur. Areolæ rugoso-granu-
latæ, quasi e pluribus granulis connatis conflatg:, sulplni-
reæ, sed opacæ. Apothecia majuscula, depressa, margine
persistente, demum flexuoso-crispato, disco plano e pinina
tenui cærulescenti-nigro.
283. LECIDEA alpestris, crustæ areolis flavis demum
pallescentibus pruinosis, apotheciis ex hypothallo
nigro oriundis, margine obtuso, disco
nudo intus cinerascente, strato crasso carbonaceo
recepto.)
^ In alpibus Scandinaviæ ad saxa granitico-
micacea.
Quoad apothecia a sequente differt, ut Ledei, contigua,
cum cujus apotheciis præsèntis prorsus analoga videntur,
hcet pruinosa non viderim, a Lecid. atroalba-
lUa s e q /n tis duplo 1. triplo ipsisque areolis multo majora’
easque longe superantia, neutiquam inter areolas depressa,
júniora plana, margine elevato crasso cincta; dein vero
turgida, hemisphærica, immarginata; discus intus ci-
ner/cens, excipulo crasso carbonaceo primo plano-cupula-
n , dem hemisphærico receptus. Areolæ multæ in hypo-
mallo mnatæ persistunt, cinerascentes, uiide hic ciasteis
oc rimoso-inæquabilis, rite evolutæ simplices, sparsæ,sub-
ro u /æ , /n v exæ , læves, ob pruinam in adultis tegentem
pallido-, detritæ^ vero læte flavæ. Videtur sub L . atro-
viridi var. alpicola latuisse, sed tam ab illa in Schaer.
exs. n. ±73 quam a forma expallescente conglomerata
sequentis locis udis obvia pei*quain diversa.
De hac alnsque minus copiose observatis observandum
easdem versiformes esse; ad typum vulgatioruin magis
mutari. Diflerentiam potissimum indicant apothecia.
284. LECIDEA geographica, crustæ areolis sub-
conüueiitibus nitide luteis, apotheciis ex bypotb
a llo a t ro o r iu n d is in tu S n ig r ic a n t ib u s , e x c ip
u l i c u p u la r is c o n flu e n tis m a rg in e t e n u i, d is co
n u d o . Schaer. spic. p . 12 4 *
Rhizocarpon Dee. Fr. 2- Lee. atrovirens. Ach,
a. atrovirens, areolis verrucæformibus in hypothallo
perspicuo sæpius sparsis, apotheciis immixtis 1. *in a-
reolis immersis. Lich. atrovirens. Auct. — TVulf,
in Jacqu. Coll. IL p. 186. t. 1 4 f- 2. Verrucar.
Ho ffm . PL. L id i. t. 17 . f . 4-
Exs. Lidi. Suec. n. 386. Moug.n.64Q.— » Florh. 63.
b. contigua, areolis applanatis in crustam subconti—
guam rirnosam confluentibus, apotbeciis detrusis. Hill,
muse. t. i8. f . 5- L. geographicus. Linn. et Auct,
Verme. H o ffm . l. c. t. 53» f - 6, 54. f - 2.
Exs. Flörh. n. 62. Schaer. n. 172- Moug. l. c. b.
c. alpicola, areolis applanatis, e pluribus coalitis majoribus,
subrugosis, hypothallum interrupte obtegentibus,
apotheciis innatis. Schaer. l. c.
Exs. Schaer. Helv. n. 173»
d. pulverulenta, areolis discretis albopulverulentis.
e. conglomerata, crusta leproso-granulata conglobata
pallescente. L. atrovirens. ß, alpicola. TVahlenb.
Ad saxa granitica & micacea Europæ totius,
copiose, b.) præcipue in ventosis campestribus &
scopulis marinis; c. in alpibus; d, in saxis caL
careis; e. ad rupes udas.
Color lætior & nitidior quam in præcedentibus, e virescenti
sæpe in intense luteura abit. Quoad crustæ figuram
variat ut analoga L . atroalba, nec magis hujus
varietates a se invicem discrepant quam formæ. allatæ L .
geographicæ. Apothecia crustam vix umquam superant
sive discreta inter areolas, tura plerumque anguiosa, sive
in areolis, plerumque confluentibus, immersa. Vulgo
plana sunt, numquam centro, papillato, intus tota nigricantia,
at passim discum infus lividiorem quoque discernere
licet. Ab bis vero maxime aberrant apothecia var,
viridi-atroe Flörk., quæ magis protuberant sphærica, hypothallo.
quoque obsoleto magis, quam quidem in L . a-
troalha frequenter parasiticam v id i, at non vere transe-
nntera. Analoga Lecid. atroalba etiam, similem profert
formam. — Admodum illustrans in Lecidearum historia
est hujus var. urceolata Schaer. crusta lævigata!, a-
potheciis urceolatis, ore contracto pallidiori, immo marf
m
. ì V.» v|
' ' # # l i
:
i K