!■ î' iff 4 0
s m '
i,''TO*
1 is':
if:#
i k f e i
I '
u
Cl. acicularis Cocciferarum, Cl. ptüotoe Schwein. Fu-
scarum, cum quihus analoga est.
Cladonia; a p o t h e c i i s ferme nigris propri am seriem. A u sir m
lice potissimum hospitam, unde eximiam seriem dedit Cel. Grevilk, si-
stere videntur, Glauearum tameti proximam, ob nexum vegetutioniC
Africana: et Nova; Hollandicü. Hæc ad Earopam,vix hemisphoerium ho.
reali, non attingit, sed in Americani meridionalem vagatur.
X III. BÆ OM Y C E S .
Coralloidis spec. Dill. Bæomycetis sp. Pers. Ach. Bæ-
omyces Fries Syst. O. V. p. 249- Patellariæ spec,
Meyer. (Nescio vero cui Licheni hoc nomen niiims
conveniret.)
CHAR. Apothecia priraitus globosa, iminar-,
ginata, velata!; adulta iiiaiiia intus araneosa, Lasi|
stipitem arcte ambientia. Lamina peripherica,
undique ascigera. T h a llu s crustaceus, unijormis,
p ro tru c len s stip ite s f e r t i l e s , stra to corticali destitu
tes.
Genus distinctissimum, licet unica nobis adsit species,
inter Cladonias & Biatoras mediUni, at ab utraque
optime distinctum. Biatoræ stipitatæ habitu conveniunt,
sed apothecii structura valde diversa. Analogum, quoad
apothecia, est Peltigeræ genus; inter Fungos Mitrulah
Onygena, jam a Dillenio (t. 14. f. 5.) comparata. Stipites
hujus cum Fungorum prorsus conveniunt, nec podetia
dicenda.
214 . BÆOMYCES r o s e u s , crusta verrucosa glauca,
stipilibus brevibus cylindricis, apotheciis
subglobosis carneis. Pers. — Ach. L ic h . univ.
p . 572.
Fungi incarnati coloris 6cc. Menz. Pug. t. 6- Mià.
gen * 'i'"' 71.7/ j. A/, r A d_
omyces,
Bot. t. ___ „
Dan. t. 1003« f 2 - —■ * crusta densius papillosa,
apoth. abortivis : Isidium dactylinum. Acli. syn. p
282 ex ipso.
Exs. Lich. Suec. n. 145. * ,230. Ehrh. Phyt. n. 89-
Schaer. Helv. 31, Moug. Nestl, n, 91. Desmai,
n. 390. Fl. Deutsch, m 97.
BIATORA. 2 4 7
In terra sterili ericetorum Europæ totius;
«locis uligiuosis, subalpinis.
Cum alio Lichene europæo confundi n eq u it, sed B.
fiingoides parum “admodum dilfert. — Biatora h y s soi-
'des\uoad stipites convenit, sed apothecia longe diversa.
XIV. B I A T O R A .
Lichenoidis spec. DHL Psoræ & Verrucariæ f f H o f fm
Lecideæ & Locan, spec. .^cA. & Auct. pl. B ia lo ia .
Ih-ies in Dian. Lich. 1817. Vet. At". HandU822-
p .9 6 3 . t o - Orh. Vcg. J ,p . 2ÒQ. Eschwcil. S y s t
~i9. Mann. Lich. Boh. - Wahl. Suec p. 796
i , h Lich. S om m e rf Norv. p. 79 sub Lecid. P a te llariæ
spec. Meyer. Accedunt Bæomycetis spec. Auct.
CHAR. A p ñ lh e c ia lib e re en a ta , p r im itu s ao
excipulo thallode in proprium mutato ocraceo mar-
oiiiata, dein hemisphærica aut globosa subimmar-
kiiota solida cephaloidea. Discus semper apertus;
Srinio piuicLiformi-iropressus, dein dilatatus tur-
veseensque, marginem excipuli pallidiorem obte-
ens; strato sæpius pallidiori, numquam carbonaceo
impositus. Th a llu s h o r iz o n ta lis , ex h yp o -
iiuillo o r iu n d u s , su b c ru sta c eu s, e ffig u ra tu s a u t
uniformis. Po d etia n u lla , in p a u c is apothecia
stipitata. M a rg o n umq u am p r im itu s
I Est in hac tr ib u genus centrale, u t Pa rme lia n i-
- . • j_t’ci/dinc aH -nroxitna 1. i b s i l a i i H c i i i j j t i --------------------------
reis analoga in p r io r i, iindecumque radios ad proxima
emittens, indeque simul limitati! d iffic ilhm um , quam-
pm ttens »j inaeq1 uc mujui m axime^ necesquam
Lichenologiam idealiter intuenti maxime neces-
L ium appareat. Præcedentibus tr ibus in serie naturali
proxUmim, a t , licet duo saltim priora status p io -
feranF abnormes Biatoras mentientes, in statu no im a li si-
ie negotio dignoscuntur. De horum ;
tibiis, etiamsi unam alteramve Biatoram ad ilia r e te ir e
tio Parmeliarumi certe 4:9m h » con jq n x issem , nisi d p
i' !
'I I ' / f l
¿ i f
■ fête
ta#
S®
Si
II
l i-1
Tor
‘■'sf