Il
1.1
■I'l
TO, '
** Fuscescentes. Crustæ color varie fuscus aut brunneus,
sed decolor passim fumosus & albicans. Apothecia
ex hypothallo normaliter oriunda vel areolis
confluentibus in crusta detrusa. A regionibus montanis,
ubi dominantur, in alpes adscendunt,
Characteribus evidentissimis a priori serie differunt
formæ normales, quibus addendum hypothallum harum
non tantum magis denudatum ob areolas primitus subdis-
cretas, sed et per se crassiorem esse, & facilius in formas
dendriticas abire. Sunt vero variæ formæ imperfe-
ctæ & amylaceo-tartareæ decolores non sine difficultate
dignoscendæ, hinc species serie adaptata, nec constructa
dispositæ sunt. Hac ratione series quoque geographico
respectu maxime simul contigua, incipiens a maxime campestri
Lee. albocoerulescente 6c Glaucescentibus, per
magis montanas Fuscescentes, quarum ultimæ vere alpinæ,
adscendit ad Ochroleucas summarum alpium vulgo
Íncolas. Ut status primitivi hypotlialJini fere omnium
specierum, potissimum vero vulgatissimæ L . atroal-
boe, considerandæ — liypothallo nunc debdritico Verrue.
6c Psora dendritica Hoffm. — Pl. Lich. t. 19. f.4. Xz-
chen dendriticus. Dicks. Crypt. t. 12 . f. ±. Engl. Hot. t.
1734- Lecid. Ach. meth. Lecan. fusco-atra f Ach. Lich.
univ. p. 359. Rhizocarpon asteriscus. Dee. fr. 2- p. 183.
Lich. astroideus. Fl. Dan. t. 1352. f. 2. Parmelia. Ach!
En. p- 207- — <Sc nunc magis æquabili: Lich. atratus.
agl. Bot. t. 2335. & demum bypotballo cum tbaflo in
crustam cinerascenti-nigram rirnosam confuso, quales status
communi nomine Lecid. 6c Parm. coracinoe Acb.
syn. p. 1 1 . Verrucar. Hoffm. Germ. p. ±83. Sturm,
Gerra. c. ic. orti a Lee. atroalba ik fusco-atra, sed
Lee. coracina Sommerf. 6c Schaer. Exs. n. 182, ipso teste,
a Lee. Mortone e. s. p. Omnes has incompletas 6c
degeneratas formas æque ac acrustaceas 6cc., a nulla alienas,
sub singula annotare superfiuum duco, cum optime
ex observationibus in locis natalibus dignoscantur.
2 6 8 . LECIDEA a tro a lh a , crusta subareolata opa-
cb fusca decoloratave, apotheciis ex hypothallo
atro oriundis, intus atris, excipulo confluente,
margine obtusissimo, disco primitus nudo, demum
subpapillato, Ach. syn. p . 11.
In varietate pi'imaria areolæ primitus discretæ verrii-
cæformes, sæpe in bypotballo sparsæ. Lich. atroalbus.
Linn. et Auct. JV u lf. in Jacq. Collect. II. t, l4-
/ . 1 . Fngl. Bot. t. 2336. Lecid. Wa h l. Suec. n.
1693. Sched. Crit. ±3.p. 17. FI. Dan. t. 1850. f 2-
Verrue, fuscoatra, Ho ffm . PL L id i. t. 54. f - i .F L
Germ. p. 181- cu™ subjuncta V. cinereo-atra. 1. p.
P- 182. Rhizocarpon Confervoides. Dee. Fr- 2- P-
366. Lecid. Schaer. spie. p. ±28- — crusta ferro
oxydata : Lich. Oderi. Swartz. — Engl. Bot. 1.1117.
Ach . — W a h l. Suec. p. 684. Fries Vet. Aç.
Ha n d l. 1822. p- 258- Lich, cæsius. Dicks, sec. speg.
ex ipsius raanu, at non descr. Lecid. Dicks. /?. A c f.
Lich. univ.
Exs. Lich. Suec. n. 406, 382. E. C. magis fuscata 6c
æquabilis, 384 -s. d. L. Oderi. — Schaer. Helv. n. 178.
Ad saxa præcipue granitica & micacea a pla-
niliebus in alpes sub innumeris formis freqnen-
sissima; optima in silvis montanis.
Color crustæ ab atro per varias modificationes, ex-
clusis vero viridi-giaucescente, oehroleuco 61 citrino, in
griseo-albicantem m u tatu r, ut nomen Linnæanum optime
indicat; normalis 6c frequentissimus vero est fuscus, plus
minus in umbrinum, violaeeum , rufescentena 1. griseum
vergens. Hinc in Germania vulgo pro Lecid. subfusca
habetur; Linnæana vero & reliquorum Auct. species abunde
diversa est. Geterum areolaruni magnitudine, copia
6c forma tantopere variat, ut quotcumque optaveris facile
séparés formas. In hac primaria optimos quidem thallus offert
characteres ad hanc speciem a reliquis diraernendam,
verum in sequentibus varietatibus tot variisque modis
mutatur, u t notæ essentiaies in apotheciis suam semper
faciem servantibus sint quærendæ; observandum tantum
colorem semper esse opacum 6c stratum crustæ. c o rtic a /
non vere cartilagineum, u t in subsequentibus in statu primario
exinde nitentibus. Apothecia ex hypothallQ- normaliter
oriunda semper minuta, quasi constricta, opaca;
excipulum cupulare, sed basis ejus 1. tenuissima I. omnino
evanescens ; mai’go parum discretus, obtusus ; discus, p n mitus
nudus, per ætatem suburabonatus, rotundatus, numquam
applanato-dilatatus, at in formis a L . fu sc o -ffra
ortis, absque basi discolori, niger. Horum habitu facile
ad matrem suam referuntur etiam formæ quoad crustam
maxime personatæ , y. c. L . Oderi & L . p e troe a , quarum
transitum in L . atroalbam, s.qepe sæpissimeque cum
iM \ K'-* 'to I
i♦l '"»'ï?im!
■
k fliE*
" i i
m
te
‘. . Vljf
t o
*■ "fo-* ¿T
f k