Y"’/.:
p
p
l.v '
| ‘ -f r - •* f.
rJ/î-'¿ - V-'A- I
p u
t e
IL:. - %. i
m l'i V» ; j
r.
Ì .. !■
r \
I *
p-ta/î .éT
[YA i
t e . " / '
I *-
*1
scens! Apothecia superficialia, sed adpressa, opaca, nigra
intus absque stratis discoloribus fusca l — A Lecan. ha-
lanina Ach., in Helvetia quidem non obvia, valde diversa
est.
104. PARMELIA oenea, lhallo crustoso adnato
contiguo, inox rimoso-areolato, pallide cervino
subtus albo, ambitu subsquamuloso^ apotheciis
sessilibus fusco-atris intus albis, margine elevato
subconcolori.
Lecid. ænea. D u fo u r , margine fere in proprium mu-
tato. ^
Ad rupes subalpinos Sierræ Texedæ in IL
spania Cabrerai, inque Pyrenæis
Habitus Parm. badioe, sed thallus magis contiguus,
determinatus, in ambitu squamuloso-effiguratus ; substantia
intus mollior quoque, spongiosa fere; intus tota ad
basin alba. Apothecia in superficie sessilia, concava ; disco
in vivo rufescente-fusco, in ricco nigro, intus pror-
sus albo ; margo elevatus, persistens, integerrimus,, sed ut
in ahis disco fere concolor, in luimectato obscurior, ut
præcipue specirnina Dufoureana facile Lecideam, sensu
Ach., dicas.
105. PARMELIA maritima, thallo crustoso adiia-
to granulato-rugoso roseo-griseo nigrescente,
ambitu brevissime radiante, apotheciis elevatis,
disco turgido rufofusco, margine thallode tenui
evanescente. Sommerf. in. Vet. Ac. Handl
1823. p . 116 . Lecanora.
In lapidibus quartzosis litoralihus Nordlau-
diæ Saltensis. Sommerfelt!
Crusta tenuis, margine obsolete effigurata, iimioi'
oc occulte crescens roseo-grisea, senior fusco-nigresccns,
ambitu dilutiore. Apothecia minora centralia rufofusca,
margine tenui integerrimo crustæ concolori, dein suhe-
vanido. ”S. Nimiam affinitatem cum sequente Auctor i-
j^e notât, hahitu tamen facile dignoscitur. In Suppl
f l . Lapp. p . 97. cum Lecan. alpestri Ach. Syn. conjungitur,
verum ista vexata species, quoad specirnina ar-
chetypica, composita est a Parm. subfusca (Lecan. alpestri
ZzcA.zz/zzp.) & P. circinata (Ùrceol. ocellata À
ocelJulatu Lick. univ.). Hujus formis utique prope acceclit
P. maritima, in qua vero nullum marginis disci vestigium
detegere potui.
J06. PARMELIA aipospila, thallo crustoso adnato
papillato fusco cinerascente, in ambitu nigro
silicato-radiato, apotheciis in papillis elevatis
subimmarginatis, disco turgido rufofusco-
Wahl. in. Ach. meth. Suppl. p. 36.
Lichen aipospilus. \H ahi. Lapp. n. 764- t. 27' f 2*
In scopulorum maritimorum scrobiculis &
fìssuris ad mare septentrionale ; per totam Fin-
inarkiam. ubique copiose Wahlenberg!, Norvegiæ
adjacentis passim Sommerfelt! Vidi quoque specimen
ex Islandia ortum.
Species admodum singularis, in qua status Isidioinor-
plius, ut optime fructificans, normalis videtur. Margi-
iiein thallodem ferme deficientem ex eo tamen vix dedu-
cain, cum in antecedentibus proximis etiam valde incon-
spicims esse soleat, «Se in P. poliophoea ceterum eodem
modo formata evidens adsit. Ab hac vero hypothallo
nigro & ambitu revera radiato tantum differt, ut has
species potius analogas diversarum, quam affines ejusdeiu
tribus dicam.
*** Ochroleucoe. Color thalli flavovirescens, cartilaginea
indole amissa pallide ochroleucus fit aut in lepram
concolorem solvitur. Discus nudus, normaliter
carneo-flavescens, at reliquarum subdivisionum magis
versicolor, immo virescens &c. Conferendæ analogæ
ochroleucæ subdivisiones, præcipue Imbricariæ
Se Patellariæ, cum quibus limitibus haud palpabi-
libus confluit.
107. PARMELIA straminea, thallo crustáceo plicato
radioso stramineo, laciniis convexis teretiu-
scLilis contiguis, apotheciis planis rubro-iuscis,
margine thallode tumido. Wahl. in Ach. meth.
Suppl. p . 47-
• Lichen. PFahl. Lapp. p. 4l7. t. 28- f 1- Lecanora,
Ach. syn. p. 180- PL Dan. t. 2008. /• 1-
lu summis seopulis ventosis ad mare glaciale,
Finmarkiæ Wahlenberg! (dein m Spitsbergen
& Grônlandia.)
ìtali
'•V,/; t |
5/ v i
févisi
A-vV'•»'*l1
RM 4
m. A-i
V
¡■iV/A'l
m yæ à '-•"■I