0 ¿
'*■'Ay --■r>
'a 4
'■■ .»•
k l
1 ;
V'-.*-* ri
■'■A
_• . -.•■i.
u ; /
u
l ^ t e ■
AU ■
r-x" :
t e
t e t a
i
polito fusco-atro, margine thallode persistenti
integro. Sched. Crit. 3. p. 5.
Lich. badius. Ehrh. - Pers. Patellaria s. Verrucarii
Ho ffm. - Plant. Lich. t. 5- f - 2- Lich. fuscatui
Schrad. Parmel, Ach. meth. p . 189* Lecan. badii
Syn. Lich. p. 154. (Patell. nitens. Pers. Lecan. dei
syn. p. 3 3 5 status dissolutus).
Exs. Lich. Suec. n. .369. A .
b, picea, crusta picea, lamina immersa concava inimarginata
concolori, Lich. piceus. Dichs. Cijp
Bril. t. 12- f ’ 5- Lecid. picina. Ach. meth.
xAd saxa granitica Europæ totius.
A P. cervina, cum qua frequenter confusa, abuné
diversa lamina disci semper immarginata, nuda, subcor-
'n e a , haud versicolori e statu sicco & biimido, nec not
thallo adnato, vere crustáceo, licet areolæ ètiam in hai
dispersæ & adpresso-squamulosæ occurrant. Ceterum formas
monstrosus degeneratas habet plurimas, apotheciii
male explicatis, subimmersis, punctiformibus, quales siiiit
Sagedia rufescens Acb. ad saxa cotacea frequens; Endocarp.
smaragdulum Schaer. Exs. n. 117 forsan et Engl,
Rot. t. 1.512 j idcmque ferro oxydatum est verissimuni
End. sinopicum Wahlenb. — Ach. syn. p. 98- Engl. Bot,
t. 1776- Schaer. Exs. n. 116- Lich. Suec. n. 393. His accedit
forma externa facie Porinam pertusam colore ex
cepto prorsus referens. — In aliis formis diminutis discus
protruditur rufescens, omnino convexus & immarginatus
quarum uni verbotenus quadrat Lecid.pulvinataSchan
spie. p. 123- (Specirnina ab amiciss. Viro missa sub itinere
corrosa, ut quid certi baud statuam). Deniquetstatiis
mere bypothallinus apothecia profert minuta rufescentii
prorsus immarginata, qui utique pro Lecidea anthraà-
na haberi posset, at illa non est species definita, sed
diversissimis formis hypothallinis aut hypothallo soluto
inquinati? (ut et ipsa P. badia) composita.
ß. P. m ilv in a , minor, crusta suhgranulata, apotheciis
atris.
Lichen. JVahl. Lapp.p, Parm. dein lecan. d à
Ad saxa, juxta aquas &c.
A pj’æcedente recedit ut P. atra ß. a suo typo,ÌÌ
ad P. sophodem accedit statura, verum crusta ut in o-
mnibns P. badiæ formis colorem humectata servat. Occhi-
rit etiam crusta mutila, oblite rata, quare Lich, s/mpki f
crusta deficiente ! distinctns, ad hanc etiam relatu« fuit,
quasi tales species ad singulam acrustaccam referri non
possent. E specimine Daviesiil tamen certe comperi
allesse excipulum carbonaceum, adeoque ex hoc genere
saltim excludendus est.
j,. F. atriseda, hypothallo denudato, areolis verrucæformibus
sparsis in apotbecia urceolata ab-
euntibus, disco rufo. — Exs. /. c. B .
Ad saxa in umbrosis &c.
Ciim P. cinerea s. comparanda. Ex hac oritur forma
bypotballina, supra memorata.
¡•. commoliia, crusta granulata cinerea, apotheciorum
rainutorum excipulo cliscoque badiis.
Ad saxa friabiiia : in Weisenstein montium
Piniferorura. L a u r e r !
Crusta granulata, ut in ß, atmacrior; licet cinerea,
nativo prioris seriei glauco colore destituitur. Ob colo-
rum ei normalem in excipulo pro more remanentem et ex
hac habemus veram Lecideam Achariano sensu.
i4i. PARMELIA sophodes, crusta tartarea ver-
rucoso-granulata e læte viridi fuscescente, bypotballo
nigró, apotheciis adnatis, disco opaco
impolito fuscoatro, margine tballode ruguloso
. crenatove. Ach. meth. p. i 55*
Lichen sophodes, pyrinus. A d i. Prodr. Engl. Bot. t,
1791* Lecan. soph., colobina. Ach. L id i. univ. p.
357, 358- Lee. sophodes et mortosa. A d i. syn. p.
153, 151.
Exs. Lich. Suec. n. 252*
• b. turfacea major, hypothallo obsoleto, crusta griseo-
opaca, margine apothec. albo-pruinoso. Lich. turfac.
Wahlenh. Lapp. p. 408. Lecan. Ach. syn. p . 166.
pr. p.
c. exigua, minor, hypothallo obsoleto , crusta fusco-
cinerascente, margine apoth. albicante evanidoque.
Lich, exiguus. Ach. in Eetensh. Acad. Handl.
1795- t. 5 . f . 6. En g l. Bot. 1849- Parmel. Meth.
Lecan. periclea. ß. Ach. syn. p. 151- * crusta
prorsus disparebte 1* soluta^ cinereo-albicante • Lecan,
pharcidia & metabolica; Ach. syn. p. 147,153. see.
.'■Uta