\ :
V
r t
ctiones ambigens, nam apotb. perfecta minuta, nunc sen.
tellæformia, nunc verrucis elevatis, nunc ipsi crustæ im,
inersa s. adnata ; sed hanc sedem optime tueri videtur ut
inter præcedentem et sequentem speciem media , utrique
maxime accedens. Dignoscitur ah his hypothallo araneoso,
crustæ .sæpe soredüferæ natura, apotheciis difformi-
hns, margine utroque quasi accessorio, disco intus colo-
rato, denique vegetationis historia, a Wallrothio optime
exposita, qnem conféras. Geterum admodum difficilis oli
proteam indolem tam in ampia synonymorum & fonna-
rnm grege determinata ; limites nimis & perstringere «S:
dijatare ubique perielilamur, sed allatæ formæ ciun pii'-
rirnis aliis omnes ita promiscue (Sj in se invicem, ut apparet
, transeúntes in omnibus Scaniæ quercetis (nullius
vestigium in Smoland. occidentali) nascuntur, ut, donec nie-
Jiora edoctus fuerim, non possim non modo a me olim prò-
posilo conjunctas servare. — Arth. pruinosa cum Ope-
g i apha Lyncea ab Achario comparatur & a Meyero conjungitur,
nec denegeraus plures diversas hujus, ut pluri-
inarnm specierum ahnorraium , esse rnatres (simillimas ab
Upegr. lyncea orias, sed carbonacei quid servantes, e
Gallia occid. vidimus - Arthonia lyncea Adi.), at nostram
semper in P. impoiitce consortio, extra omne Ope-
gr. lynceæ, nascentem cum illa jungere eo minus dubita-
vimus, cum amiciss. Ljungstedt directos attulerit transi
tus^ Ne fingamus omnes Arthonias ex Opegraphis ortas,
óptimas quoque e Lecideis «& Lecanoris habemus,
quarum P. subfuscce Arthoniæ pruinosæ simillima est,
tantum nuda. — Inter omnes species nulla enim est, a
CUJUS infimis statibus P. impoLita difficilius dignoscitur,
l’cct ipsæ .spedes in statu genuino
valde diversæ. Ob nimiam authenticorum speciniinuin
copiam visam, quæ nunc hanc nunc illam sistunt, tuie
determinare non ausus sum multos ahnormes ilios status,
sub composito (et ex Licheni pertusi L. (Scc. formis)
IheLotremate Fariolarioide Syn. Lich. p. H7. compre-
heniJuntur, quales Lich. argeruis & Ach.Prodr.
Engl. Bot. t. 1923, 1730 Lecidea argena et Urceol
ageLæa Ach. meth. Lecan. verrucosa Lich. univ. Va-
n o lan a aglæa (Se argena Lich. Brit. Urceolar. leprosa,
« c . Eers., hcet majorem partem cum Cel. Wallrothio
hue iuhens referam. — Denique sub nominibus Ferru-
carice byssaceæ, Lecidece dryinæ (Scc. etiam hæc species
passim venditur. Ad próximas vero pertinere videtur
Arth. pruinosa. §. lobata Flork.
Apotheciis verrucis thallodihus elevatis subdiscre-
i tis dehiscentibus immersis, suburceolatis. Tanta
est harum affinitas cum Porinis Ach. s. Pertusariis
Decand., ut utraruinque adsit forma alia ad hoc,
alia ad illud genus facile referenda. Limites gene-
rum inter Lichenes nullos posuit natura.
jfi'j. PARMELIA coesioalba, crusta cartilagiueo-
tartarea rugoso-plicata lobulataque glaucescente,
lamina planiuscula immarginata immersa ex
byalino subfusca glauco-pruinosa, margine thallode
lacero-rupto tenui irregulari. — L e Prévost
in litt. sub Urceol.
Ad saxa formationis junioris, terram argillaceam
& parietes lutosos Germaniæ! Helvetiæ
Schleicher! Galliæ occidentalis Prez/o^#.'
Habitus sic dictæ "Variolariæ communis." Crusta
primo cartilaginea, rimosa, lævigata ; per ætatem subtartarea,
crassior rugosa, areolato-verrucosa, conglobata &
in squamulas lobatas abiens, e glauco albicans. Lamina
e crusta ejusque verrucis lacero-dehiscentibus erumpens,
prorsus immersa, e concavo plana, tenuis, margine proprio
destituta, sed thallo lacero irregulari cincta, primo
hyalina, densissimo nec dispergibili pulvere lácteo obtecta,
demura vero magis denudata cæsio-nigrescens. A
Parm. rugosa subsimili diversa tam crusta, quam lamina
immarginata. Summa vero cum præcedente affinitas.
Arthoniara pruinosam ß. lohatam Flò’rke Deutsch.
n. 22- videre non contigit; descriptio accedit. Cum L i chene
periuso Linn. majorem suspicor affinitatem, quam
e descriptione concluderes; sunt enim etiam huic formæ
discifcræ pruinosæ (Sec.
i68. PARMELIA nodulosa, crusta tartarea sub-
areolata pulveraceo-conspersa glauco-albicaiite,
hypothallo albo, lamiua verrucis subeffiguratis
immersa planiuscula nuda fusco-nigricante, marginem
tenuissimum demum protrudente. {Dufou
r determj)
Ad terram glareosam in Hispania. Lagasca,
Dufour I
Crusta semper tartarea, junior & sterilis contigua.
ü