. '«I«
H -
f e i
I
•
As ;
) ;h i '
t e l '
t fl
■scorum. Scop. etc. Uvceol. bryophila., Ach. Lich,
univ. p. 341. FL. Dan. t. 13 5 1. / . 2 - Cfr. Schaer'.
Sommerf. L c . .
Exs, Lich. Suec. «.,282. Ehr. Crypt, n. 236- (Lichen
bryophilus) Moug. et ]SestLn.±70. Desmaz.n.23%
Ad te rram su p ra muscos, quos d e s tru it.
Crusta hujus, certe varietatis, in ambitu sæpe folia-
cea apparet, quod vero e thallo Cladoniarum incrustato
pendere optimé monuit Sommerf. Lamina sæpe tota e-
mersa & omni margine thallode destituta. At etiam in
qualia specirnina ad Gisors Galliæ a Passy lecta sunt,
margo laminæ omnino nudus passim conspicitur.
y .^d ia ca p sis, c ru sta rimosa inæ q u ab ili alba, margine
lam inæ lib e ro in c ra s s a to , th a llo d e discre-
" to au t nullo. Schaer. I. c.
• Lichen diacapsis. Engl. Pot. t. 1954. Urceol. Ack
syn. p. 142. Gyalecta cretacea. I. c. p. 10.
Ad s ax a , p rftc ip u e c a lc a re a , & mu ro s Ang
liæ ! & E u ro pæ a u s tra lis !
Transitum hujus directum in var. a ipse haud observavi,
at pulveraceo-dissoluta simillima fit, quare optimorum
Virorum auctoritate subjungo. Specirnina anglica
ad præcedentem speciem referre nequeo.
17 4 . PARMELIA s tr ia ta , cru sta areolato-diffracta
inæ q u ab ili g la u co -c in e ra sc en te , h y p o th a llo ni-
I g ric a n te , lam in a n ig ra su b p ru in o sa mox emersa
in am b itu lib e ra s tria ta a lb ic a n te , m a rg in e thallo
d e nullo.
Urceolar, striata. Duby Bot. Gall, ex Prev. in lilt,
Ad saxa silacea Ga lliæ o c c id en ta lis circa Ro-
tliom ag um . A . L e P r é v o s t!
Sola est Urceolariæ species, in qua hypothallum lii-
rido-nigrum, nec albidum, certo observavimus. Crusta
crassiuscula, contigua, rimosa, glauco-cinerea ; in varietate
quadara luteo-pallescens, magis noduiosa. Excipulum
thaîlodes nullum ; lamina perexigua in superficie a-
reolarum lævi immersa, mox emersa, in ambitu omnino
libera, striata & albicans, primo connivens, demum magis
aperta, nuda, nigra.
Formæ crusta farinoso-amylacea P. calcareæ, in
quibus verrucæ evanescunt, lamina crustæ lævigatæ iminersa,
cum priori non confundendæ. Hoc loco facile
|uæruntur; videas sub n. 170.
f i. PARMELIA lep a d in a , crusta cretacea sub-
stupposa lævigata cæsio-grisea, hypothallo albo,
lamina crustæ immersa plana nuda atra immarginata.
b. lamina crustæ glebulosæ adnata , superficialis. Lecid.
lepadina. Sommerf. Lapp. p. 145.
In alpium saxis Norvegiæ occidentali-meridi-
onalis V. c. ad V. Moland Ahnfelb! ; b. in Hec-
ellind Skjerstadiensiura in summis alpium cacu-
rainibus. Sommerfelt!
Habitus hujus Parmeliæ maxime inconsuetus est &
ah omnibus alienus ; a. Endocarpon & b. Lecideam referunt.
Crusta admodum variabilis e s t, tenuior semper
sterilis ; fertilis crassa, turgida, nuda, lævigata, sive contigua
(numquam late e/Fusa) sive in glehulas discretas
conglobata; hæ glebulæ in b. præcipue insignes, valde
tiirgidæ, obtuse conicæ. Color cæsio-griseus aut lividus,
intus sub strato viridi .albissimus. Substantia admodura
compacta, cretacea, substupposa. Apothecia primo En-
docarporum ostiola referunt , dein in laminara planara
foveolis thalli iminersam dilatata, absque omni excipulo
& thallode & proprio. Discus opacus, ate r, nudus, immarginatus
, sed in ambitu suhsolutus. In b, lamina
prorsus superficialis, Intus albida.
Lichen Gagei Engl. Bot. t. 2580 > crusta rimoso-dif-
fracla fuscescenti-alba, lamina immersa minuta nigra
— mihi ignotus est & ob locum : ad rupes inúndalas,
valde suspectas. Facile ex icone conjectu-
ram injicere ; mihi vero consultissimum videtur O-
mnes conjecturas, quibus Lichenologia jam abundat,
supprimere & nil nisi ad specirnina certa determinare.
Præcipue sunt conjunctiones specierum
ex habitus & characterum approximationibus, tota
morphoseos serie non perspecta, caute evitandæ ; nam
errores e speciebus nimis multiplicatis facile tollun-
tu r ; difficillime autem conjunctiones e præmaturis
præcipue theoreticis judiciis.
IX. D IR IN A .
Lecanoræ spec. Ach. Lich. univ, t. 7. f . 5- Dirina.
S. 0. V. p. 244-
13
:
' l i
»
T O
•R:
Í?,•S '
i j
'.fri