¡•I'
hvi
ITO:- í
dnm convenit, nec obstat !) Lecid. ambigua, b. gri-
seoatra. Ach. sjn, p. 15. — ipse m isit, & minime
fert.
Exs. Lich. Suec. n. 404-
b, corticola, crusta húmida magis virescente, sicca fuscescente.
Lecid. Lightfothii. Ach. syn. p. 34. absolute.
Lecidea rivulosa, 7 /e p p .—crusta dissoluta leprosa
virescente: Lee. sophodes. Botanicor. Galliæ!
L. Lightfothii. Schaer. spie. p . 130.
Exs. Lich. Suec. n. 39-
Ad saxa & rupes graniticas; nec non cortices
arborum v. c. Fagi, Betulæ, Alni, Ceratoniæ
in Hispania, &c. per omnem Europam occidenta-
li-maritiraam copiosissime ; de cetero magis sporadica
in montanis.
Species optime distincta, perquam variabilis, qua
nullus Lichen arboreus simul ac saxatilis in agro Fein-
sionensi vulgatior. Optime dignoscitur hypothallo um-
hrino-nigro, crustam sæpius decussante, crusta tartarea
suhmuriua, locis apricis in griseurn vergente, magis irriguis
locis leprosa virescente, apotheciis junioribus & humidis
carnosis, carneis aut carneofuscis, siccis nigricanti-
hus, margine per ætatem flexuoso pallidiori; intus totis
albis & a crusta formatis, ut sensu Cel. Wahlenbergii
omnino Parmelia margine mutalo, nec Lecidea. Apothecia
vulgo majuscula, sed omne magnum semel par-
vum fuit & in hoc statu etiam hujus apothecia persistunt,
crusta tum mutilata e. s. p., in quo statu Lecid.
lygea dieta fuit. Cfr. cet, de formis Ach. Lich. univ. I.
c. Flotow in Fl. Batisb. 1828. p- 673. (at v. conglomerata
vix eadem species ac Schleicheri).
f B . K o c h ia n a , crusta scbareolata fuscescenle-
cinerea, apotheciis detrusis nigricantibus, disco
tenuissime pruinoso.
Lecid. Kochiana Hepp. Wìlrtzb. p.%i. Schaer. spic.
p . 1 .3 1. Lecid. morosa. D u f. ex spec. L. contigua.
Cl. Flotow l. c., at nec forma primaria speciei, nec
Verme, contigua. Ho ffm. ; melius convenit aliata
V. griseoatra.
Exs. Schaer. Helv. n. 181. Moug. et Nestl. n. 545-
Ad saxa in alpibus Europæ totius, speciosa
in Pyrenæis!
Est sine dubio præcedentis forma in saxis alpinis ve!
niagis continentalis, plurimis formis mèdiis (v. c. Lecid.
cyathoide Ach. meth. p. 5 1 ) cum a coniuncta; faciem
inutatam, crustam lævigatam, apothecia minus libere e-
voluta præcipue in summis perflatis alpium jugis acqui-
rit; magis absconditis locis areolæ turgidæ plicatæ.
* crusta, areolis minutis
discretis^lbicaatibus ex hypothallo nigrescente
emer'lfeitibus, fuscescente, apotheciis fuscis,
iiitus Mnicantibus, excipuli annularis margine
tenui '^^nescente. S om m e rf, L a p p . p . 16 1.
Exs, SoÆherf. Norv. n. 44. Lecidea.
In epidermide juniori Betulæ Europæ septentrionalis.
Faciliime dignoscitur maculis tenuissimis unguicu-
laribus fuscis, sed accuratius inspectis granulis albidis adspersis,
in libro nitellino tantum obviis ; ob ipsam vero
singularitem hujus loci, quo nullæ species rite explicatæ
occurrere soient (Cfr. p. 175 j?) mihi atypicus status est
& re ipsa omnes acutæ differentiæ a priori deficiunt. A
sequente similiori dilfert apotheciis a crusta oriundis &
hypothallo fuscescente.
241. BIATORA p a n æ o la , crusta areolato-verrucosa
fusco-cinerascente, hypothallo nigro innata,
apotheciis ex hypothallo oriundis e rufo li-
vidove fusco-nigris, excipuli annularis margine
obtuso regulari. F r ie s l. c. p . 269.
Leeid. panæola. Ach. Lich. univ. p . 201. Syn. p . 33,
quoad spec, fertilia.
b. Lecid. pelidna Lich. univ. p. 158. Schaer. spic.p.
130. Lecid. lygæa, h, Ach. syn. p. 34.
Ad rupes & saxa Scandiuaviæ, Germaniæ,
Helvetiæ S c h a e r e r i Galliæ P r é v o s t!
A B . rivulosa nostra sane distincta est hypothallo
aterrimo, crusta magis cartilaginea, semper areolato-gra-
nulosa nec umquam contigua, granulis nunc sparsis, nunc
confertis e colore primario fuscescente cinerascentibus,
iinrao alhicantihus, apotheciis numquam e crusta oriun-
dis ut vel tenuissima granulosa prioris specirnina, margine
obtuso integerrimo æquabili (nee umquam flexuoso)
18
m/»..••tei
t o i
■Vivili
■f