? .
I,
'•*v
NlVk»* vVf •
'fI! ■».? ■i?
i i î l l ï
Rf Ii
*1 ; t
I Ri
] ' i f '
T - i ■
• 0 ' ;
K - f
I t e
L "J
1 1 : | |
r>
[' ) ^
L v ’-* r *•/,
i ' k l
R / f
rL*«*r- /‘
Ito ^
1 1 ,Í t' . y* >ï
k i , î
:
' ' f
. 1 ; • : >
rC “' “ ' P i
V, i f
■ i- ÌA..
7 f '
t a Ii ’ •
l*v ., !
in, ne dicam supra stratum corticale formantur, excipn-
lo e thallo deusto fere orto, nam quando podicellata
sunt, podicellus e substantia thalli omnino formatas est, cfr.
Schaer. Exs. n. 14.5 (numquam iu Caliciis aut Lecideis)
& subinde margo thaîlodes persistit ; vide Schaer. Exs.
n. 154, saltim in meo exemplari. Hac ratione, additis a-
potheciis primitus clausis, non desunt rationes hoc genus
quoque coniparandi cum Parmeliis, inter quas etiam
thalli statura proximæ forra.æ margoque deiiigratus occurrunt.
— Potius quam hoc genus inter plura dispe-
scerein, cum Cel. Meyero integrum ad Lecideas ut abei-
rationem apotheciis luxuriantibus referrem, at turn etiam
Opegraphas cum Lecideis con jungerem. Gfr. Opegraphani.
Apothecia hujus generis gyroso-plicata, si atypica inter
Liclienes esse concessero, in boc genere non possum non
pro normalibus habere; nam meo sensu id quod in plerisque
semper constans est, abnorme dici non potest. Et
cum Umhilicariæ sectionem bene discretam efficiunt, eas-
dem proponere ut peculiare genus practicæ Liciienologi.i;
finibiis optime convenit. Est quoddam in scientiis, ut
artibus, studium putidius correcti, justo magis ad régulas
stricti «Sc ad præceptum genium accomodati, quo
genuina veritas «Sc nativa pulchritudo in horum favorem
perditur. Character s. litera occidit, spiritus vivificat.
Nos methodo cai-pologicæ biventes fastidiose nimis sæpe
despicimus in thallinam, nescii quæ solidiora fundamenta
dispositionis, teste hodierna Gruciferarura reformatione,
utramque forsan magis conciliantia, datura sit dies futura.
Percurrenti mihi veterem Botanices literaturam sententiam
eorum, qui de aliorum divergentibus apodictice «Se
aspere judicarunt, sæpius a posteritate explosam fuisse
sensuraque naturalis minus, quam abstracti reflexionem,
seduxisse visum est. Principium, quod alterum secu-
lum ut summum & irrefutabile laudavit, alterum illius
præcipuum fuisse errorem invenit. Exstant sane tot ap-
proximationes ad Umbilicarias inter Stictas v. e. DeLi-
sea Fee! 6c Parmelias v. c. Umbilicatas, nobis exoticas,
collatas cum U. atropruinosa,, ut non prorsus impossibile
sit posteros inventuros esse UrnhiLicarias medium
inter hæc genera in serie naturæ tenere evolutionis locum
& a Sticta differre, ut Lecidea a Biatora, cui Sticta
aperte accedit. At exinde thallîstæ non poscant ut
carpoJogici in eorum partem transeamus, priusquam
hæc^ methodus soJidiori talo, qugin thalli forma, defectii
s t rat i c o r t ic a l i s «Scc., ni t i pos sit . N am def ini tum valgo,
e t iam p e r fe c t io r i s e vo lu t io n i s semina cont inente, p ræferendum
est. Qu i s est A u c t o r , q ui non u l t e r iu s p e r sp ic ia t ,
fvel p lu r a div ine t , q u am e xp ó s i ta , non satis Claris «Se e v i dentibus,
v e l p r ò ra t ion e ope r is non a p t i s , suppres s is ?
IL In Umbilicariis Europæis triplex præcipue observatur
apotheciorum genus:
a. Lecideoe, apotheciis patellæformibus marginatis, facie
Lecideæ, disco æquabili aut Lecidearum mora
tantum papillato. Hue Umh. atropruinosa, in qua-
tamen discus vetustus rimosus (numquam in Lecideis
obvius) 6c U. pustulata, cujus vero possidemus spe-
cimina Europæa concentrice plicata «Sc Amei’icana quidem
U. deustoe simillima.
b- Gyrophoroe, apotheciis orbiculatis marginatisi disco
plicato, plicis in lirellas demum solutis. Hue plurimæ
nostræ.
c. Opegraphæ, apotbeciis maculæformibus , primitus
jam margine communi destitutis & abeuntibus in li-,
relias ramosas, radiatim excurrentes, in tuberculura
hemisphæricum.stipatissimas. Vidimus similia inter
Opegraphas, at Glonii generis inter fungos potissimum
respondent. Hic præcipue Americanus typus,
evidentissimus in U. Mii/denbergii , tantum iu Eu-
l’opæa Umb. polyrrhizos. observatur.
Aliæ exoticæ species aliis rationibus aberrant, at
omnes circa idem generis centrum rotant. — Giomerulos
illos flocculoso-fruticulosos in quibusdam speciebus obvios
pro apotheciis abortivis habet Qe\. M ey e r, nec, ut
videtur, maie, Hcet majorem similitudinem cum Parmeliæ
glomeruliferæ offerant. Exstat insuper tantum typica
cognatio inter hos giomerulos & vera apothecia, nam
hæc ipsa in illos excrescere sane nequeunt. Cfr. Schaer.
Upic. p. 107. Obs. 2-
III. Species UmbiIicariæ omnes non tantum absolute
saxicolæ, verum etiam graniticolæ, saxa recentioris
formationis saltim fugientes. (Arborea Gyrophora Clo-
mentei Acli. syn. p. 66 = Theleph. carnea Schrad s.
quercina Pers-). Incolunt præcipue regiones septentrionales,
in America arctica vere lu iu ria n t, in Europæ borealis
planitiebus silvosis copiosæ , taa/australiori vix nisi
in alpibus. Hinc valde diversa oritur ratio specierum. In
Europa boreali species optime segregaritur utpote discretæ
nascentes, altera extra alteram diversas vulgo occuîi
M