n
ITO"
toi
líT
i'
ex omni parte analoga, ita hybrido-conflnens, ut non crustæ,
tantum apothecia discerni possint. Ut citatæ, Parmeliæ
ad aquas martiales color crustæ abit in testaceiun,
ochraceum &c., qui etiam apotheciis suffusus est. Cfr,
Exs. I. c. Apothecia ex aqua bausta lævissima, nitida «Se
revera emollita, ut exsiccata sæpe collabescant «Sc corru-
gentui’.; humectata vero vix reviviscunt. —■ In hujus vicinia
quoque observatur crusta slerilis verrucoso-granu-
losa, quæ ad L . contiguam referenda, ut Forina chionoea
Ach. ad F. cineream.
£. L . c a lc a r e a , crusta contigua farinoso-amyla-
cea candida, ambitu determinato, apotheciis in
crusta detrusis obvelatisque.
Lich. calcareus. Weis. Patell. s. Verrucaria. Hoffm.
— FL Lich. t. 5 6 ./. 2. Parmelia. Fl.inBerl.Æag.'',
1810. p- 126. Lecid. Schaer. i/jzc.p. 138. propter locum
in calce; nam junguntur etiam formæ amylaceæ
var. a. Lieh, cretaceus Ehrh. (in Lich. univ.
sub Lee. margaritacea, in Syn. sub L . speirea).
Sagedia candidissima. Syn. Lich. p. 135 speciosissima
forma, (at et Urceol. scruposa. y. sic dieta) —
Lecid. litbyrga. Syn. Lich. p. 25. status incompletus,
amphibolus.
Exs. Lich. Suec. n. 412.
In saxis calcareis præcipue Europæ australioris
& mediæ; Gottlandiæ tamen etiam copiose.
M a rh lin !
Varietas in calce orta, sæpe admodum spectabilis,
præcipue ille status perfectissimus crusta crassa, rugoso-
plicata, veiTucosaque, in ambitu lobata, apotheciis protuberantibus
deformibus, quem prò Sagecl. candidissima
in Lich. univ. descripsit Acharius. At minus evoluti sæpe
ad a. in statu amylaceo tantopere accedunt, ut ægre
discernas, nisi rationem habeas suhstantiæ «Se loci natalis,
L . cæ s ia , crusta leprosa effusa cæsio-cinerea,
passim granulata verrucoso-Gouglohata dispersa
subplumbea, apotheciis sessilibus, strato disci
inferiori tenui albo.
Leprar. cæsia. Ach. Lich. univ. p. 667- spec. Dufoureana
in Obs. memorata ; Persooniana ad Farm,
erythrocarpiam pertinent. Lecid. H u f. in litt.
In saxis calcareis ciñereis Galliæ meridionalis
D u fo u r ! Delphinatus M ir ih e l!
In hac nil fere habitus speciei genuini restare facile
conceditur, at omnes characteres essentiaies F. contiguam
& evidenter atypicam formam suadent, ut me
haud graviter errasse, eam h. 1. citando, fingam. Hypothalli
nigri vestigium non desideratur. Crusla magis
integra verrucosa 1. conglobata humectata cæsio-plum-
bea,sicca cinereo-cæsia glauco-pruinosa; sæpius vero pul-
veris instar leprosi rupes late operit, & quidem in boc
statu a simili statu varietatis a tam leviter recedit, u t
fere eandem diceres. In utroque fructificat. Apotheci-
orum minutorum excipulum admodum crassum, primo
cupulare, dein plano-convexum , margine obtuso evanido.
Discus primitus pruinosus, dein nudus linea alba ab excipulo
discretus.
Exstat quoque hujus proteæ stirpis forma valde tenuis, rotundata,
deallata, hahitu L. p e t r æ oe ; inhabitat vero rupes aridas umbrosas
ixtra omne L. petroeoe sodalitium. •— E schistosis Galliæ adsunt exem-
flaria var. b. referentia, at lumina nuda rufa persistit, adeoque meli-
ts inquirenda. •— Plures istæ varietates, quæ Hojfm. Germ.p. /S4. n. 36.
afferuntur, ægre absolute determinantur ex figuris in P l. L, datis, externum
habitum tantum referentibus. At neutram harum Biat . r i-
vulosdm, ad quam e. g. L. petroea trahi non potuit, exprimere mihi
ferevidens. Multorum excmplarium fide, et quidem Fliirkeanorum Sommerf
eltio determinatorum,. ad sequentes refero. P ate l lar i a p a n-
'■ thè r i il a et P. t i g r i n a PI. L. t. 57 non male exprimunt ha-
hitum formarum prioris, at in sede ah Hoffmanno aliata tantum de-
terminandoe sunt. P. t i g r i n a ad L. petrmam vulgo trahi tur, at sub
hujus nomine variæ præsèntis formæ etiam intelliguntur. A thalli indole,
nullo apto præsente synonymo, nomen, etiam hujus formis tribw-
tum, fg ere volui.
264. LECIDEA v a r ie g a ta , crusta mox areolata
glaucescente, hypothallo nigro innato-lævigata,
apotheciis e crusta oriundis depressis, intus
nigris, margine persistente priraitus coarctato,
discoque pruinoso. F ries S y s t. Orh. V e g . I .p . 287.
Lecidea lapicida j l’adians, Ach. Lich. univ. p . 160.
Syn. p. l4. W a h l. Lapp. n. 903- — Lecid. mela-
nophæa. Fries V . A . H . ±822- p - 269- colore fulvo.
Exs. Lich. Succ. n. 387.
In scopulis graniticis marinis (Americæ borealis)
Scandiuaviæ totius a Finmarkia ad Hal-
landiam copiose & sine dubio alibi.
' ' t e #
’ ■km
1^’S Ì
I i
it'-ote t¿"e■•vi
‘TO'.» to: .
Vi»...,.
»
f t
Í- .
: Ma'
I t o t
■
f '