'%•
D ..
m
•' ri
‘“ï t
;Y>
,■ I . * i
pulosi in ejusmodi speciebus determiuandis deposuinius
cum detominatores ipsi facile alteram pro altera sm„.’
serint. Melior y j o Lecid. rupestris pars hujus Joci est'
certe omnis Lecidea rupestris Ach. Suecica, am a w l ’
lenbergio cum Lecan. erythrella Ach. juncte. Equid 1
in monte Omberg transitus vidi adeo evidenles, m nu|!
fom dubium supersit ; Decandolle I. c. transitus q„ .
que in descriptione indicat. _ Ejusdem categoria est Xe-
cid irrubata Ach - Terreant irisea nos vestigia, ne
posterum ah ita degeneratis forinis species fingamls; !
dierna, ne ex eisdem transitum ad diversissimas species
videamus. Rite cognitis formis priniariis species ad t
fimas proles in natura persequi valeinus & etiam inter
has oculorum acie diversa dementa discernere.
Proxime affines sunt Parmelia russula (Lecid. Ad
yn. p. 40, a qua L . rubina 1. c. longe distat) <Sc P. ¿q.
miningensis J. c. p. 386.
1 5p. PARMELIA c e rin a , crusta primitus conti-
gua dein granulata cinerea, hypothallum coe-
rulescenti-nigrum obtegente, apotheciis sessili-
Lus, disco immarginato subcerino, margine te-
nui æquali opaco integro. Ach, meth. p.
a. margine discolori Lich. cerinus. c 4
Y 2 1. f . B . Engl. Bot. t. 627 PateJJaria i. Vei-ru-
caria oerina. cum. var. Ho ffm. - PL. Lichenosi
/ . 1. Lecanora. Ach, syn. p. 173. Patell. cerina
sfotS?"^ -• P' P"»-i’ectissimus
Î Z 'c n ’ Crypt. n. 216. Moug.
•’ minoribus, margine disco
palhdion aut concolori. Lich. Juteo-aJbus
zn Transact. Linn. Soe. E U . t. 8. f 3. Imne si-
stit, transitumque ad a. monstrat; specirnina ipsius
propius ad c. accedunt. - Fateli, aïrantiaca. Sec
f r . 2. p. 358. Fi. Dan. 9.55. y
c. pyracea Ach. 1. c. hypothallo crustaque ohJitera-
t.s, apotheciis aurantiis aut Jæte vitelJinis, margine
proprio evanescente. Liclien aurant.? Ehrh. et Qer-
Germ. Patell. Uimicoia Dec. l. c. Lecid. luteoalba
M
a, y- Ach. syn, p. 49- Gyalecta Persooniana. l. c. p.
10- certe!
Exs. Lich. Suec. n. 196. Florh. Deutsch. n. ±85.
* cyanolepra, crusta tartareo-leprosa, ex hypothallo
soluto coerulescente. (Apothecia prorsus a.).
Ad saxa, terram, cortices arborum; ad ligna
plerumque acrustacea.
Status hujus Lichenis primarius & rite evolutus,
i quem ad saxa crusta ultra lineam crassa v id i, tam a
! præcedentibus, quam ah ornai P.parietina thallo obliteralo
evidenter diversus est. Ejus vero transitus directus in
b. & c. luculentissimus est, tam in speciminihus terrige-
11ÌS& corticolis, quam præcipue in lignatilibus, ubi omnes
h u j u s formæ acrustaceæ esse soient. Sæpius in eadem
Í grege & crusta observantur. Licet hujus proies reliqua-
jriim similes, in has non abeunt. c. nunc hypothallo ni-
Igro insidet, nunc aliorum Lichenum crustis parasitica,
S u t P. varia ij, cum qua in hac serie analoga est, sæpius
i autem cortici dealbato, quem non confundas cum vero
i hypothallo P. vitellinoe. In his mutilatis formis di-
'j scus saturatius coloratus, vitellino-aurantius, immo ru -
jher; in a. luteus, cerinus, olivaceus, margine per ætatem
sæpe nigrescente cinctus.
ß, stillic id io rum , crusta granulata cinereo-albicante,
apotheciorum disco luteo-virescente, margine
subpulverulento.
Lichen stillicidiorum. Fl. Dan. t. 1063- f 2* — *
disco olivaceo subpruinoso, crusta leprosa alba: Lich.
chloroleucus. Engl. Bot. t. 1373- Lecanora. Ach.
syn. p . 160- Spreng. pug. 2- P- 96-
Ad terram locis humidis supra muscos ; eis-
dein locis & ad saxa calcarea.
Ad vulgärem accedit ut P. varia y. , P. sophodes
Ì h. &c. ad suos typos. * est status magis dissolutus, disco
¡morboso (unde pulverulentus), ad Patell. obliteratam
Dec. fr. accedens, at hæc ad P. murorum e. incrustan-
tem disco eadem ratione decolorato & pruinoso referenda
est.
f P. hoematites, apotheciorum margine tumidulo
subincurvo, disco ferrugiueo-rubro. Chaub. in
St. Amans F l. Agen. p . 492.
i
1
M i
( s i i