*>•
r ^3
I Í
l u .
(
. /“ Ï-•.
J: -1.^' I Í,.' .
300 LECIDINÆ.
dam album, evidentius distinctus a strato carbonaceo
crassissimo, cui impositus e s t, quara in alia specie. Ex
hoc strato carbonaceo sub disco excipulum integrum fit,
plano-cnpulare & margo obtusissimus, sed disco magis
turgido margo fere supprimitur & excipulum nuclei instar
hemisphærici includitur. Hac ratione est evidentissima
Lecideæ species. Addendum quoque discum in hac
sæpe papilla, demum in marginem duplicatum abeunte,
ornari. Hæ notæ in omni forma persistunt; observes
tantura omnes simul obviam venire disco denudato, stra-
tumque a disco minus distinctum esse in individuis minimis.
— Cum nulla itaque alia suæ seriei confundi potest
; facile vero formæ degeneratæ cum itidem atypis Z/e-
cid. atroalbæ, fuscoatræ «&c., at formæ primariæ tam e-
videnles, ut de differentia dubium vix oriatur. Hypo-
tliallus ut in Lecid. immersa. —■ Difficile est libeJium
de hac specie non scribere ; omnia, quæ de illa per lustra
annotavi, repetere tædet, cum quisque in natura ipse
optime persequetur. De perfecta identitate omnium ci-
tatarum formarum ne levissimum quidem superest dubium.
Crustam a primitiva macula tenuissima cartilaginea, oleosa
quasi, abire in crassam tartaream rimoso-areolatam,
areolis passim quoque discretis, in eodem latissimo individuo
ad saxa majora silvática facile est observatu. Crustam
tartaream cinerascenti-albidara in amylacearn lacte-
ara ad rup ium , latera rautari adhuc evidentius est. In
boc statii apothecia vulgo margine thallode spurio coronantur.
Formæ ad dimidium 1. ex integro oxydatæ
vulgatæ sunt, etiam tam hujus quam præcedentis disco
tantum ferruginoso-pruinoso. Lee. Dillenianam a Bysso
peregrina pendere patet ab eadem Bysso, ejusdemque o-
doris, rupes late extra hunc Licbenem obtegente. [Lecid,
hasaltigenoe FI. specimen nimis parvum vidi, ut ci tem,
at ratio eadem est; analogum statum habemus Lecideæ
atroalbæ, Biatoræ rivcdosæ 6cc.) Formæ crusta nulla
nullius momenti. Adsunt multi æque memorabiles status,
sed pariter accidentales, ut earum enumeratione mo-
lem hujus speciei augere nolim, nam omnes tam promiscue
nascuntur & facile confluunt ut varietates non dicam;.sequentes
distinximus, cum aut per se insignes aut defini-
torum locorum filiæ sint & proprium vegetationis Licbe-
jiosæ characterem indicant.
ß. L . p la ty c a r p a , c ru sta læ v ig a ta ten u i d em um
d isp a re n te , h y p o th a llo obsoleto, s tra to disci in fe
rio ri albo.
l e c id e a . 301
Quoad apotheciorum vero figuram variat prorsus u t
a. Status apotheciis maximis planis marginatis: Lecid.
platycarpa. Ach. syn. p. 17. Lich. univ. p. ±7 3 .
t. 2" / . 6. Schaer. spic. p. 136- Patell. macrocarpa.
Dec. f r . 2. p. 347, ut quoque Cel. Dufour in sche-
dula addita observavit. — Crusta nulla: Lecid. ste-
riza Auct. at similes omnium fere specierum.
Ad saxa p ræ c ip u e a r e n a ria & sim ilia raagis
fria b iiia , u h i c ru sta vulgo d is p a r e t; in sch isto
habitu s. d. L . p e troe oe .
Huic utique primaria quædam differentia inesse videtur,
at historia ceterum prorsus eadem, & sæpius unice
disci inferiori colore discerni potest, quare tantum pro
vera varietate habeo. Vidimus quoque directes transitus
& differentiæ a loco explicari possunt. Ex specimine
Hookeriano hujus statum ferro oxidatum exhibet Lich.
silaceus Engl. Bot. t. 1118.
y. L . nohilis, c ru sta crassa a r e o la ta , areo lis am p
lis su h d isc re tis an g u la tis cæsiis a lh ic a n tih u s,
ap o th ec iis convexis coeruleo-nigris.
Lecid. nobiiis. Sommerf. Lapp. p . 149 ? e descriptione
— hujus unius Auctoris speciei, semel modo ab
ipso visæ, specimen mihi deest.
Ad ru p e s stillic id io irrig u a s. I n K a la h e rg e t
ad F emsjô unico loco.
Eminentissima, areolis fere L . mamillaris, sed versus
ambitum minoribus uniformibus, intus substupposis.
Nostra vero certe a loco indicato pendet & jam exsicca-
ta humidi Lichenis speciosam faciem & colorem amit-
tit. Ex aqua quieta madefactæ areolæ plurimarum spe-
cierurà tument; ab aqua vero fluente suffusæ 1. undis
tersæ lævigantur.
d, L . h y d ro p h ila , c ru s ta te n u i læ v ig a ta lactea, a-
po th e c iis tum id is convexis im m a rg in a tis n u d is ,
collabescendo subrugosis. F rie s 1. c. p . 256.
Exs. Lich. Suec. n. 379.
A d saxa sæpius in u n d a ta la cu um & am n i-
um Smo lan d iæ a lib iq u e copiosissima.
Ob locum 6c proventus copiam præcipue notabilis,
nam var. a. similes formas ad rupes madidas quoque c-
nititur. Vulgo cura Farm, cinerea, v. lacustri, cum qua
-FUA
%.
k..-'
ìtoyl
i: ♦ t J