V H
Lft ? ■\7
Ÿ0 À
A
:.RA
•U-.
, Uè •
:
t e
Tam cum a, quam y. luculenter confluit, sed faci-
lius cominutatur cam formis saxicolis dealbatis P. saxi-
colæ d. , immo Parm. glaucomoe. Utramque harum
absolute saxicolam inveni.
£. P. coeruleata, apotheciis congestis variis, disco
subgloboso fusco-nigro pallescenti-pruinosis.
Ad truncos arborum.
Ilujus alia exstat forma major, apotheciis répandis
nullo modo ab a. separanda, quamvis notis datis rea'-
dat. — Alia insuper minor, eisdem quidem gaudens dif-
ferentiis, sed habitu tam dissimilis, ut liibeus distingue-
rem. Ab hac non separare possum P. glaucoma ¡3. cw-
ruleata Ach. syn. p. 166, nam vera P. glaucoma num-
quam nisi in saxis a me reperta est. Sub nomine Lecan.
atroocarpoe Duby huic proximam formam e GalJia
quoque misit Prévost aliique. (Eidem optimo viro varias
debeo P. subfuscæ formas mûris argillaceis innatas
& more solito personatas, quas ut omnes similes status
magis accidentales sigillatim notare nimis longura fo-
vet).
•q. P. lainea, crusta lævigata areolata glauco-albi-
da, pallida (aut flavo-virescente), apotlieciis
miiiutis fusco-nigris. Sched. Crit. g. p . n.
Lecan. lainea, Ach. syn. p . H J . Lee. gangalea Ib. ad
a. accedit.
Exs. Lich. Suec. n. 371.
In saxis aqua suflusis, præcipue in scopulis
marinis, ab undis sæpe tritis, frequenter.
Aliæ hujus formæ a P. subfusca a. luculenter oriuntur,
ut nonnisi crusta tersa dignoscantur ; aliæ eisdem
locis prorsus immixtæ colore pallido, immo flavovirescen-
te, recedunt, quasi a P. atrosulphurea orta fuissent. A-
pothecia semper adpressa, suhinnata, nigra, aut humecta-
ta fuscescentia.
Ob s. Gratisdmum mne mihi foret, ù deteg-erentur nota; essentiaies
et limites stabiles, quibus adeo proleam stirpem in plures distribuere
possemus, Ht vegetationis historia in omnibus allatis varietatibus prorsus
eadem, ut levem spem mihi superesse fatear. Potius mihi persua-
sum est, sequentem (et forsan alias) ejus esse filiam, quum autem pric-
sens jam nimia formarum mote premitur, eandem tamen ob vegetationem
alienam, limites évidentes et distributionem geograph. pnqiriam separare
utile duxi. A t etsi maxime protea sit, sedulo attendendum ne in-
fimw. proles diversissimæ. originis ad proesentem trahantur. Nam ii
ipsi, qui externo habitai discique colori fidentas, nostram angustissime
\ limitibus sumunt, vidgo etiam cx eisdem rationibus aliena simul addere
ìtoknl. - De P. e x i g u a vide sub P. sophode.
ij35. PARMELIA frustulosa, thallo glebuloso-gra-
: nulato, granulis primitus discretis, demum effi-
i guratis sublobatis pallesceiitibus, hypothallo ni-
i grò, apotlieciis sessilibus, disco subfusco, intus
I fuscescente, margine tenui subcrenulato. Ach.
I meth. p. iZg.
I a. argopholis, granulis subsquaraaceis, imbricatis. Lich.
frustulosus. Dichs. Crypt. 3- #■ 8- f 11- Lecan. Ach.
i syn. Lich. argopholis. W a h l. Lecan. Ach. Lich.
univ. p. 346- Cfr. S. 0 . V . p- 243*
b. insalata, areolis discretis, sublobatis crenatisve. L.
insulatus. Ramond. Squamaria. Dee. f r . 2> p. 375.
, Parmel. Ludwigii. Spreng. Mant. Ha i. I. p. 57.
i Lecan. Ach. syn. p. 188- Lecan. hydrophila. Somi
merf. Lapp. p. 91*
1 c. thiodes, granulis glebulosis in crustam subtartare-
1 am coacervatis sublutescentibus. Lecan. Wallrothii
; s, thiod. Spreng. Neu. Lnt. 1. p.22A. (Lecan. oreii
næ var. Ach. in litt. ad Schaerer).
I III regionibus montanis, præcipue vero alpiliiis,
ad rupes & saxa irrigua, totius Europæ.
i Inter præcedentem & sequentem media, a quibus di-
I gnoscitur: Thallo insigniori, granulis jam primitus ex
Ì liypothallo (si conspicuus est) nigro effuso discretis ori-
I undis, demura sublobatis coacervatisque; apotheciorum
junioimin margine acuto coarctato crenulato, discoque in-
' tus nec albo, nec atro. Locis similibus occurrunt formæ ter-
i sæ, diminutæ P. subfuscæ & a træ , quæ hanc insignio-
I rem distinguere suadenl. Color, qui normaliter glauco-
: pallescens, in b. jam passim flavicat, in c. sæpissime, sed
: fatiscentes omnes formæ in lepram albam solvuntur, ut
j certe hujus seriei. Discus semper nudus ; variat conca-
! vus & convexus; locis humidioribus ru b e r, siccioribus
i nigrescens. Vidi in a. etiam laminara solam in thallo
i crasso emersam; absque excipulo thallode, concavam, mar-
i ginatam, quæ in L. subfusca non observatur. — For-
I mæ c ., nec P. atro sulphur eæ, proxime accedit Lee. thi--
j odes Sprengel, at simul P . subfuscæ ita affinis, ut qui
I ad illam transferret vix erraret.
¡■i36. PARMELIA a tra , crusta cartilaginea mox
;v<F|
c m
SâI
m
tReR' l'I,
i®
■S'-'l
■t,-
M