: i
I t te
lore medio separanda in duas plagas, australem
& horealem, inter quas Ro c c ella (genus mariti-
jnum) optime forsan limites indicat, nam cum
hac species regionis australis, secus mare occidentale
diutius persistentes, valedicunt, ut Sagedia
a g g r e g a ta , E n d o c a rp o n Gu epini, Verru ca rieoe
Gra p h id eæ p lu re s . In plaga boreali diiìicilins
est hujus regionis species privas ab alpinis discernere,
cum V. c. iu S c a n d in a v ia occidentali
Lichenes pro maxime alpinis habiti regiones litorales
comitentur v. c. P a rm e lia g e lid a , B ia to r
a a tro ru fa , E n d o ca rp o n p h y lU scum , Umhilica-
r ic e l Aliæ ad totam occidentalem zonam pertinent
V. c. B ia to r a r iv u lo sa , Parmel. muscorum.
Ad banc nec ad alpinara regionera insuper referendæ
plurimæ species a Wahlenbergio in Fin-
rnarkia detectæ; plures jam in australiori Norvegia
& Hallandia lectæ.. Denique tam australi,
quam boreali plagæ hujus regionis proprium est,
species privas, quas illa cum regione mediterranea,
bæc cum alpina non communes babent, co-
piosius & perfectiores in America reperiri, quales
in plaga australi P a rm. leucomela, chrysojdithal-
m a (in continentem longius intrans), cinnahari-
n a , S tic ta a u ra ta (etiam s ilv á tic a non nisi in
America vera apothecia proferì), E v e r n ia f la v i-
ca n s, Parmel. B o r r e r i, s in u o sa , ut crustáceas
minus limitibus definitas taceam; in plaga boreali
P. s tram in e a , a ip o sp ila , m o ly h d in a . (Similia exempla
plura inter Pjrenomjcetes).
§. 43. Antecedenti regioni variis rationibus
opposita est r eg io m o n ta n a , quam ideo conti-
n e n ta lem s. o rien ta lem diceres, quod maximara
partem Ruthenia, quantum e collectionibus TVein-
m a n n i &c., concludere licet, offert ; sed etiam majorem
Sueciæ partem in planitiebus silvosis, sæpe
veiK) cura occidentali confluens, occupât. In
Europa australiori regiones subalpinas, immo alpinas,
magis continuât, ut ibi ab a lp in a limites
diilìcilius ponantur, in Europa boreali-occideutali
vero ab o ccidentali, iu qua tamen non reperiuntur
P a rm e lia F a h liin e n sis , Cladonia b e llid iflo ra
aliæque regioni montanæ cbaracteristicæ. Ob variam
vero indolem difficile significatur, cum longe
alia sit multarum specierum ratio in Europa australi,
ubi limites raagis obliterantur, quara in
Scandinavia, ad specierum distributionem obser-
vandam ideo præcipue accommodata, quod bae
in planitiebus segregate non ita congeruntur &
stipantur ut in subalpinis. Præcipuæ hujus regionis
species sunt UmbiIicariæ,, P a rm e liæ & L e c ideæ
fu sc e sc en te s, P a rm . cinerea, c e n tr ifu g a , in curva,
ta r ta r e a , v e n to sa , L e c id e a s a n g u in a r ia ,
& in septentrione P e ltig e ra a rctica. Cetra ria o-
dontella &c. Ceterum in hac regione Lichenes
longe insigniorem partem vegetationis sistunt quam
in præcedentibus; Ciadoniæ, C etra riæ &c. denso
agmine terrain steriiissimam tegunt. Numerus
vero specierum non pariter augetur, evanescentibus
multis arboreis, calcareis aliisque Europæ me-
diæ speciebus v. c. L e c id e a canescente, e p igæ a .
Cladonia alcicorni. Quo longius a mari occidentali
recedimus, eo magis evanescunt species
latifoliæ, S tic tæ , Jm p h ilom a ta , ut in regione maxime
orientali nil lætius & ocius vegetans restare
videatur 2). Utrum truncorum putndorura
copiæ, an eli mali adscribenda sit Caliciorum luxuries,
arabigituri In regione montana, silvis denudata,
facies raagis alpina.
9) Lichenes hac ratione pìantis perfectioribus qppositi
sunt, nec mirum : illi æ.state temperata, hieme miti; ha^
æstate calida præcipue gaudent.
•-•'I n i
•'à
te'
\• .* *■
t e l
, .•VI
'teil