ili
■i'H
piie Patellariis Iiis respondentibus v. c. P, varia Se affij
obvius. (Prorsus autem diversus est hic lusus a Parm,
ochroleucis hypothallo albo, apoth. disco crassiori rufo!
fusco V. c. P. centrifuga, straminea, ventosa See.) Ca-
vendùm, ne ejusmodi coloris lusus tam th a lli, quam a-
pothecioruin, vel u t phæuomenon singulare considerentui
vel ex eo exstructa theoria justo nimis extendantur.
Denique notandum est P. saxicolam speciem esse quasi
centralem, a qua proxime sequentes tres [P. variam &
ut reticeam) primitus præfiscini ortæ videntur, at adeo
evidentes adeoque tam characteribus quam geographica
distributione constantes, præcipue si comparentur cum
multis quisquiliis vulgo speciebus dictis, ut maluerim ea-
l'uin distinctione practicam Lichenum cognitionem sublevare,
quara conjungendo pænes hodiernum genium Lichenologiæ
me insinuare. Levius mihi videtur opus omnia
affinia coacervare, quam singulorum vitam Se historiam
explorare. At non is sum, qui aiium proponendi modum
impugnem, cum omnis sincera naturæ scrutatio ad
èandem metain ducat.
HO. PARMELIA ca rtila g in e a , th a llo cartilagineo
fo liac eo -sq u am u lo so , lo b is im b ric a tis complica,
tisq u e s tram in e o -v ire n tib u s , su b tu s a lb is!, apoth
e c io rum disco ca rneo-fulvo, m a rg in e crenato
lobatoque. Ach. meth.
Lich. ca? tilagineus TVestring. A d i. in T^et. Ac. l im i .
179-3. t. 5. f . 4, Lecan. syn. p. 19 1. Squamaria, le-
canci,
Exs, L id i. Suec. n. 164. Sommerf. Norv. 167.
Ad ru p e s m a ritim a s ; p ræ c ip u e m a ris ballici
co p io se, sed etiam a tla n tic i a N o rd la n d ia Som-
m e r fe lt! ad H isp an iam , in q u e m o n tib u s Europæ
au stra lis & a lp ib u s TyYeiræis D u fo u r ! Montagneì
Est quasi forma luxurians marina præcedentis, præcipue
insignis squamulis thalli ab hypothallo prorsus solutis,
unde subtus albæ sunt. Ceterum thallo albescente
<8c disco olivaceo-fuscescente (qualem eximiam e Pyrenæis
misit Dufour) uti prior variat. In summis alpibus,v.c,
Pyrenæorurn orientalium inter optimam P. chrysoleu-
cum & oreinam, observante Montagne, occurrit hujus
forma thallo fere crustáceo, sed verrucis bullatis inflatis
subtus albis totaque facie hue facile referenda, Suiit
itaque momenta has omnes efficientia haud adeo illustrata,
ut mox conjungere debeamus.
j i i . PARMELIA chrysoleuca, tballo cartilagineo
subfoliaceo crenato-lobato viridi-stramineo, subtus
nigro, apotheciis adpressis disco aureo-fulvo,
margine thallode flexuoso tenui evanescente.
Ach. meth. 77. 182.
Lecanora. A d i. L id i. univ. p. 411.
a. rubina, disco normaliter colorato. Lich. rubinus.
T^ill.^ delph. 3. p. 977. Squamaria. Ho ffm. PI. Lich. t.
3 2 ./, 1 . Lee. rubina. A d i. Lich. univ. var. a. —
Lich. chrysoleucus. Smith. Transact. Linn. Soc. 1.
p. 83. t. 4. f 5. — Squamaria peltata. Dee. f r . 2.
p. 377- status monophyllus. Lich. crassus. Fl. Dan.
t. 1006.
Exs. Lich. Suec. n. 322*
b. opaca, disco morbose decolorato, pallide olivaceo-
nigricante. Ach. l. c. Lecan. liparia. Schleich. Cat.
Ad rupes alpinas Norvegiæ, copiose in Dov-
re Sommerfelt! B ly tt ! ; Germaniæ in Carintbia,
Laurer, Salisburgo, Tyrolia Schubert! ; Helvetiæ
Hchoerer!; Galliæ in Pyrenæis Montagne!; Hi-
spaniæ D ufour!
Thallus admodum variabilis, nunc solutus raonophyl-
lus peltatus ut Umbilicaria, nunc squamuloso-imbrica-
tus complicatusve, nunc matri omnino adpressus, areolatus,
areolis nigro-marginatis aut hinc inde nigrofascia-
tus. Optime vero dignoscitur pagina inferiori, ob hypothallum
adnatum, ex atro-viridi nigricante. Apothecia
vulgo regularia, admodum saturate Se læte colorata;
sed in summis alpium jugis maculæformia, adpressa, sub-
lobata, demumque rugosa.
112. PARMELIA o re in a , tballo crustaceo-adnato
verrucoso stramineo-virescente pallido, arnbitu
radioso-lobato nigro-marginato, apotheciis depressis,
disco turgido nigro, margine obtuso
'' integerrimo.
Lecan. oreina. A d i. syn. p . 181. (male in Lich. univ.
ut P. Stramin, varietas). Lecid. marginata. Schieich.!
indeque Lecid. fimbriata. Schaer. spie. p. 126.8
■IS
m
W .
tal
m '♦*
m