I r F
m
m
]W‘>
r -
■vri
9 !h
K ‘ta
Ser. II. Fuscæ. Apothecia jam primitus fu-
sea, excipulo dilutiori. Podetia viresceuti-fasca,
dehquescendo cinerascentia; pas s im , at semper
atypice, dealbaia, putrescentia basi nigrescunt.
Patell. fusca. IF a llr. mou. — ex max. parte.
Optjine digno.sciiui- colore superficiali apotheciorum I
sordide ôc opace lusco, plus uiinus tamen obscuro quo
evanido apothecia pallide fuscescunt, at numquam in fi,,
teolum vergunt. Thallus squamulosus, iu duabus priniis
macrophyllnius varius, in quarta & quinta vero platv-¡
phylhnus sæpe obvius. — Hæc series præ ceteris Euro- ‘
pæa, quare omnes species ubiquitariæ nec ut reliquarum
senerum magis definitis locis, speciebus 6c formis ditissima
est. Infimæ proles, epiphvilæ 6c symphycarpeæ diversarum
specierum difficile e definitionihus dispescuntur
minime vero omnes in peculiares species aut varietate! !
conjungendæ, quales P. fu sc a a. c. 6cc. Wallr.
l^i-yphifc-roe. Podetia normaliter simplicia,
Ctantum |>rolii'ero-ramosa,) scjpbo diapbragmate
clauso terminala. Abiiormia subulata, ascyplia,
1. ramosa, axiliis clausis. Clad, pyxidata. Hoffm.
* podetiis cartilagineo-corticatis) glabris aut dell
quescendo verrucosis fu rf.ra c e isv e .
193. CLADONIA p y x id a t a , tbalio squamuloso, ^
podetiis cartilagineo-corticatis mox verrucosis
iurfuraceisve viridi-cinerascentibus, scypbiferis I
turbinatis, scyphis cyathiformibus dilatatis, apotbeciis
fuscis. — Sched. Crit. 8 77 oj '
Tourrif Inst. R . I i . t. 325- D. V a ili kar. t. OJ, i
J* 11 & 9 furfuracea. Miclu ^en, ord. P I I I ¡
Y 4 1 . / . 1, 2. Dill. Musc. t. 1 4 . / . 6. J M c , L- '
M. f . 9- A . Lich. pyxidatus Linn. et A uct. Engl. '
Bot. t 1393. Bv. B o t t. 498. / 1 , 2. Westring. '
J a ig la f. t. 17. W a h l Suec. n. 1646. Cl. simplex,
proiiiera tifoerculosa, marginalis. H o fm . Lich ra-
diatus f l Dan. t. H 8 8 -/ 3. Bæomyees, dein Cen.
pyxidata 6c Pocillum. Aeh. - Du f. Rev. Capitularía
6c Cen neglecta. FLòrhe. (Cen. chlorophæa. Fl.
Lapp. p. 1 3 0 . Clad. neglecta, G pyxidata
¿ chlorophæa 6cc. EL Ciad. p. 49 JQ. Patell. fusca.
h. pyxidata. Wallr. p r . p.
m
Exs. Lich, Suec. n, 235. FL Deutsch. n. 16 , 200-
Schaer. Helv. n. 53-55.
Ad terram camporurn & silvarum Europæ
-totius vulgatissima.
Forma primaria hujus speciei pyxidata facile digno-
Iscitur , .sed superficies variat verrucosa, granuloso-fur-
fumcea 6c squamosa. In hujus speciminihus glabris
\{Clad. neglecta Fl.) Su fu r f u r aceis (Cl. chlorophæaFi.)
transitus apud nos evidentissimus, & utramque quoque
jam coiijuiixerunt Dillenius, A ch a riu s, qui speciem in
Lich. univ. bene lirnitaverat, ipsius y. etiam hue jjcrti-
iiet, 6c Schaerer. In siccis locis humilior, simplicior,
[glabro-verrucosa (ultimum extremum sistit Dill. AIusc. t.
14. f. 11- Clad, exilis HoiFm.); quo humidiori loco vero
nascitur, V. c. in ericetis udis, eo magis solvuntur
granula in furfurem, podetia elongantur 6c prolifero-ra-
iiiosa evadunt. (Dill. J. c. f 6. T M.) Prolificationes ple-
nimque marginales, sed sæpe etiam centrales ex epiphrag-
mate, at ex bis optime perspicitur Clad. gracilem ver-
ticlllatam ab hac distinctam efficere speciem. Ceterum
tanta cum Clad. cornucopioide 6c carneola analogia ut
has non nisi omnium partium colore primitivo alieno a
priori distinguere valeamus. Ut vulgatissima offert evidentissimum
exemplum omnium fere aherrationum mon-
strosiu'um supra sub metamorphosi thalli, podetiorum 6c
apotheciorum allatarum. Inter has, synonymorum gratia,
ne omnes repetamus, præcipue notandæ : specirnina
scyphifei-a thallo macrophydlino ad Cen. cervicornem a
multis referuntur ; vera autem Achariana est analogus
status CL gracilis. Ad latera rupium irrigua cum analoga
Clad. cornucopioidis forma communis est, sed pla-
typhyllina desideratur. Cen.pocillum Ach. est forma in—
signis pachyphyllina. — Apothecia podetiis exclusis sæpe
epiphylla, simplicia 1. conglomerata; in thallo micrc-
phylliuo Lichenem, Bæomyc. L Cenomycen epiphyl-
lumkch.p.p. efficiunt; in thallo macrophyllino, similibus
locis ac forma normalis macrophyllina obvio, Cen. co-
rcdloideam Ach. Lich. univ., optime in Syn. C. pyxidatæ
subjunciam. — At apothecia primitus symphycarpea
hanc speciem præcipue raonstrosam reddunt, ut non sine
longa experientia intelligi possit istas formas a CL pyxidata
ortas esse, de qua re vero nullum nobis dubium
supersit, non tantum ex analogia Clad. cornucopioidis
I Lich. Suec. n. 231* R- ^ Clad. incrassatoe F l . , sed ex
r iV: .
v M
i4 '»'T
fe '«
m
m i