I“ "
|v‘. i
t
t o k ü 1 =-■ ’ fofo I,,
t J
k
290
Psoram n. 127, mire analogam, maxime vero diversam.
258. L E C ID EA e p igæ a , c ru sta ru g o so -p b c a ta , m
am b itu la c in ia to -lo b a ta , flav o -v ire s c e n te , mox
d eliquescendo farinosa c an d ic an te , ap o th e c iis p ro rum
p e n tib u s te n u ite r m a rg in a tis in tu s atris.
S chaer. spie. p . i i 8 .
Lich melanocarpus, dein epigæus Pers. — Psora,
Ho ffm . Germ. 2- p. 164 Parm. s. Lecan. Ach. syn.
p* 179- quoad nomen, sed Parm. candicantem (n.
±20) * in mente hahuit <Sc descripsit, Placodium
C/iev. par.
b. apotbeciis globosis immarginatis. Hue spectat,quod
possideo specimen originale Lichenis cpigcei, a Per-
soonio Swartzio olim missum. Lecid. sphærica. «Sc/zoer.
spic. p. 119. _ _
Ad te rram ste rilem , a p ric am , Galliæ, G e rm a niæ,
He lve tiæ ca lid io ris.
Normale est in bac specie crustam deliquescere &
albo-farinosam evadere, ut non nisi in statu infantili adhuc
tuberculoso integram strato corticali sordide flavo-
virescente tectam, quod in nullo Lichene typico deficit,
conspicere liceat, ut egregie exposuit Cel. Meyer Flecht.
p. 58. (Hac ratione analoga est cura Cladoniis subtiliter
pulverulentis ; sed in P. nimbosa excipufum thaîlodes
tantum deliquescens crustara integram persistentem pulvere
simili conspergit, indeque deliquescentia centrifuga,
quæ in L . epigæa centripeta). Crusta optime explicata
rosulæ instar expansa, terræ adnata, centro rugoso-plicata,
ambitu in lobos Jatos subconcavos divisa , sed vanat
irregulariter squamosa; <Sc adhuc imperfectior gleboso-
verrucosa, ægre ab analogis statibus mutilatis L . candidoe
& vesicularis discernenda, quare amie. Laurer Lee.
glebosam non sine jure bue re tu lit, at tara hæc, quam
nirnis analoga i . Zzzlosa, quam ob colorem lutescentem dictum
(qualem vero equidem non observe) hue potius tra-
beres, margine obtuso, interna disci structura &c. recedunt.
Ceterum, cum utraque certe* non autonoma sit,
de hac re non disputandum ; ipse inventor se quas formas
speciatim indicare voluerit Acharius nescire ingenue
fassus est. — At ex bis formis transitum, quem dico
direetum, ad Lecid. atroalbam Schærer cum Cel. Flo-
towio non video, tantura indirectum & apparentera. Apothecia
primitus e crusta prorumpuht, hinc marginem
thallodem spurium <Sc pruinam disco inspersara primo ac-
cipiunt ; omnes formæ immarginatis apotheciis, minoribus
simul semper, mihi atypicæ sunt.
***»■ Citrinæ. Thallus intense luteus. Cfr./Isora/zz«. 128.
25g. L E C ID EA W a h le n b e rg ii, c ru sta g y ro so -p li-
cata in am b itu lo b a ta e v irid i lu t e a , h y p o th a llo
a t r o , ap o tb e c iis in te r areolas o riu n d is obsole
te m a rg in a tis n u d is in tu s a tris. Ach. meth. p .
8 i. Y 2, / . 3.
Lich. pulchellus Schrad. L. Davallii, Smith. Psora
galbula, Dec. f r . 2. p. 368* Lee, Wahlenb. Lich.
univ. p . 211. W a h l. Suec. n. ±7±6- Schoer. spic.
p. 118.
Exs. Schær. Lich. Helv. n. ±66-
Ad la te ra ru p ium su b h um e c ta ta eo rum q u e
te rram in a lp ib u s Lapponiæ W a h le n b e rg /, Norvegiæ
omnis A h n f e l t l B l y tt ! S u d e to rum L u d w ig !
Helvetiæ S c h le ich e ri P y renæ o rum D u fo u r l
Admodum speciosa, palmaribus usque pulchre gyro-
si£ circulis rupes ornans. Color, ut P. chlorophanoe, e
viridi intense luteus. Apotbecia júniora plana, utique
evidenter & obtuse marginata, dein magis tumida confluentia,
immarginata.
260. L E C ID E A fla v o v ir e s c e n s , c ru s ta d e te rm in
a ta a reo lato -g leb u lo sa p lic a ta , in am b itu lo b ata,
e v ire sc en te lu t e a , ap o th e c iis ad n a tis te n u ite
r m a rg in a tis in tu s atris.
Lichen flavovirescens. Dicks. Crypt. Brit. 3- p- 13- Y
8 . f 9. ex icone; nam ipsius specirnina b.m. Swart-^^
zio data sistunt Lee. citrinellam, unde et Lichen
citrinelius. Engl. Bot. t. ±877- — Trachylia flavovirescens,
Fries Vet. A c . Handl. 1822- p* 252.
Lecidea scab”osa, Ach. meth. p. ±80 ex ipso. Lee.
citrin. Syn. p . 25* Cfr. Deutschl. Lich. 5-P" 5.
Ad saxa & te rr a in in reg io n ib u s a lp in is &
montanis n ec um q u am in p la n itie s descendens.
Præcedenti longe minor, magis lobulata, hypothallo
obsoleto, apotheciorum situ & margine certe diversa. In
aliis Lichenum ermtis r. 0. Biat. byssoidis, Varm. Schleit
e d
m
si
M l
Í ’
I
Y ' t |
t o i