¿fe
t e
f)-- - Vi- .'
-;ífl
^’B o rre ra t en e ïla ; PateUariæ ecrustaceæ evadunt
(CiV. p. 17 5 ) ; Myco-Lichenes abeuiU in formas
Artbonioideas. — b. L ig n um , ju'æcipue fahre-
factum, v ix umquam est matrix p rimitiva (exceptis
tamen Caliciis & Lecideis aüinibus); nul-
libi frequentiora individua crusta, immo apotbe-
ciis, mutila quæ probe a typis discerneiula quam
in ligno fabrefacto. — c. Lichenes in aliis parasiti
normaliter nulli g en u in i; de Caliciis
duobus res adbuc sub judice est. — d. Saxa for-
mationis recentioris inter Phyco-Lichenes nullas
p r iv a s normales species enituntur, sed peculiarem
seriem formarum degeneratarum, v. c. saxa
cotacea 4 ) ; calci p ro p r ii in primaria perfectior
e s , strato corticali integro, v, c. Parm. calcarea
contorta in calce primitiva, P. calo, fa rin o sa in
juniori, sed in utroque solo variare possunt. — e.
Omne solum nimis singulare (e. gr. ’’Musei cra-
nii bumani”)77roz-AzzA non attendenclum. Omnem
stationem perumbrosam Ù: perhumidam status
dégénérés producere ex Lichenum idea p a tet.
Utrique peculiaris formarum specierum series,
ut in lalebris montiura & juxta lacus, saxis
circurnseptos, ubi similes formæ tersæ, lævigatæ,
decoloratæ peculiarem zonam aquæ periodicæ occupant
(in Succia ab TJrceol. A charii deterrnina-
tam; solæ Verrucariæ in bac perstant normales)
videre licet.
Caput XI. Regi ones Lichenum.
§. 4 i* Speciebus plerisque trivialibus ab hoc
ad illuni Europæ angulum vagantibus, primo obtutu
vegetatio Lichenosa admodum uniformis apparet.
Est quoque talis in Europæ regione me-
4 ) Murales species, & calcareæ & graniticæ, non pri-
mariæ; 31uri Lichenosa, vegetatione cunì saxis fo r-
vmtionis junioris congruunt.
di a, continentali, inferalpina, paucis bene evo-
lulis & privis formis insigni. Hanc igitnr unde-
quaquam cum reliquis coufluentem mittentes ex-
tremitales evidentiores designare studebimus. In
bis exponendis Europam tautum respicere licuiQ
videntur tamen exoticæ eædem , rnodo acutius di-
slinclæ; tro p icæ enim leve indicium tantura est
reo-io [Europæ) a u s tr a lis ; A m e r ic a næ occiden-
— Primo separanda, ut e calore pendens,
’ . R e aio a u s tr a lis , oras mediterráneas tantum levi-
teiMattingens prodrornis generum tropicorum v. c.
. Chiodecio,, D iv in a . Inquirere operæ est pretium
quæuam species reliquæ Europæ ibi deficiaut ; su-
smcovParmeliam ta r ta r e am , L e c id . sa n g u in a r iam ,
UnbUicarias & c . , cum bas numquam inde ac-
' ceperimus. In illa regione Europæ tantura lectæ
! sunt E v e r n ia v illo sa , in tr ica ta , R a m a h n a p u sil-
' la C la d o n ia e n d iv iæ fo lia , Parmeliæ- p lu r e s e.
f s. p. Grapbideæ australes in ea frequentiores sunt,
' sed adbuc occurrunt in plaga australi regionis se-
^ qiientis. Ceterum in genere major Inc est luxu-
' ries specierum saxi calcarei & corticolarum, ÔC
r; maxime cbaracteristicæ, ut buie regione privæ,
‘ ' sunt crustæ roseo-tinctæ.
■ Ç. 42. Præcedenti omni modo contigua est
regio m a r itiin a (atlantica in Europa) s. occiden-
tcdis, e temperatura minus oscillante & aere rorido
pendens," specierum privarura dives; nam
per totam banc regionera, licet ab Hispania ad
Finmarkiam extensam, communes sunt R am a h n a
sc o p u lo rum , S tic tæ , P a rm e lia B o r r e r ì, a q uila,
plumbea, ru b ig in o sa , c a r tila g in e a , carneo lutea,
optima Pa rm . e r y th ro c a rp ia . V e r ru c a r ia in a u ra
e. s. p. Species latifoliæ, Stictæ, Ampbilomata &c.
in bac præcipue fructificant; citata duo genera
centrum habent in iiisulis oceanicis. Sed e cai