S p ilom a recedit excipuli defectu. Communis ha-
rum formariim caussa sunt vicissitudines in medio
cingente nimis acutæ; quo infervescente citp
in pulverern subtilem solvuntur apothecia v. c,
in saxis calcareis soli infestis (S p ilom a reticula-
turn Chaub.), iignis & corlicibus exaridis (Co n io ca
rp o n n ig rum ex p. Dec.); hinc præcipue iu
calidis regionibus ohviæ sunt, in summo septeu-
trione deficientes. Solo vero passim inondato aut
irriguo apothecia evadunt scabrida, suhpulveru-
lenta, pejus evoluta fioccosa i6), ad nematum
naturam accedentes, ut pio apotheciis v iv ip a r is
haberi possint. Anaraorphosibus hjpothallinis tam
similes 'sunt, ut sæpe ægre dignóscantür. Sic a-
naraorphosis apotheciorum ad hypothalli revergit.
§. 3a. Quamdiu morphoseos & ana morphoseos
proles non distincta, clare percepta & sobrio
modo explicata, frustraneum omne systematicum
studium, quod dubiis tantura principiis, suspenso
gradu, quæritur. Nara quod in observatione in-
definitum & vagura, in constructione fallax & in-
fidum est. Lichenura anamorphoses minus forsan
numerosæ, saltim versiformes, quam adhuc
inferiorum familiarum vibration es; tamen syste-
matis ariadneum filum, nec mere ingenii eiise,
nec coratemplatus solum nisu extricaudum, admg-
dum innodarunt. Hic locus maxime conveniens
videtur ad primaria systematis Lichenum fundamenta
inquirenda. Hæc ab apotheciis pendere
plerisque Licheuologis tara evictura visum fuit 17) ,
ut contrariara sententiam vix tetigerint, quo neg-
lecto tamen hæc, benevolo studio externam faciem
reconciliaudi, adhuc late serpit. Contra principium
negantes non sufiicit citare canonem Lin-
næanum ’’orthodoxes Systematicos e fructificationis
vero fundamento dispositionem desumere.”
Externa vero facies parvi est momenti, a n a lo g iam
nec aflìnitatem indicai, quarum diiFerentiam
illiusque inferiorem vim post editionem Syst. Myc.
1. (p. XV. &c.) ab omnibus agnosci vidimus.
Rem morphologice considerantes, apothecia inter
Lichenes potiora esse facile videmus, cum veram
affinitatem sequantur ; cum hæc sola series discretas
superiores limitent; cura nobilius, scilicet
altioris methamorphoseos, sint organon & præcipue,
cum eorum evolutionis series sit definita &
limitata 18). Quibus orania contraria in.thallo,
qui nullum constans primarium discrimen, in characterem
familiæ non receptum, offert. Præcipuam
vero rationem, ob quara thallus ad Systema ob-
jectivum se cogi non patiatur, sistunt morpho-
ses & anamorphoses numquam definitæ; thallus
semper in novas & mulatas nititur formas; ut
16) H. 1. Spiloma iuberculosum Engl. Bot., Spil. ver-
rucosum FI. &c. Similes formæ in rupibus udis Scandi-
naviæ non raro cum anamoi'pbosibus bypotballi prope
connexæ. Indicationem hujus status sistunt apothecia disco
scabroso, quæ itidera abnormià sunt. Cfr. Lecid, —■
Spiloma microclonum optimum ex ascis Stictid. parai-
lelce locis udis pariter protruditur.
17) Schradero, Turnero & JBorrero, Wahlenbergio,
Flbrkeo, Meyero, Wallrothio, &c. Etiam Acharius a
dispositione thaliina in carpologicam abit Eschweiler
nuperius rationes thalli magis congrue quam ceteri, etiam
in limitandis generibus, neglexit.
18) Ex hoc ipso pendet, quod oranes comparationes hac
in parte cum animalibus claudicant, quod omnes horum
partes melius recipi possunt. Animai suos melamorpho-
seos gradus... peregit & deposuit, priusquam completum
prodit ; hac ratione fructificatio tantum, vitæ periodo
extremitatibusque definitis, cum animalium imaginibus
comparal i potest. Folia &c., licet functiones in utroque
orbe dliferaut, sunt tantum status persistèntes larvati
iloris, veræ plantarum iraaginis.
P i