i
i
11
persistens, in majoribus flexuosus, bujus tribus saltim indicia
sunt, cum sequentis apothecia citius & sæpius tur-
gescunt, marginem excludunt, scabrosa & rugosa evadunt.
Denique loco quoque differunt ; Gra/zaZosce plurimæ nulli
definito solo adscriptæ esse soient, sed in saxis, ligno,
cortice, terra promiscue vagantur ; Areolatoe genuinæ
absolute saxicolæ sunt ; tantum aberrans L . parasema
cum suis proximis arborea,
^ Genuinæ. Absolute saxicolæ.
±, In areolis rotundis 1. angulatis equidem characterem
primitivum non video, cum primitus omnium a-
reolas rotundas invenerim, & forma earum angulata e pluribus
confluentibus 1. e crusta contigua rimose diffracta
oriatur. Etiam caute adliibendus est situs apothecioi-um
in hypothallo 1. in crusta, nam licet alteruter in plerisque
speciebus normalis videatur, omnium specierum
ex hypothallo vulgo apothecia proferentium etiam apothecia
ex ipsis areolis enata, <Sc quidem tum a thallo
sæpius spurie marginata, ut jam Meyer observavit, vidimus.
2. Dubius fere hæsitavi utrum multa synonyma in-
ter has citarem, an negligerem, cum ex herbariis & spe- ;
ciminibus, exceptis Schoer eri & Sommerfeltii, e Flòr-
keanis pauca vidi, clarum fit, raro deiinitam speciem, sed
sæpius análogos status diversarum specierum respici. Sic
formæ ferro tinctæ promiscue Lecid. silacea òc Oderi
dicuntur præcipue apud Veteres; formæ amyJaceæ Jacteæ
cum majoribus Lecidca amylacea, cum minoribus apotheciis
L . petroea; formæ crusta cum hypothallo in crustam
cinerascenti-nigram confusa Lecidea coracina f o r mæ
crusta detrita, apotbeciis amplis Lecidea platycarpa
1. omnino deperdita Lich. simplex Dav. Patellaria nuda
Pers,, Lecid. privigna, steriza ; formæ normales a-
potlieciis amplis pruinosis Lecid. albocoerulescens ; apotheciis
minutis nudis Lecid. lapicida e. s. p. Ejusmodi
ab externa facie sumtæ 'differentiæ Lichenum historiam
pernoscere studenti non satisfaciunt ; tantum contento singulam
formam, cujuscumque originis s it, nomine quo-
dam salutare. Attamen colJatis archetypis cum descriptionibus,
quibus potissimum adscribenda sunt, non sine cer-
titudine quadam indigitare potui. Similes fere omnes
vulgatiores enituntur; quarum nondum observatæ sunt,
in potestate saltim existere fas est credere. Analogia spe-
ci.erum diversarum serierum perevidens est.
* Glaucescentes. Crusta nativa glauca cinereo-albe-
scens (aut decolorata), hypothallum nigroJimitantem
aut evanescentem obtegente, apotheciis e crusta o-
riundis. Ubiquitariæ , per regiones planitierum,
præcipue silvaticas, et inferalpinas late regnant.
a6 i. L E C ID EA albocoerulescens, c ru sta p rira itu s
contigua e coeruleo a lb e sc e n te , h y p o th a llum
ni^^rum o b te g e n te , apothec iis e cru sta o riu n d is,
excipulo an n u la ri te n u ite r m a rg in a to , disco ceraceo
p rira itu s coerulesceuti-pruinoso h u r a e c t /
to ru fescen te , in tu s albo. F rie s Sched. Crit. Pò.
Lid?, albocoerulescens IFulf. in Jacq. Collect. II. p.
1 H4. Y15- f-i- certissime & optime! Patell. I/o ffm .
PL Lich. Y 14. i 2- & Verrue. Germ, p- i89 pr-
p. Lecid. albocoerulescens Ach. pr. p. — f Licfi.
univ V 18S. — apotbeciis obsolete prumosis: Lecid.
c S a V » r k .p . l 7 . ( p o t i „ s a d 0 6 2 . ) & L lapicida#,
cyanea (minutis) &c. lb. p. 14- - apothecns vetustis
atris, crusta subevanida: Lecid. hthophila Ach.
svn. p. 14 certissime bæc ! (at recedit Lecid. polycarpa.
FLürk. in Sommerf. Lapp. p. 149-) — o-
mnino acrustacea: Lecid. privigna. Clement ex spec.
Lallave. Crusta varia ratione e ferro oxydata: Lichen
pruinatus. Dicks. Crypt. B r i t 3- #• 9. f - f i '
ad specim. ipsius a me visum. Engl. B o t t. 2244-
Lecid. pruinosa Ach. meth. Lecid. daphoena / Lzc7/
univ. p. 166 (Gfr. Syn. p. 22, 33U «■ / ip s iu sh e /.
diversi. Lecid. silacea. Botanic. GaZ/zoe., Lecid. dificoides.
Chev. par. p. 566. [EL Dan. t. 1431- f 1*
habitum disci non male exprimit, at e speciminibus
ad subsequentem pertinet). _
Exs. Lich. Suec. n. 374; 375 oxydat.; xxtvrx Schaer.
n. 188- , . . e * rr
A d sa xa , p ræ se rtira g ra n it ic a ex m ic a c e a ,E u ropæ
to t iu s ; in p in e to -m o n ta n is co p io s is s im e .
Hæc & duæ proximæ habitu & metamorphose/ serie
sub infinitis formis exacte conveniunt, sed evidentis--
siinis notis atque constantissimis differunt. Bene novi ad
sequentes jam frequentius transferri L . albocoerulescen-
tis nomen, sed et hanc primitivam esse, huicque hoc nomen
optime convenire, tam ob cnrstam e coerulescente
:r
■ l i
u m
S i
m
asi
t o y
«