litas ■
Í-ÚT:
m ..
ÍÉ:) * t' fi
l / i i,j J
lL»T.V* F-. fu,- t
pfo,. ; ■! l.Uí.. ■
I Mí?
P -
'•ií
70
tis planis, apolli, disco badio, margine integro,
Ach. l. c. p . 486.
Dill. musc. t. 24. f . 76. Lich. centrifug. Auct. non
Linn. Uo ffm. en. Lich. t. fO- /'• 3- Squamaria
PL. Lich. t .í6 .f .2 . Lobar. E j. Germ. Lichen cnn-
spcrsus. Ehr. exs. - W a h l. Lapp. - Engl. Bol
2097. Westr. F'drglafv. t. 24-
Exs. Lich. Suec. n. 167. Moug. et Nestl. n. 160- Fi
Deutsch. n. 34.
Ad saxa & rupes Europæ totius, nec nisi fortuita
ad ligna, terram glareosam.
Sæpius quidem nigropunctata, unde nomen, sed es-
inde nullus character specificus sumendus ; variat enimi!
frequenter, præcipue locis humidis, omnino epunctata,
Variat insuper isidiophora & sorediifera. sorediis sempet
minutis planiusculis submarginatis ; laciniis latioribus &
perangustis, adglutinatis reguiariter expansis & laxiori-
bus complicatisve e. s. p. —- Substantia semper tenuis,
sed subcartilaginea ; superficies , nisi isidiophora , polita,
Valde affinis P. Jophyreæ.
^ PARMELIA relicina f tballo foliaceo-imbricato
submembranaceo lævigato virescente stramineo,
subtus atro fibrillis ramosis densissiiiiis
pannoso, laciniis sinuato-pinnalifidis apice in-
ilatis. — F r ie s S. O. V . p . 283.
In saxis Galliæ occidentalis. ’’Foret de Bii-
quebec” Despreaux. Misit A . L e Prévost.
Ob apothecia ignota adhuc dubia species, at a reliquis
ochroleucæ seriei diversa divisione thalli ad ty-
-P* sinuosæ y apicibus P. physodis instar inflatis,
laciniis angustia lævibus subtus dense atro-pannosis. Laciniæ
apice soredüferæ aut pulverulentæ in speciminibm
Gallicis visis , qua re ah exotica vera P. relicina tantil-
lum differunt.
64. PARMELIA in c u r v a , tballo stellato-imbnca'
to globulifero stramineo-virescente, subtus nigro
fîbrilloso, laciniis angustissimis subteretibiis
apice recurvis, apotheciis spadiceis subintegris,
Sched. Crit. 9. p . 3 i .
Lichen nuiltifidus. Dicks. Crypt. 3. t. 9. f g . 7 . Lidi,
incurvus. Pers. ~ Engl. Bot. f.iS76-Eohaxia incurva.
iY o /m . Parm. recurva. Ach. - FL Dan. t. 2007.}.C
Exs. Lich. Suec. n. 259- cum apoth. ^ _
Ad saxa & rupes, tam siccas, quam irriguas,
Europæ potissimum borealis baud infrequens.
Vulgo cum P. centrífuga commutata, at P . can-
spersæ (apotheciis spadiceis, thallo subtus nigro OCc.)
magis affinis, inter quam & P. amhiguam medium ten
e t locum, ceterum optime diversa & parum variabilis.
Præcipue dignoscitur sorediis, semper præsentibus, glo-
bulosis, elevatis, compactis, quales in alia specie non vidimus.
— Specimen anthenticum Imb. recurvoe Dec. non
vidimus. Descriptio & locus in rupibus calcareis a h -
quantulura recedit.
65. PARMELIA ambigua, tballo stellato-imbri-
cato sorediifero stramineo-virescente, subtus fusco
nigro fibrinoso, laciniis linearibus applanatis
multifidis, apotheciis adnatis rufofuscis integerrimis.
Ach. L ic h . univ. p . 4^^. .
Lich. ditfnsus. Web. spie. Lich. ambiguus. W u L jffn
Jacq. Coll. W . p. 239. t. 4- / - 2-
PL Lich. t. 40. / . 2-4, 4 2 - / 2, 3- Lob. H o ffm .
Germ. Imbric. Decand.
Exs. Lich. Suec. n. 295- Moug. ef N e s tl n. 449-
b. albescens, scutellis obscurioribus. W ahi. Suec.
P. hyperopta. Ach . syn. p . 208-
Ad ligna putrida, cortices, raro ad terram,
fere ubique.
Laciniis latioribus planis hand recurvis, sorediis
depressis farinosis adspersis, passim etiam totis puiveru--
leiitis, apotheciis prorsus sessilibus & adnatis (in priori
pro more subtus omnino libera), disco rufescente a præcedente
facile dignoscitur. — Ceterum satis mutahilis;
in cortice Pini passim laciniæ maxime discretæ_ venose
serpunt. — b. est hujus status loco humidiori, ad ochro-
leucarum normam*, expallens, nullo modo ad P. aleuri-
tem accedens, cum qua præsens species tantum analoga
est. P.hyperoptam Ach. ad istam formara pertinere o-
ptime observavit Gel. Flotow.
66. PARMELIA c en tr ifu g a , X\iù\o oehroleuco,
subtus albo fîbrilloso. Centro crustoso delabente.
Ü :