’ -vr
..'■A
r t e
i ;
: •
i-tR eÌ I'■
dide luteo, margine tumido subincurvo persi-
stente. Ach. meth. p . 179.
Lecanora. Ach. Lich. univ, p . 377* Syn. p. 161.
Ad rupes schislosas, micáceas in Scandinavia,
rarior.
Suæ sectionis maxime spectabilis. Hypothallus ii
rimis, V . c. in schisto, more omnino Biatoræ byssoidà
radicatur. Crustæ conformatione ad sequentem accedit (e-
jusque typicam indolein confirmât), sed granula multi
pio majora, hinc inde enitentia soredia læte citrina, unde
crusta quoque pulverulenta evadit. Ex hoc lepra
colore seriei citrinæ certa species. Apothecia ex areolis
granulosis enata, sessilia, per ætatem adpressa, ampia,
(1-2 lin- lata) plana, margine tumido, elevato, subincurvo,
primo integro, per ætatem crenulato flexuosove. Discus
pallide flavus ( carneum non vidi) mox sordidus,stici
to gonimo viridi impositus. — E principiis Meyeri for
san ad B. cklorophanam ob colorera similem referres,
at extra hujus regionera tantum occurrit, multisque a-
cxitis notis differt. — E Christiania Norvegiæ, ubi copiosa,
misit exiinius Lichenum observator B ly tt forraam rae-
clianice ex hydrate ferroso pro parte tinctarn, qualem
etiam P. chiorophanam e Pyrenæis v id i, at chemice 0-
xydatæ nec hæ, nec aüæ præter species hypothallo nigro
occurrunt.
i 55. PARMELIA v ite llin a , crusta tartarea granu-
loso-coacervata flavovitelliiia, hypothallo maculari
albo, apotheciis sessilibus, disco luteo fuscescente,
margine simplici tenui erecto integerrimo
demum concolori. A ch. meth. p . 176.
Mich. t. 5 3 . f . 3 . Lichen candelarius. Linn.! nec Auct,
Lichen vitellinus. Ehrh. - Engl. Bot. t. 1792- FI
Dan. #.1347. / 2- Patellaria s. Verrucaria.
- PI. Lich. t. 26- f - 1 j 27- f - 2. Lecan. Ach. syn,
p- 174. a. y. (at vix Patell. aurella Hoffm.) -
ad terram decolor: Lecid. epixantha. A ch.syn.p.ik
Exs. Lich. Suec. n. 160- Ehrh. Crypt. «.155. Sommerf.
n. 66. Moug. et Nestl. n. 741-
b. holocarpa, apotheciis ochraceoluteis, opacis, ex hypothallo
oriundis, margine pioprio. Lich. holocar-
pus. Ehrh. Verrue, oblitérât, var. Hoffm. Cerm.
Lecid. luteoalba tì. Ach, syn. p. 49- Lecid. auran-
tiac, f Flork.
Exs. Ehrh. Crypt. n. 284. FI. Deutsch. n. 186.
Ad rupes, saxa ventosa, ubi optima, ligna
& cortices Europæ totius, etiam ad terram, præcipue
in alpibus.
Formam adeo insignem, evidentem & bene cogni-
tam ad varietates rejicere nolui, quamquam hujus & reliquarum
specierum omnium e serie citrina déliquescentes
& imperfecti status non nisi attentius lustratæ discernuntur.
Qualis hæc crusta crassissima, contigua, ta rtarea,
fere P. ventosæ!, ad rupes Sueciæ lacustres na-
scltixr, eam cura P. parietina jungere impossibile videtur.
Mihi hoc modo hanc, P. murorum & subséquente.'!
in statu perfectissimo, in quo luculentissime differunt,
primo sedulo observant! indeque ad status infiraos
persequenti successisse puto diversa dementa secernere, e
quibus adeo distinctæ species conjunctæ fuerunt. Sic
verum e st, omnes a Aleyero conjunctas cum Lecidea
luteoalba Ach. syn. confluere, attamen non inter se con-
flimnt ; nam Lecid. Luteoalba composita est ex analogis
statibus harum omnium specierum, ab attento ohservatore
facile discernendis. — Occurrit quoque utique P. p a ri-
etiìia subcrustosa, tam leproso-deliquescens, quam foliis
liaud explicatis ; alia vero est thalli in his structura ;
mitnquam ex hypothallo oritur. Si vero locis lævigatis, e-
tiain saxis, P. vitellina & aurantiaca observantur, vi-
debiiniis earum primoi’dia ex hypothallo in illa albo, in
hac nigro erumpere. In his omnibus quoque diversissima
apothecia. Cfr. P. aurantiacam. — Ceterum P. vi-
itellinæ crusta meo sensu non atypica est ; sed tartareo-
granulosa, qualem genuinam in multis Lichenibus agno-
iscimuspàssim squamuloso-lobata, sed ejus foiiola
semper crassa & crustácea, nec membranacea, ut squamulæ
vel tenuissiraæ P. parietinæ. — Ex omnibus vero
speciebus, me judice diversis, quas sub P. parietina cn-
mulavit Cel. Meyer, hæc eidem proxime accedit, & qualis
ad parietes ligneos cum P. parietinæ infimis proli-
bus intertexta nascitur, easdem non esse separandas, an-
tequam Cel. Meyeri librum videram, sæpe in mentem
meam venit, at individua utriusque perfecta per totam
morphosin & inetamoi’phosin sequens, transitum hunc apparentera
tantum inveni. — Ap-othecia hujus speciei minuta,
conferta, regularia, disco lu teo , mox fuscescente,
sæpius leviter pruinoso; excipulum etiam in a. nunc prorsus
Lecideæ Ach.ì, nunc Lecanoræ. Lecid. epixantha est
m A-TSTÌ
fo -ìi