Ite
I\ . (4
I *.' * kV\
fol
fot
442
Ubi hæc forma in foveis lapidum aquam diu servanti-
biis nascitur, crusta magis turgescit, pulti fere similis,
siccitate frustulosa, qiiam Verr. ceut/iocarpam dixit A-
charius [JLich. univ. p. 283); nec specirnina Wahlenbergii
Fl. Lapp. p. 467 discernere valeo ; forsan tamen a
sequente eadem ratione orta.
394- VERRUCARIA m a u ra , cru.sta æquabili, de-
nium limosissima ex atro-viridi aterrima, peritheciis
subintegris iiinato-promiuulis, demum
urnbilicatis, nucleo albo. W a h le n h . L a p p . n.
889-893.
Lichen terminalis. Fl. Dan. i. 879- Verr, mucosa
(status junior), V. inaura (adultus), V. aractina (ve-
tustissimiis, elevato-piinctatus, in Isidium tendens)
Wahl, in Ach. Meth. Suppl. p. 23, 2 1, 17,: Ach.
Lich. univ. p. 282, 293- FI. Dan. t. 1852- f- 1- —
Py renul. aractina tecA. syn. p. 1 2 1 - P. maura.i Fl.
Deutsch. Lich. n. 131. (inclusa V. umbrina).
Exs. Livh. Suec. n. 388-
b. crusta viridi-nigra piceave, ambitu radiante, peritheciis
nudis, Verrucar. striatala. II. cc. Verruc,
amphibia. Clem. Ens. Vici. p. 299-, a Cabrera habeo.
ylch. syn. p. 94. (hujus vero perithecia similiima
c. !)
c, crusta tenuissima aterrima, peritheciis emergentibus
urceolato-apertis. Gyalecta atrata. Ach. Lich. univ.
p . 152- Lecid. W a h l. Lapp. p. 4 7 5 . Ach. syn. p . H .
In scopulis marinis graniticis, b. in Quartzo,
Europæ totius a Nord-Cap ad mediterráneos Cab
r e ra i ubique copiose.
Exstat sane prioris status nigrescens ab hac cbarac-
tere in vetusto statu non separandus, quare baud sine ratione
conjungi possint, at ne nirais contrahere videamur,
in tanta formarum copia, separamus ob colorem primarium
lævigatæ crustæ diversum, apothecia minus evoluta
vix umquam papillata & præcipue proventum juxta aquas
salinas; nam V. mauram xxh'xqnc ad litora marina, V .
umbrinam ad litora lacuum silvaticorum, nec vice versa,
observamus. Utramque tamen ad litora Finmarkiæ
legit Wahlenberg. Sphæria Lichenijormis Sow. t.
220 ad V, mauram aut V. nigrescentem pertinet, sed ut
plures eximii cetefum operis species nimis obiter tractata.
Corticolæ. Crusta hypophloeode, sæpe deficiente.
Affinitas summa cum Sphæriis ; quando crusta defic
i t , non nisi loco in epidermide viva discerni possunt.
Sek Sphæria Xylostei Scc. &üam in cortice vivo nascitur,
huic vero crusta fungosa atra.
* Majores. Perithecia subintegra, primo obtecta,
dein prominula persistentia, gelatina fluxili, hinc sicca
cava. Analogæ Sphæriis Obtectis (Sph. Xylostei cru-
slra atra tantum differt); degeneratæ in Spilomata, ut
Sphæriæ citatæ in Stilbosporas, abeunt.
395. VCRRUCARIA pinguis, crusta hypophloeode,
peritheciis integris innato-obtectis, demum cir-
cumscissis, ostiolo subrimoso, nucleo fluxili. Chev.
p a r . p . 5 18. Pyrenula.
Ad cortices arborum v. c. Fraxini, Tiliæ, I-
licis & c .; in Gallia. L e Prévost aliique!
Habitus crustæ & vegetatio omnino sequentis, sed
perithecia tenuiora magis emergentia, demum prominula,
epidermidem solventia, circumscissa, ostiolo haud papil-
lato, sed in perfectis labiato-rimoso. Crusta hypophloeodes,
olivaceo-lutescens oleoso-pinguis extus apparet ; occurrit
vero etiam denudata alba, peritheciis fatiscentibus,
Spiloma quoddam melaleucum exhibentibus.
396. VERRUCARIA nitida, crusta hypophloeode,
peritheciis integris obtectis, demura prominu-
- lis persistentibus, ostiolo subpapillato, nucleo
fluxili. Schrad. Journ. Bot. 1801. i. p . 79.
Sphæria nitida. W e ig . Obs. p. 45. t. 2- f- l4- So-
werb. fu n g . t. 275- Lich., Verruc., Pyrenula. Ach.
— Beri. M ag. 1812- P- 21- Sph. sanguinaria. Ib d .
Fang. Meckl. 2- t. 14- / • 112- Lich. populneus.
Ach. Prodr. p. 18. Pyrenula. Chev. Par. p. 518.
Sphæria suffusa Rebent. Verruc. maxima Dee. f r .
0, p. 3Ì.6* —’
Exs. Lich. Suec. n. 35- Ehrh. Cr. 60- FlorL 130.
Moug. u. 365- Reichenb. n. 9. Flotow. n, 37.
b. nitidella, minor. F lo rL exs. n. 10*
Ad cortices Fagi, Carpini, Populi &c.; b. Co-
ryli, Europæ australis & mediæ usque ad Sueciam
meridionalem.
^ teto