. . . r ,»
tí
. ■■>;'
■ A '
'.RA
7-;.
u
t e
<■>%
0 .
t e U
É
(Patell. erythrocarpia. Pers. formæ cuidam quidem
impositum, sed unicuifi congruum e synonymis no
men). Placod. versicolor. Dec. f r . 2- p- 380. Lecaa
theicolyta. Ach. Dich, umv.p. 425- Placodiuin. Zec,
f r . 6. p. 185.
h. arenaria, thallo mutilato inæquabili granuloso so-
Jutove pallescente. Lichen arenarius. Pers. Patella-
t a '/ Eich. t. 58, f , 7. Parmelia. Alari,
f p 'f p. 219. Parmelia, dein Lecan. craspedia. Aá,
Dich, univ, p . 391. a. Lecan. rubricosa. Ach. syn
P- 162. '
* thallo (tam a ., quam b.) grumoso cinereo-cæsio
(«lain fusco oc nigricante). Lichen cæsiorufus. Schrai
Dngl. Bot. Y1040- Lecan. crnspedia. 8. Dich, unir,
(male m Syn. ad Lecid. coesioraf. ß. citata). Lecan,
i^lygea. Lich. p. 155. (Variolar, coerulescens
Bers, sterilis; sed æquo jure ad analoges status gì 11-
moso-coerulesceutes v. c. P. atroe, cerinæ, citari potest).
<
Ad saxa calcarea, cotacea & c . , inque mûris
Europæ præcipue occidentalis ; perfecte vero explicata
( a .) vix nisi in australi in v. c. Hispania
Dufour! , GàWia omni!, Germania occidentali
ad Esslingen &c. Plochsietter ! h. præcipue ad
saxa arenaria friabiiia (mule pro more mutilata
crusta), Germaniæ, Augliæ, Helvetiæ! &c. c. cura
utraque mixta.
Omnino certum mihi videtur: I:o hanc speciem ve-
rarn esse Parmeliam (plurimi Piecentiorum Lecideam s,
■ßiatoram malunt); nam eadem exacte excipuli metamorphosis
m præeedentibus, P. aurantiaca, cerina, ventoso.
tx c ., attatim proxime cognatis, observatur ; & margo thal-
iodes albidus aut lutescens, præcipue in crustis decolo-
ratis, coloris normalis & typici thaili indicium, ut in
plurimii decoloratis speciebus vidimus. Sub laminæ sii-
perhcie p tu ra tiu s colorata observatur stratum di lutins,
gommo 111 perfectis impositum, nec excipulum proprium
in ceterum simili Biat. ferruginea. Nec margo interior
Jaminæ, excipulo vero thallode evanescente passim eon-
spicuus, ab boc genere removet ; II;o Omnes albitas hujus
peciei formas eandera efficere speciem, quum transitus
evidens in plurimis, quæ coram haheo specirnina Gallica;
status cæsiorufus ab utraque evidenter oritur. Gel.
Meyer formam prîmariam distinctam censere videtur, reliquis
ad Biat. ferrugineam rejectis. III:o P. erythro-
carpiam a B. ferruginea separandam esse non tantum
ob varios characteres, sed etiam vegetationem & geogra-
pliicam distributionem diversam. Hos speciei limites quoque
innuit Cel. Wallroth 1. c ., additis tantum synony-
inis nonnullis mihi amphibolis visis. Sunt quidem hujus
formæ mutilate B. ferrugineoe subsimiles, at major in
vegetationis historia cum P.murali analogia,cujus quoque
formis sæpe ita obviam venit, v. c, P. murali v.
lacteo-luteæ P. erythrocarpia v. Lallavei, ut haud
perspicuo hypothallo nigro, certissima P. erythrocarpiæ
differentia, utramque colore tantum apotheciorum (structura
enim simillima est) oculi adsueti tute discernant,
Thallus integer in hac specie rarissimus, nam <Sc a. centro
plerumque granuloso-pulverulentus, ut hæc indoles
utique in characterem ingredi possit, inter Lichenes licet
atypica. ”Byssus’’, sic dicta Lepraria cæsia, hanc alio-
ruraqiie Lichenura crustas destruens 5c decolorans, æque
ac sic dicta antiquitatis, mihi nil nisi hypothallus
simul solutus & crustam inficiens. Vidimus enim hac
omnes Lichenes hypothallo nigro destructos ; nullos-
que Lichenes hypothallo aliter colorato infectos. Cum
autem hypothallus niger jam primitus solvitur, o ritur pura
Byssus 1. L ep ra antiquitatis, cujus origine sic, ut
spero rite, explicata omnia dubia de ejus natura sublata
sunt, simulque explicatum, quare ejusmodi fictitiæ plan-
, tæ ad nullam definitam referri possint. — P. cerinam in
sequente sectione huic proximam habeo, sed P. erythrocarpia
absolute saxicola est & quoad geographicas rationes
P. coarctatæ (eadem quoque gaudentis apotheciorum
morphosi) opposita.
L a lla v e i, tballo tartareo determinato lácteo,
ambitu sublobato, apotheciis subimmersis v ix
marginatis rubris.
lecidea LalJave. Clemente, Ens. Vid. p. 297. ex spec.
Lallave ! Ach. syn. p. 46-
b. hypothallo nigro prorsus obliterato, thallo soluto
pulverulento. Patell. erythrocarpia. Pers. ■— Decand.
f r , (exacte media inter a & b.) Lecid. Ach.
Ad saxa calcarea Europæ australis.
Pulchra forma, ut tota in calcis potestate lactea.
In statu optime explicato formam adhuc P. erythrocarn
' ' i*
0 .•
7:
? 'p \
t e