Ejus mater in diversis regionibus diversa est; vidiinus
sane in his regionibus etiam a P. saxícola (Sc vark
ortam, iinino a P. cervina § & calcarea, sæpius vero
P. subfuscam (Sec. refert.
-rem Systemati artifitiali satisfacientem, exceptionem non
admittentem, prOponere difficile est. Maxime essentialis
t margo laminæ (sæpius in ambitu liberæ) conspicuus,
'qui vix nisi in P. aurantiaca prioris tribus observatur
& in illa est excipuli proprii rudimentum ; ceterum di-
0 læte colorato, nudo ÔCC. facile distincta. Discus eus
5* Vei rucaría abietina,” corticola aut saxicola, crii
sta nulla aut leprosa, upotheciis confertis disco/paco
nigro, margine albo subpulverulento ZTq/)«. G e n X / 'U r c f e / r i / / / " T e / f e ' pi
^0 :_______________________________ Plerumque status ■V X• jp 1 . T» ' attii Wpinsque cæsio-pruinosus fatiscens (Sc carbonisatus Parm. sophodis, sed etiam
L. subfusca orta vidiinus specirnina.
*j. Lichen cærulescens,” lapilli — I. Jignicola, crusta
suboliterata baud leprosa, apotheciis confertis, disco
fosco-nigro cæsio-jiruinoso, margine persistente. Hag.
Lich. t. 1 . f . 5. Lich., Parm. (Sc Lecan. Hageni. Ach
— Magna hujus speciei pars est tantum P. subfuscii
mutilata, optima vero a Parm. cæsia, obscura (& _
stellari observante acutissimo Mejer, qui ad spuri-
ara infimarum proJium specificam dignitatem dijudi-
candam me audaciorem reddidit,
r». Lecan. anomala, apotheciis subimmarginatis nudis
carneolis kiteisve Ach. Lich. univ. p. 381- jam su-
pra decomposita est (Sc inter proles Parme!, subfuscæ
óc variæ citata. Complectitur simul Biatoram mix-
tam, quam cfr.
1. Lichen aurantiacus crusta obliterata, apotheciis sparsis
luteo-aurantiis — Wulf. in Jacq. Coll. Ili t. 6 f.
2. b. æque ac Ehrh. (Sc Lich. Luteoalbus Turner e
formis infimis P. parietinæ, murorum, vitellinæ, cerinæ
OCc. conflati, sub suis speciebus citati sunt.
A l Ms exemplis satis superque. Superjinum videtur observatu m
non ajferendum esse, quasi has ut autmiomas distinxissem ; ne vero a
his sumatur prætextus, ut ex Leprariis et Isidüs = o appendm
instar a me ohm memoratis, argumentandi, me veram harum stirpium
naturam non penpexisse, expressis verbis annotatum volai.
Thib. VIII. URCEOLARIA. Apothecia crustæ innata
, vel verrucis protuherantibus immersa.
Lamina urceolata aut protuberans verrucæfor-
mis, nigrescens, normaliter cæsio-pruinosa, marginata.
Phallus crustaceus a d n a tu s hypothallo
soe p e fib r illo so ra d ia n te a u t cum thallo
confuso albido.
Seriem a præcedente tribu efficiunt evidenter diversam,
at e variis differentiis acutum quendam charactenornialiter
minus nigrescens est,
cura in priori tribù discus
nudus aut pruina tenuissima albida vix discernibili;
obtectus, nisi in formis e loco udo corruptis de-
generatisve. Viypothallus, unius speciei excepto, in U rceolariis
albus, locis liberis sæpe in ambitu fibrilloso-radians.
Apotheciorum forma urceolata minus constans est,
vidimus in P. sordida discum & thallo immersum (Sc
protuberantem verrucæformem, sed thallo utique magis
innatus est, licet thallo in verrucas effigurato aut protruso
scutellæ formam apothecia induant. Sic et multis veris
Patellariis, disco immarginato & nudo, apothecia imperfectiora
urceolato-immersa v. c. P. cinereæ , hinc et
Lecanoris & Urceolariis adscriptæ. — Disci pruina tantum
locis humidioribus in Urceolariis desideratur, quibus
locis oriuntur Placodia & Patellariæ pruinosæ v. c.
p. incrustans & obliterata Dec. a murorum, P. chlo-
roleuca a P. cerina (Scc. — Omnes Urceolariæ e serie
Glauca, (Sc alii colores accidentales aberrationes.
4 Apotheciis scutellæformibus, margine thallode
genuino, disco plano immerso demum subprotu-
berante, Lecanoræ. Ach.
i6i. PARMELIA re p a n d a , crusta amylaceo-com-
pacta lié vigata determinata glauco-candicante,
liypotliallo fibrilloso albo, apotheciis tuberculo-
so-elevatis, disco cæsio-pruinoso, intus nigro,
margine thallode elevato obtuso persistente.
Ad rupes calcareas Galliæ meridionalis ad
Massiliam L e P r e v o s ti, præcipue loco Montredon
dicto copiose D u fo u r l ; in Pyrenæis orientalibus
Montagne !
Admodum spectabilis, ambitu determinato repando
ad Psoras accedens, sed habitus sequentis, a qua disco intus
aterrimo &c. abunde diversa. Thallus mere crustaceus,
optimo vigore fibrillis albis fimbriatus, primitus contiguas
(Sì lævigatus, demum vei o rimoso-areolatus (Se iu-
12
tei
i r
Ita