CXX HISTORIA.
§. 64- Salva præsèntis sæculi erga antece»¡
dens fide & religione facile prædicenuis Licheno-j
graphiam sub bis auspiciis magis ambitu, quamj
fundo, crevisse, præcipue cum plurimi ejus cultores
ipsi perspexerint ejus statum, qui non felixj
erat. Inde orta est præsens epocha reformatio-
ììis, non quasi bæc uno gradu aut adulta (adhuc
in adolescentia est) nata esset; nam dispersæ &
accuratissimæ supra laudatorum virorum, Schae-
'reri, St.c.ohsevra.Xìones,EschweiIeri analyses collate
& in integrum fusæ ad receptæ constitutio-
liis emendationem &• ad naturæ contemplationém,
priorura errorum exemplo edoctam, necesse redu-
cerent, & quidem ad eadern materiei corollaria,
sed in diversis ingeniis diverso modo refracta. Vera sunt
naturæ, errores cuique Auctori tantum privi. At eis nos
decet gratulavi, eos ut naturam amare, quibus hæc ut
clientibus adyta sua aperuit. Ut hujus epochæ heroes
in república Lichenologiæ eminent W allrotJi 6c Meyer,
sed plenius, facile præmaturum, judicium suspendo, cum
sæpe demonstratum sit, neminem eorum, quorum ipse se
partem fuisse fingit, inlegram conscrihere posse historiam,
quod periclitetur tam suis syrabolis nimium tribuere,
qtiam, eliam si se anaS'OV sentirei, thermometrii'm tantum,
ad mulatas rationes oscillans, plus minus grati in
collegas animi sistere. Varias symbolas attuleriint Sten-
Jiammar, Flotow, Laurer. Est siuis reformationi character
in studio physiologiæ 6c morphologiæ funditus ex-
cipiendarum, primariorum a secundariis distinctione, in
nisii genera 6c species ad naturam reducendi. 8ed cum
præcedenti epochæ cautela in separando commendando
esset, nostræ ob oppositurn genium in conjungendo; hie
ænim vi rerum in alterum excessum, quo quidem in diem
imperatur sed contrareforraationis semina sparguntur,
vulgo tendit. At futura Lichenologiæ fata latent. Speramus
fore, ut tenera, amabilis instar sponsæ, scientiæ
amabili fructífera eíFlorescat. Vovemus, ut hujus cultores,
quibus in hæreditatem 6c priaeipatum tradita
est natura, insitæ huic obsequendi 6c imperandi simul |
vktuti non diffidant.
CLAVIS
dispositionis Lichenum Europæorum.
To' ygàgpa anomeivsi, %ò àè nvsvpci ^wonoist
Ord. I. GYMNOCARPI. Schrad. (p. 15).
CHAR. Apothecia aperta, discifera.
Trib. I. PARMELIAGEÆ. Discus subrotundus,
persistens, ab excipulo thaliode raarginatus.
(p. i 5>
A. Usneaceæ Eschw. Discus apertus. Thallus suh-
verticalis {aut pendulo-s armento sus) , centri-
petus, hypothallo destitutus.
i. USNEA. Apothecia orbiculala, peltata; discus apertus,
strato medullari filamentoso impositus. — Stratum
thalli corticale a medullari f lamentoso secedens.
<P- 17).
Spec. n. i. (p. 18. glauca).
ÏI. EVERNIA. Apothecia orbiculata, scutelliformia; discus
apertus, strato medullari fioccoso impositus, co-
ioratus — Thallus stuppeus, fstu lo su s aut strato
medullari f occaso contiguo farctus, (p. 19).
±. Cornicuiariæ. Dec. fruticuîosæ (aut sarmentosæ) a-
poth. iateralibus. Spec, fuscæ . n. ÿ, 3. — ochroleucoe
4, 5. — citrina. 6. (p. 20—23)
2» Dufoureæ. Ach. fruticuîosæ, înflatæ, apoth. termi-
nalibus. Sp. ochroleucoe n. 7. 6i *p (p. 24).
3, Physciæ. Dec. foliaceo-comprcssæ, (filamentosæ semper
stériles) subtus canalicul. Spec, glaucæ 10, 1 1
— ochroleucoe 8, 9. — citrinoe 12, 13. (p. 25—28-)
III. RAMALINA. *) Apothecia orbiculata, scutelliformia ;
*) Deest in Eur<fa hujus sectio C o r n i c u l a r i a, sed tam hanc,
quam y io rum generum species e seriebus coloris in Europa de.
fieienkèus exiraeuropceas habemus.
w:
î
4
.'•s
m