m H
f e
I■irrv-f -*e■■ Í
iM i
j ; s
i l i i
m
m
■*'
P
iife- '
r.'*. .-.
-il
Í!'
¿ i 'A
a thallo discolor sit, rimuloso-verrucosum ; margo tenuis
crenulatus.
VII. P A R M E L IA .
Lichenoidis spec. Dill. Parmelia. Fries. S. O. V. exclus.
Lobaria. Reliqua syn. infra.
CHAR. Apothecia scutelliformia, orhicularia,
thalli disco horizontaliter adnata, margine thallode
acquali. Discus primo conniventi-clausus sub-
ceraceus. — Thallus e centro horizontaliter expansus,
hilateralis, form a va riu s , hypothallo
sujfultus.
De situ horizontali adnotandnm, hunc ad matricem
in situ horizontali positam referendum esse, iiideque fii-
ciHirne dignoscuntur ab Usneis, Everniis, Rarnalinis
OCc., quæ verticaliter a basi sua surgunt. Exstant quoque
nonnullæ formæ aberrantes Parmeliaruin foliacea-
riim, a loco non liorizontali pendentes, adscendentes, sed
niunquam erectæ evadunt vel nt genera citata locis similibus
pendulæ, Differunt insuper hypothallo fibrinoso,
strafo corticali subtus nullo, apotheciis primitus clausis
dehiscentibus «Sc præcipue eorum situ e. s. p, __ In
genere autem fatendnm characteres carpologicos adhuc
nimis subtiles «Sc negativos potissimum esse, at hæc dií-
hcuitas to lh tiir, si vastissimum Parmeliæ subgenus in
plura dissolvitur. Ad hæc vero stabilienda parum admodum
confort thalh forma, in eadein specie sæpe foliácea,
subeffigurata «Sc crustácea ; certiores & cum hahitu
genuino (qui aliud est ac facies externa, sensii Lin-
næano,. habitus a recentioribus plerumque dicta), conspirantes
characteres offert disci indoles, ejusque situs vel
supra stratum gonimon vel supra stratum mcdullare e.
iF’j- species, in quibus excipulum proprium
sub disco adest, re ipsa e Lecidearum serie sunt, licet
sæpe margine thallode spurio (cum thallo leproso plerumque
con,uncto) circumvalientur. Ex principiis hidicatis
in adumbratione manuscripta Systematis Lichenum disposili;
at ex hujus opusculi ratione, non omnes receptas
opiniones uno ictu offendere, sed tirones ad novam
constructionem sensim adduccre, {reformationem enim,
nonievUuhoneinLichenologiæ interidd), receptas sectiones
a thallo foliáceo, crustaceo-efigurato crustáceo-
uniformi, novi* «Se certioribus diilérentiis siiffultas servavi.
Sect. L Thallo foliáceo, a matre discreto, cui adnatus
hypothallus fbrillosus . Lobaria U/o/m.
Imbricaria. Dee. Parmelia A ch.— additis spe-
ciebiis apud oranes dispersis.
TaiB. I. IMBRICARIA. Apothecia eie vaia, suhpodi-
ceilata, regularía; disco tenuissimo, nudo, strato
gonimo imposito! Thallus imbricato-folia-
ceus, ex apoth. abortu sæpe nigro-punctatus.
Tribus eximie naturalis, cui vero plures crustaceæ
prorsus accedunt. — In hac <Sc sequentibus sectionibus,
tacierura divitibus optime observantur qiiattuor Lichenum
memoratæ series, glauca, olivaceo-spadicea, ochroleuca,
citrina. Admiranda analogia inter species diver-
sariira serierum intercedit, sed etiam maxime analogæ
species V. c. P. periata & tiliacea, P. corrugata, i .
caperata e. s. p. non inter se, sed speciebus suæ senei
proxime affines sunt. Sed hæc affinitas non in bac tantum
sectione continetur, sed in sequentibus continuatur,
¡ta ut species singulæ subdivisionis cum analogis suis
sequentium sectionum seriem omnino coiitiguam eificiant.
Hæ series quam maxime juvant ad agnoscenda specirnina
mutilata. — Glaucescentium series ceteris formarum di-
tior est, citrinonim pauperior. E principiis Wallrothia-
nis hæ analogæ species ut formæ phææ, ochromaticæ
&c. facile explicarentiir «Sc inter se colliderentur, sed
in natura semper distinctissimas inveni, eodem modo ac
Fucos, Vivas, Confervas oliváceas, purpureas, virides,
quarum distinctione in diversas series Lamouronx Liiy-
cologiæ reformationem fundavit. Confirmantur »JS'iper
lepræ, disci & sporidiorum colore. Sic acutiss. WcUL-
rotli P. variam tantum pro forma ochromatica P. subfuscoe
habere videtur, mihi autem sunt analogæ species
diversarum serierum, majoremqiie P. varioe video affi-
iiitatem cum Parm. saxícola (thallo orbata vix discernibili)
quam cum P. subfusca. — Mutatur quidem color
singulæ seriei, sed intra determinatos limites; v. c. ochro-
leiicæ sæpius e flavo-viridi albescunt, sed præsentibus
formis dealbatis (semper atypicis) seriei glaucæ «2£ ochroleucæ
diversam originem optime sentio, licet in earum dif-
fereiitiis exponendis calamus in verborum angustie titu -
bet. Quod vero e Systemate non rejicit has differentia^
cum omnes crustæ Licheiiiun dealbatæ inorbosæ sint oc
UH
m
S
A' i'-;l?
K'- -
ii