t e :
tt ee ’ '■
m i
I l - :
t e ; i Í
lu •: M
f e ta
:
':■ ' >
60 LICHEN.
3Iich. gen. t. 45. / . ^>^/. L. tiliaceus. Æ’ArA. Hoffm.
en. Lich. t. 16. / . 2. Æ/z^Z. BoY Y 700. LoLar. L
jusd. Germ. Lich. querciibl. TVidf. in .Tcutn. Coll.
HL p. 127. Y 9. f . 2. L. quercimis. Wiila, Berol,
t. 9. / . 2. Imhricar. Decand. Lich., dein Pannelia
scoi tea. Ach. ex p.
Exs. Lich. Suec. zz. 169- Ehrh. Cr. n. 59. Moug. et
NesÜ. n. 445.
Ad cortices, ligna, rupes Europæ fere totius,
(a Cadiz Doufour l ad Lappouiam Sommerj'eltï)
at non ubique.
Lobis ad modum Stictæ glomeruliferæ sinuatis a
priorihus facile differt; potius cavendum ne cum Sticta
citata dealhata commutetur, ut jam Wulfenio accidit. ff.
scortea Ach. est forma normalis glabra, P. tiliacea frequentior
pruinosa; ceterum non differunt. P. saxatili aî-
finis, at simul P. aleuriti.
52. PARMELIA Borreri, tballo foliaceo-imbricato
cartilagineo-merabranaceo læviusculo glauco-ci-
nerascente, subtus atro-fibrilloso, laciniis apice
rotundatis utrinque nudis, apoth. disco nudo
rubro-badia, margine integro. Turn, apud
Ach. l. c. p . 461.
Lichen Borreri. Engl. Bot. t. 1780. (sorediis margina-
tis adspersa) P. scortea americana. Ach, syn. p. 197.
nuda nigro-punctata ; P. rndecta «. Ach. L c. isi-
diophora.
Exs. Moug. et Nestl. n. 634.
Ad cortices, ligna præcipue Europæ occidentalis,
ut in Norvegia Anglia Turner!, Gailia
meridionali-occidentali D u f our ! Rarior & sterilis
in Vogesis Mougeot! Helvetia Schleicher!
Hujus potissimuna americanæ speciei exoticam comple-
tam habemus formarum seriem, in Europa tantum sorediis
rotundis marginatis lecta videtur, quihus ad formam
P.saxatilis similia proferentem soredia, at elongata,accedit
& a P. cetrata, cujus u t plurimarum soredia ira-
marginata, differt. Ceterum inter has medium fere tenet
locum. Cum hac convenit thallo normaliter lævi,
lobis ambitus dilalatis subintegris subtus versus margi-
uem nudis iuscis ; ciuu ilio thallo vctustiori subcartilaffineo
(apices enim membranacei sunt), laciniato, subtus
dense atrofibrilMso. Apothecia describuntur rubra, eqni-
dem badia vidi. — Accepi quoque pro Lobaria sub-
mcirginali Mich, seu Parmel. submargin. Ach.
53. PARMELIA saxatilis a. tballo foliaceo-imbricato
subcartilagineo reticulato-lacunoso opaco
glauco-cinerascente, subtus nigro atrofibrilloso,
laciniis sinuato-lobatis retusis, apoth. disco badio,
margine demura crenato. Ach. I. c. p . 469*
Moris. Hist. s. X V . t. 7. f 6. Mich. gen.t.49- f
1 . Dill. muse. t. 24. / . 83. Lich. saxatdis L . et
Auct. - Hofm. en. t. 15. f 2- Wulf. in Jacq.
Coll. IV . y ‘ 20. / . 2. Engl. Bot. t. 603. TVestring
Fdrg la f. t. 2- Lobaria. Hoffm. Imbric. retiruga.
Decand. ,r ,
Exs. Lich. Suec. n. 168. Moug. et Nestl. n. 349, 738.
tenuior. , ■ r j
b. luxurians, laciniis discretis latioribus lævionbus adscendentibus
sorediis elongatis marginatis adspersis,
apotheciis raris minoribus. Vzill. Bot, t. '2 1- / . 1 .
- at multo minor. P. scortea pr. p.
Ad saxa, ligna & arbores Europæ omnis vulgatissima.
b. Ad truncos tiliaceos Sueciæ &c.
Species notissima, raagnopere varians, sed formæ
hand rite limitandæ. Vetusta tota frequenter isidiopho-
ra vel tota in Isidium degenerans. In speciminihus, a Cl.
Grapes ad Erinenoville Galliæ lectis, hujus Isidii apices
globulo rubro terminantur. — Ad saxa quoque locis
montosis e thallo pronascuntur phylla minuta, cæspi-
tosa, e cuculiato explanata, rotundata, lobata, læyiora, e
coerulescenti-viridi glauca, cephalodiis hemisphæricis nigris
frequenter adspersa. Paginæ inferiori P. saxatilisyi-
milliraa sunt. Pro peculiari vegetabili habent Smith (Lzc/z.
parasiticus Engl. Bot. t. 1866, unde spec, non pso re-
cepit Acharius sub Endocarpo parasítico Syn. Lich. p.
100) Sommerfelt {Lecid. Parmeliorum SuppL Fl. Lapp,
p. 176) plurimique ; pro P. saxatilis proie Acharius
in herb., Borrer, Meyer, quorum sententiæ eo potius
accedo, cura non hanc tantum sæpissime, sed etiam prorsus
analogas in P. omphalode, conspersa, recurva ¿xc.
viderim, quarum singnia inatvis colorem & naturam pai-
ticipat. Cfr. Lich. Suec. exs. n. 326- — Lich. doem
m
7 0
• U-'