to
‘ - • t .
i>. A rth o n io id e a , apotheciis applanatis suhimmargi-
nati«. Lichen lynceus. E n g l. Bot. t. 899. Lecid. tac/;
meth. p. 59. Aeh. L ich . univ. p. 14 7 .
c. Spilomatica, apotheciis in soredia fuliginosa fati-
scentibny. — Hujus loci videntur ; Spiloma microcio-
nuim Lrigl. Bot. t. 2150. Sp. fuliginosum. Tum
et Borr. L ich . B r it. p. 3 7 .
Exs. L ich . Suec. n. 3 1 3 . variæ formæ.
Ad cortices arborum, præcipue Quercus, ran
ad ligna. Frequens in Europa occidentali v. c
Hispaniæ! Galliæ! Angliæ!, ceterum rarissima v,
c. Hallandiæ.
Planta mire polymorpha. Grusta indeterminata,primo
tartarea, dein amylacea. Apothecia multo magis 0-
pegraphæ formam habent quam reliquarum .specierum
sæpe valde elongata, semper vero obtusa , dein plerumque
turgescentia, difformia & rugosa. A pi'oximis diso
numquam papillato & sporis, cx mente Meyeri, fuligino-
sis, præcipue dignosci videtur.
32 1. LECANAGTIS illecehrosa, crusta effusa sub-
amylacea albicante, apotbeciis elevatis subrotundis,
margine tenuissimo, disco plano albo-pruinoso,
demum papillato. S . O. V . i, p . 288.
Opegr. illecehrosa D u fo u r. I. c.
Exs. L ich . Suec. n, Ì 93 (Pyren. farrea) var. videtur.
Ad cortices vctustos Quercus passim, optima
in Europa australi.
Præcedenti nimis affinis, sed nec transitum nec in
eadera regione legimus, 6c notas varias peculiares servat,
A / th e cm priorum minora, magis regularia, suborbicii-
lata, unde / / t u s formarum Pyrenotheoe incrustantis.
Margo tballodes nullus distmctus, proprius admodum te-
nuis. iam ex hoc, quam e centro disci demum erump
un t papillæ mimmæ, subliberæ, atræ, quales in alia non
322. LECANACTIS urceolata , crusta innata ri-
mulosa alba, apotbeciis immersis subellipticis,
disco planiusculo discreto nudo elabente urceolatis.
S. O. V. 1. c.
_ Ad cortices arborum in Europa australi.
Achar.!
Habitus a reliquarum diversus, unde ab Achario in
mscr. ad Urceolarias relata est. Crusta tennis, effusa,
indeterminata, haud pulverulenta.. Apothecia crustæ plane
& persistenter impressa, per se plano-concaviuscula,
sed disco soluto facile elabente urceolata, opaca, atra,
pruina mox evanescente. Margo proprius cum crusta adeo
connatus, ut vix promineat. Specimen nunc ad manus
non est. .
Obs. LECANACTIS im p o lita . Cfr. Parmelia n. 166.
E toto habitu <Sc vegetatione hujus generis species
sit, quo omnes deformatæ forrnæ sub L e c .d ry in a , V e r rucaria
hyssacea <&c. comprehensæ in vicinia colligun-
tu r ; etiam illius status Spilomaticiis {Spil. decolorans
Engl. Rot.) priorum v. c. Spil. tricolori admodum similis
est. — Ex obss. Cel. Meyeri Flecht. 1. p. 19 4 . apothecia
rite evoluta Opegraphæ esse generis hoc certius
fit. Equidem vero tantura vidi Parmeliæ accedentia, quare
ad intérim inter Parmelias recipere coactus fui. Possent
tamen et hæc excipulo imperfecto pro analogia O.
Lye llii baberi.
UST ALIÆ species proximas vide sub Opegr. n.
817, 3 18.
TO CONIANGIUM.
Fries V îY A c , H a n d l. 1821. p . 330- Syst. Orh. V eg .
CHAR. Apotbecia adpressa, rotundato-diffôr-
mia, oblongave semper aperta, excipulo destituta.
Lamina contigua, persistens, parenchymate iu spo-
rbs coloratos collabente. T h a llu s c r u s ta c e u s , te nuis.
A p o th e c ia f u s c a , in tu s p u lv e r a c e a fu lv a .
Vix de alia planta magis diversa lata sunt judicia.
Cura Calicio roscido, observantibus jam Flotow Sc Laurer,
vix remotissima adest affinitas u t , si sic placeret, t b
"maie intellecturn” facile repeterem. Suh Lecideoe d ry -
inoe nomine passim quidem venit, at vera Lecidea minime
est; etiam in Flôrkeanis speciminibus Exs. n. 141 a
meis diversam invenio structuram. Nec ad Sclerotia referri
potest, natura evidenter- Lichenosa. Mihi cum U-
stalia, Coniolomate statibusque abortivis Graphidearum
intime utique connexa videtur. Prope accedunt Spiloma
tricolor Ach., d u ratum Engl. Bot. ; recepi vero tantum
unicam mihi notissimam speciem, quæ præter statum
normalem rarioi-em etiam Arthonioideum profert.
V f
à ..