t e ? :
%
Éiry. *■'
1 /
p - ì
1 t e ■;
| ü : Í h w - j
■:J ; 'i
«fei; 1
m
Ad saxa regionis mediterranea», inque Galli
occidentali P r é v o s t!
Invitus hanc, ciun Michelii icone Sc descriptione e\.
acte congruam , a P. saxicola d. distinguo ; at thall,,
nullo modo lutescens sed e cinereo-viridi albescens „■
lune serici competit ; centrum ornnino contiguum, ¡moA
rimoso-iuæqîiabilc; ambitus vere foliaceus, sedadpress,,!
obsolete lobatus. Albescens, etiara supra pruinosus eva-
ait. Apoth. minuta, disco plano iinmarginato, prini,
pruinoso, dein nudo, fuscescente. Esine hæc Psora aÚ
bescens Hoffm. ex Fidrk. a P. galactina Ach. diversa?
99* p a rm e l i a g e lid a , thallo crustáceo adnato
carneo-cinerascente, verruca centrali radiatila
rimosa fusca onusto, ambitu lobato, apothecii
adnatis, disco carneo-testaceo, margine thallo
de tumido integerrimo. Ach. meth. p . i88.
Lichen Heclæ. Gunn — Fl. Dan. t. 470. L. gelidm:
Linn. Mant. — Engl. Bot. t. 699- W a h l. Lapp,
p. 415. Lecanora, Ac/i, Lich. univ.
Exs. L id i. Suec. n. 36i.
b. thalJo lævigato irregulariter Se abrupte effuso car-
neo-jiallido, apoth. nrinutis rufofuscis.
81’ai^itica regionum frigidarum is-
laiidiæ, Scotiæ, Norvegiæ totius, in Sudetis, frequens
in Smolandia occidentali, b. locis inundatis
Nunc orbes sistit minores, regulares, radiosos, mict
in crustam latam subirregularem confluit, maxime iiisi-
gnis proie sua centrali semper in a. præsente. Sæpe in
super sorediis cinereo-virescentibus tecta. Apothecia noi-
malia Parm. parellæ similia, dura, & primitus pallido-
pruinosa, sed Jocis magis liumidis prope terram turee-
scunt, carnoso-mollia, marginem obtegentia (simillima
Biat. icmadopliiloe). b. est singularis status ab aqua
superiusa ortus, verruca sæpius orbatus & apotheciis se-
quentis, at ob colorera &c. certe hue referendus. Ex hoc
a d f c r i p t / " '” ’
= Parm. erythrocarpia, hoc loco facile quærenda, «t-
Tiei citT inoe inserenda est.
100. PARMELIA coarctata, thallo crustáceo are-
ülato-squamuloso e virente glauco-albicante,
ambitu squamulisque crenatis, apotheciis adna-
- tis, disco molli rufo-fusco nigricante, margine
thallode tenui coarctato evanescente."— Ach.
meth. p. ZG'i.
Exs. Lich. Suec. n. 362-
Thallo genuino,
a. ornata, thallo effuso areolato-rimoso ambitu squa-
inuloso lobato. Sommerf. Lapp. p. 92-
h. micro]jhyUina, thallo minuto orbiculari contiguo,
subtus libero albo, in ambitu crenulalo-inciso. {Exs.
L c. /?.)
c. trapella, thalli squamulis adscendentibus imbricatis
crenatis. Lecan, trapelia Ach. certissime inedi-
. am inter hare & d. sistit formam.
d. crusta granulata. (Lecan. retorrida. Chaubart. Lecid.
argilliseda. D u f. etiam h. l.)
e. crusta effusa tenuissima contigua virescente. P. ela-
cista. Ach. meth. t. 4- / - 4- ■
Thallo soluto, leproso, sæpe prorsus obliterato.
(Ceterum vario modo ludens). Lichen coarctatus.
Engl. Bot. t. 534- Lecid. cotaria. Ach. meth. Suppl.
p. i i . Volvaria conchylioides .Decand. V. coarctata
Duf. ob similit, cum Thelotr. exanthem. Ach. Lecanora
coarctata. Lich. univ.
Ad saxa subirrigua, Europæ facile totius. 0 -
plima a. b. c. in silvis montosis irriguis Scaudi-
iiaviæ, Rutheniæ, Scotiæ ad saxa granitica; e. ad
saxa aqua sæpius suffusa; ibidem reliquæ formæ,
sed solæ fere per reliquam Europam, etiam ad
saxa arenaria (crusta mutila) muros, tecta late-
ritia, terram argillaceam (Scaniæ! Galliæ!) &c.
Est in agro Femsjonensi inter vulgatissimos Lichenes
saxícolas, omnium maxime versiformis, in cujus u—
niiis studio plures hebdomas consumsi. Vix Lichenem
sub pluribus peregrinis nominibus, vix plures heterogéneos,
quam pro Parm. coarctata recepi. Inde explicantur
diversissima de eadem judicia. At, optime monente
Sommerfelt, cum nuüa alia (semel probe. inteJlecta) coii-
fundi potest ; vix alii, quam Parm. gelidæ, affinis, nam
in abnormi statu utraque profert apothecia colore & facie
Biatoræ icmadophüæ Sc ipsam P. gelidam hujus a-
pothecia proferentem vidimus. At thallo potius cum sem
f
W li.u: