deo evidens, ut harum stirpium naturam perspici
entem vix iugiat. Fiuctificationem ipsam in lucì
magis apertam esse, in aqua vero iuclusam, æquf
notum ac necessariurn. Ipsum ascorum defectum
diversamque sporidiorum indolem inde facile de
duceres.^ Oscillalio Algarum Aquatiearum mutati
momentis hanc theoriam confirmât 2). Denique ma
xime essentialis observatur discrepantia in ipsiu
vegetationis typo, licet in perfectissimis tautum se
riei utriusque sectionibus, vere perennibus, evi
denter expressa sit; Aéreoe exogeneæ 3), Agnati
cce endogeneæ. (E x hoc principio progredieii
dum, si supra allatam Algarum idearn sublatan
yelimus. Argumenta tamen ”pro & contra” sollicite
perpend i mus).
§. 6. Lichenosæ dicuntur Algæ einersæ, quarum
difierentia a submersis e supra allatis sequi
tur. Ycri Lichenes iWarum. typo piene respondent
thallo gaudent stratis distinctis & discretis; cor
ticali 4) boraogeneo, decolori (non viridi), humi
2) Hæc caussa est mutationis apotheciorum <Sc nuclei ii
Lichina.
3) Etiam inter Plantas Cotyledoneas Exogenearum (S
Endogenearum diiFerentia tantum in truncis arboreis cla-
re expressa est. Gonsideramus igitur Exogeneas ut vel
vere exogeneas, 1. typice tantum exogeneas s. heteroge-
ne«s, quales etiam plantae perennes v. c. L in næ a ; (S
Endogeneas ut vel evidenter <Sc vere endogeneas, vel typica
potentia tantum endogeneas s. homogeneas ; suc-
cessivos harum in illas transitus & caussas hoc loco mit-
tamus ; ipsam distinctionem ad Lichenes designandos ne-
cessariam tantum indicantes. — Mihi saltim Fucaceas exa-
nnnanti perspicuum visum truncum esse subhomogeneuni
centro vero molliorem (subgelatinosura) & juriiorem in ara-
bitu magis induratura ; in Lic/ienibus perevidens est stratum
gonirnon, corticali proxiraum, esse junius & molli-
us.^ Cfr. Dec. Syst. N a t. ±. p. ±22. S y st Orb. Veg. p.
22o(
4) lu Lichenibus in corticc tenuiori lævigato arborum.
do subgelalinoso, sicco subcartilagineo & medul-
lari. ilujus superiorem partem constituimt cellu-
læ vegetæ spliæricæ (sæpissirae virides) s. gonidia,
vulgo in stratum contiguum stipata, reliquam
exaridæ decolores, s. lepra. Gonidia Lichenum
difiereutiam essentialem a Fungis, lepra a reliqua-
runx Algarum sectionibus olferuat. Infirnum (aut
in formis verticalibus subcylindricis intimum)
stratum vegetum cum raedullari sæpe confusum
constituunt vulgo cellulæ iilamentosæ, quæ tamen
maxime mutantur & iii infimis obliterantur 5).
Hæ trunci Lichenis expansionem aut prolongatio-
nem variam determinant, quare de earum magis
ludente indole plenius sub Morphosi Lichenum
disseramus. Hoc loco tantum adnotandum statum
Lichenum elementarem, in quo hæc strata
adhuc confusa sunt, à'ici hypothallinum— & cel-
lulas cylindricas in Lichenibus borizontalibus, vel
in foliaceis rbizinarum instar sæpe prolongatas
(at nutrimentum non haurientes) vel, in crusta-
ceis præcipue, matrici arctius adglutinatas, sæpe
ultra thallum proxvAScentcs, à'ici hypothallum, cum.
thalli fulcrum seu basin eificiant. — Proxime ad
Lichenes accedunt formationes, quæ constanter
ut ita dicara in statu hypothallino 6) permanent,
ideoque a veris Lichenibus separandæ sunt, nem-
& foliis tropicis natis strati corticalis sæpe vicibus fim-
gitur matricis epidermis a Lichene assimilata, sed v. c.
in Pertusaria communi eandera fere structurarn vidi
strati corticalis tam proprii, v. c. in saxis, quam ex epidermide
arborum transmutati.
5) Præcipue in supra memoratis bypophloeodibus & formis
secundariis.
6) Inferiores Byssaceæ hypothalli faciera omnino præ se
ferunt, exstantque formæ, de quibus dubitetur utrum
bypothallus Lichenum mutatus an antonomæ sint Byssaceæ.
I