l-ï
t
'fi
I . / ■
speciebus definitis subscriptis obsoletum ubique receptumj
reddere. Ad genium Linnæanum speciebus quibusdam
exoticis, Graphidi adscriptis ab Achario, potius servandum
videtur.
IL Species bujus generis maxime proteæ sunt; ex
apotheciorum forma, divisione vix ullæ differentiæ peten-
dæ sunt. Crusta adhuc magis incerta, si tartaream pau-
carum saxicolarum excepero ; ad corticolas discernendas
vix adhibere potui. Quomodo res se habeat cum harum
chrysogonidio 6c chlorogonidio ex acutissimis TVallrothii
observationibus, practicæ Lichenologiæ minus interest. Gor-
ticolarum crusta mihi, ut indicat cel. Meyer, semper normaliter
leprosa e viridi albicans visa est, sed ob epidermidem
arboris cura strato corticali confluentem I. ejus
vices gerentem typicum Lichenum cartilagineum habitum
præ se ierunt. Omnes reliquæ crustæ differentiæ (coloris,
structuræ (Sic.) vel a Phjcomatre (Syst. Orb. Veg. I,
p. 200, 201) vel a Bysso intertexta pendere mihi visse
sunt. At hic situs lepræ, ut ajuiit, hypophloeodes, momentum
mihi videtur rninoris ponderis «& a Lichenum
facúltate substratum assimiiandi 1. substituendi pendere;
nam in multis ejusmodi speciebus , etiam Opegraphis, v. '
c. 0 . varia terrigena, strati corticalis structuram si-|
millimarn inveni, sive epidermis matricis ejus vicibus fun-!
g a tu r, sive proprio instructæ sint. Gfr. EschweiL in\
Ivlart. Lich. Brasil. & obs, ad 0 . scriptarn. Quoad
locum natalem nempe maxime variabiles sunt Opegrapha, !
normaliter corticolæ, quales absolute omnes apotheciis e-
rumpentibus, sed species apotheciis supeificialibus etiam
saxicolæ, præcipue vero in saxis formationis recentioris
obviæ, variant — at quarum crusta vere tartarea, absolute
saxicolæ sunt. Omnes ad ligna denudata, terram
conglomeratam, argiliara &c. obviæ, quantum equidem
experiri potui, aberrationes sunt locales. — Geterum hoc
genus potius exponendum a Lichenologis Europæ australis,
unde variæ mihi missæ sunt formæ, nec differentias
evidentes offerentes, nec transitus directos monstran-
tes, quas omisi. Primi Dufour & Schaerer, quibus
completara quoque ipsorum specierum collectionem debeo,
species veras hujus generis determinarunt.
* Apotheciis superficialibus, margine thallode destitutis.
109. OPEGRAPHA joeirciBûi, crusta cartilagineo-
tartarea areolato-verrucosa glaucescente, apotheciis
sessili-adpressis obtusis, excipuli integri
margine incrassato persistente, disco lineari primitus
nudo. Ach. s y n . p . 72.
Ad rupes & saxa granitica Scotiæ Hooker!
Smolandiæ ad Femsjò rarius.
Species distinctissima, præcipue crusta pro ratione
crassa cartilagineo-tartarea, pulchre rimoso-areolata aut
verrucosa, alba aut cinerascente. Apothecia crustæ ad
dimidium immersa, sed absque omni margine thallode,
tumida, nitidula, utrinque obtusissima ; margine proprio
elevato crasso connivente, nec per ætateip distante , unde
discus semper angustistimus linearis æquabilis. Geterum
forma & magnitudine varia , subrotunda (rima tamen
semper transversalis), elliptica, elongata ik flexuosa, sæpe
triradiata «Sic. — Hujus status ad saxa ferruginosa ferro
tinctus videtur 0 . tesserata Dee. Fr. 2* p- 313.
310. OPEGRAPHA cerebrina, crusta subtartarea
contigua indeterminata, leprosa alba, apotheciis
superficialibus subrotundis, excipuli integri
margine tumido persistente infiexo subtriquetris,
disco dilatato demum papillato. D e e . F r . 2.
p . ò\ 2 .
Lecid. pIocina..tac7z. syn. p. 16. Lecid. cerebrina. Schaer.
spic. p. 136. Opegr. variæ variet. Meyer. Flecht.
In rupibus calcareis alpinis Pyrenæorum D u fo
u r! Helvetiæ! in saxis Angliæ T u rn e r ! Ombuig
Sveciæ.
Habitu & historia tantum ab 0. varia discrepat, ut
distinguere non dubitem, at ob apothecia iuniora clausa,
rimose dehiscentia, marginem incurvtim, formamqne demum
triquetram & stellato-radiatam non possum genere
movere. Grusta lineolis nigris numquam circumscribitur.
— Geterum diversarum regionum specirnina habitu
inter se admodum recedunt. In Pyrenaicis primariis,
cum quibus Suecica quoque satis conveniunt, crusta
admodum tenuis, tartarea potius quam leprosa, (pulverulenta
alba tamen ex ipso Decand.); apothecia tumida,
elevata, elliptico-rotunda, júniora clausa, rima longitudinali
simplici aut triradiata fissa, adultiora aperta, margine
crasso, passim duplicato. Gum speciminibus anglicis
■ è M
ili
m
M . .
pi
ihJL