r ì
ii
i
■'■U i;
' ,— 1 l
••'t/
M'
} •
Ì -*• •V7* '
. R H '
T O : '?!
: 4.^10 . ‘
.'0 'V"* . ■. ' : '■ iJ
ÏI
ma alpium juga occupât, in Lapponia vero campestris
fit.
Tota vegetationis & morphoseos historia prioris, nec
nisi colore differt, hinc pro vera varietate sumenda,.cum
status intermedii non desint & fatiscens in lepram albam
diffluat (Lecid. sulph. leucogoea Ach. 1. c.). Vulgo autem
apothecia in hac magis protuherantia, nigricantia,
immarginata facie Lecideæ. At hac ratione nulli exstant
limites.
«J PARMELIA orosthea, crusta tartarea rimoso-
areolata obscure ochracea, deliquescente ochroleuca,
hypothallo fibrilloso albo, apotheciis adpressis,
disco luteolo pallide-marginato, dein
protuberante livido-fusco subpruinoso, margine
thallode evanescente.
Lichen sulphureus. Quibusdam, Lich., Lecid., Lecan.
orosthea. Ach. est status deliquescens.
Exs. Lich. Suec. n. 165.
Ad rupium latera, præcipue Europæ borealis.
Lichenem, quotidie fere mihi obvium, nec tamen
affinitate, nec autonomia certura esse fatear. Proximum
esse priori, ejusque filiam, cui subjunxit WaU~
roth, et mihi maxime probabile v id e tu r, at passim majorem
cum P. varia, ne dicam Biat. lucida vidi nexiira;
ceterum fatiscens in lepram ochroleucam ab it, apothecia
júniora marginem pallidura quasi proprium sæpe offerunt,
plerumque nuda & luteola (raro nigra) e. s. p. Vidi
in iisdem maxime absconditis rupibus P. sulphuream
omnino diversam. Hinc hoc modo ut suspectam notavi
; sed ista forma Flotowii a ^oZ/z«arfa prorsus
excludenda.
i 63. PARMELIA Cenisia, crustæ granulis primitus
discretis subglebulosis glaucescentibus, hypothallo
albo, apotbeciis sessilibus, disco submarginato
luteolo lividoque, demum convexo
fusco nigricante cinereo-pruinoso, margine thallode
persistente demum crenulato. Ach. syn.p.
i 63. Lecan.
Exs. Sommerf. Norv. n. 63- Lecan. subfusca. /?.
In montanis & alpinis regionibus Europæ
fere totius; sed rarior, ad saxa & rupes. In Norvegia
passim.
Parmeliæ sordidæ quidem affinis, sed licet ad illam,
P. frustulosæ instar ad P. subfuscam, accedat, P.
xenisioe differentia adhuc insignior videtur. Hypothal-
Jiira album etiarn fihrillosum vidi, at oh crustam haud
contiguam facile obliteratur. Ob hypothallum affinium
more subdeterminatum crusta etiam spithamam lata
orbicularis, granulis minutis nunc sparsis nunc coacerva-
to-conglobatis. Apothecia, præcipue júniora, magis elevata
& in ambitu libera, conferta, vetusta ampia & ir-
regiilaria. Discus primo concavus , suburceolatus, mox
iilanus, vetustus convexus ; in inedia ætate præcipue pru-
inosiis cum margine proprio nudo conspicuo. Color disci
variat, junior normaliter videtur Inteolus aut lividus,
vetustior fuscus & nigrescens, passim quoque versicolor,
centro obscurior, in ambitu dilutior; etiam e pruina o-
livaceofuscum vidi. Margo tballodes primo integer, demum
ilexiiosus 6c crenulatus, persistens, sed observante
Sommerf. Lapp. p. 93. occurrit varietas minor apotheciis
confertissimis, margine proprio thallodem suboccludente.
Aliam dedit B ly tt formam, in qua excipulum
thaîlodes abortivum plures minores scutellas profert. —
A P. subfusca laminæ versicoloris margine proprio, pruina
genuina &c. omnino diversam habeo. Synonymon
Acharianum certum est.
Urceolaria scabra Pers. in Act. W ett. 2. !• p- 10,
quæ collatis speciminihus Lecanora rhagadiosa. Ach. Syn.
p. 164-, evidenter status monstrosus indeque a me omitti-
tur. Est quoque e monte Cenisio o rta; habitus præcedentium.
164. PARMELIA helicopis, crusta rimuloso-areo-
lata livido-cinerea, ex hypothallo albo albo-limitata,
apotheciis adnatis, disco marginato nudo
livido-nigricante, margine thallode libero
obsoleto. Wahl. L ap p . p . 4 ^4- Lichen.
Lecidea. Ach. meth. Suppl. p. 9- Lecan. Lich. univ.
p. 156. . . j -
Ad saxa litoralia aqua marina interdum irrigata
Finmarkiæ ad Altenfjord passim Wahlen-
le rg !, Hallandiæ rarissime.
m
Ï
m
tate?
? . ’
S I
m
•»■•tefe
t e