96 LICHEN. PARMELIA. 97
V J ,.
'
i m i
Pi'S*:- A'
■
tv F ‘4 '
AV-i
L f e ' '
t e i
lí¡.:''M'?»
castanek, tlciimm evoso-granululatis, subtus can-i
clidis, apotheciorum disco plano nudo carneo-
ruib, margine primitus pallidiori integerrimo,
F rie s F . A. I I . 1822.77. 276. Biat.
Lìchen muscorum. Osbeck. L. hypnorum. Zyz7/e¿/. _//(■//,
Prodr. Parmelia, Ejusd.meih. Lecan. Ejusd. Lich.
Univ. Lecan. muscorum. Ejusd. syn. p. 193- Pannaria.
Delis. Lich, muscigenus. TP'aht. Parm. Ach,
(scil. spec, Lapp., reliqua ad P. pulverulent.) Lich.!
carnosus. Dicks. Crypt. % t. 6. f - 7- Engl. Bot. t.
1684. Lecid. Sommerf. Lapp. p. 174. Lecid. Chau-
viniana. Dufour.
Exs. EicJi. Suec. n. 44-
h, lepidota, tliallo in massam granulosam subcoinpa-
cto, apotheciis symphycarpeis (triplo majoribus òic.),
Sommerf. l. c.
In rupibus irrigáis supra muscos (Trichosto-
ma , Andreaìas & c .) Scandiuaviæ totius vulgaris,
Scotiæ! passim; ceterum rarior, ut in Ardennis,
Vogesis Moug. in litt., Gallia occidentali Chau-
vin ! &c.
Est inter nobilissimas species, ob quarum distinctio
ncm Acliarius injuste carptus est ; gravius vero ipsi cr-
raiunt, qui ad Biat. fuscoluteam, Parm. hypnoruin,
microphyllctm Sic. retulerunt. Est quidem morplio-
seos lusu cum P. triptophylla prorsus analoga, sed ut
e diversa serie ah eadem æque certe distincta, ac P.
Acetabulum a P. tiliacea. Hypothallus subtornenfosus
niger raro observatur. At præcipue singularis est apotheciorum
morphosis in forma a. Primitus e thallo c-
rumpeatium excipulum omnino propirium videtur; tam
thallo, quam disco jiallidius ; sensim vidi in eo gonidia
viridia demiimque in vere thallodeum mutatura, margi
neque cremilatum. Quæ morphosis ceterarum, Sticta
rum nonnullarum excepta, jirorsus oppjosita est. In hoc
statu, quera 'Wahl. Lapp. n. 787 describit, thallus quoque
glauco-pruinosus , discus autem nigrofuscus, semper nudus.
Temere de veritate hujus lusus raro obvii dubitavi,
donec mois oculis in natura lustrare licuit.
88. PARMELIA anmiocGla,Ù\a\[ì squamulis mera
hranaceis lacero-ramosis viridi-fuscis, hypolhal
lo effuso nigro areolato-adpressis, apothec. disco
mox convexo rufofusco, intus nigro, marginem
thallodem integerrimum obliterante. — Ach.
syn, p. i5 6 Lecan.
Supra muscos in Alpibus Helveticis. Schleicher
! Schaerer !
Minime ad species crustáceas referri potest; squa-
mulæ omnino affmium, hypothallo tantum magis adpres-
sæ; & cum hic character ex unica forma petitus, forsan
non constans. A priori, cui valde affinis, potissimum dif-
l'ert apotheciis ininutis, minus elevatis, disco mox hemisphærico,
demum nigricante, interiori strato ferme nigro
Margine thallode evanido 1, ad hasin tantura persistente
immargiiiata sunt ; sed exstant alia ex hypothallo orta
'margine quasi projirio instructa.
89. PARMELIA paleacea, thalli squamulis mem-
brauaceis imbi'icatis flexuosis rotundato-incisis
cervino-fuscis, apotheciis adpressis extus villo-
sis, disco plano fusco-atro, margine thallode
paleaceo-ciliato.
Lecan. ciliata. Herb. Ach. — at diversiss. a P. ciliari
n.,70 & paleaceæ nomea potius meretur.
Supra muscos in Dania! Hornemann ex A-
char, (Locus specialior mihi haud innotuit.)
Speciem singulärem & Stictas illustrali tem omittere
nolui, licet specimen mihi desideretur. Quoad sqiiamu-
laruin irregulariter rotundato-inci.sarum crenatarum for-
inam & hypothallum vix coiispicuum cura sequentibus
quoad colorem vero, magis essentialem, priorihus convenit!
Apothecia valde singularia, extus thallo discoloria & villosa,
omnino ut in Stictis variis exoticis, (nec tantum vage
fibrinosa, ut in Physciis quibusdam v. c. P. fibrosa,
P. obscura. / . ) ; margine cincta thallode crenulato-radi-?
ato, inox paleaceo cibato. Hinc excipulum P. muscicolæ
potius cum Stictarum decorticatum, quam Biatora-
rum, comparera. Discus nudus, P. muscicolæ in statu
parmeliaceo similis.
**** Citrinæ. Thallus luteus aut læte viridis. Discus
tenuis subfulvus, strato gonimo impositus. {P. aurea
OC fu lg e n s cfr. n. 116, 117)-
a
m
M'.
1 !
ä
il
1- • I