'E v s x a vixcccpoQOV
io Et-ycovr^rêov ó x t ,
A ix c u o v £ s v o v ,
E q s k s u ' A x q à y a v v o g ,
E vù )v v [iù )v r é Tcarsçcjiv
A c o r o v , ô ç 'd o n o X tv ’
j l . à. K . id .
15 K a f i o v r s ç o ï n o X h à i ï v f t â ,
‘IsQOV 8(>%OV oïxrjficc
U o t a f x o v y S c x th ic c ç t t ô a v
^Oqp&ccX/uoç, aicov t tcp s -
718 [lOQÔtfZOÇ, nXoVTOV
20 T s x a i xcÏqlv aycov
Tvrpôiatg eV açstccîç.
i i . tollit interpunctionem post iïmrov Pauw* 17» SixiXitiv %
Bodl. ß. 18. ocp&ulpoi malit Pauw. perperam. 19. iu pôç-
aipog vltima lönga duas breues repraeseutat. Sed vereor, ne rrloïi-
rog interpretatio sit alterius vocis, v. c. in olßov *— ayasv. Suspi-
cionem iuuant Schol.
[12. tquapa. v, Lycophr. 281.
J3x Schedis.~\
18. Rhodo oriundi Agrigen-
tujn accejsserant maiores The-
rpnis : v, Schol, Rhodum auteln
insederant cure Argiuis co-
lonis : vt e Meneçrate Schol. cf.
Fragm. Pind. (p. g3, cxvi.). xcc-
(IÔVTSÇ — 'Ô’U/UW pUtO SV ’d’VjMÿ
vsù anfiquo. At Mingarell. avv
•&. animo se, yt Ql. YIII, 8. P.
IX, 179.
16. 17. Agrigenlum ad Acra-
gautem fluuium: inf. P. XII, 4.
[18. yO(f>Sa).ubg 1. conspicui, 1.
gloria, decus, (pesg, vt VI, 27.
Ex Schedis.']
19-21. e'(p£7ts aut est pro icpsl-
tcsto (cf. Abresch. Animaduerss.
ad Aeschyl. p. 2i4), insequutus
est status rerum, aeuum — aut
felix rerum status scpsntv nvTOvg,
excepit eos (propr. prosequutus
est illos, vt P. I, 97. SUr/v, vel
coluit eos, adfuit, vt P. I, 57«
IV, 524.). Alterum. hoc Mingarel-
lus malebat. — ydniv decus ex
opibus, oXßov. — itc tcgsioug
y à Kjqovis n u l Péccç>
"Edoç 'O X v f in o v vsucoVy
A s&Xgjv re x o ç v c fà v y
25 TIoqov t 'Ahcpeov,
Eccv&slç â o td a ïç ,
EvtpQtav ccQovçcev 8TL na~
TQtaV öcplöiv XÜfUÖOV
K u. K , £.
A o tn a ykvu- T&V dè nsTtçay^tvow,
30 *Ev d t x a T8 XCil
28, (sepia 1 Bodl. /?.
yvrjolcug, veris, Scot tug ugs%ug.
Mox 23. magnifice dicta: Iupi-
ter moderator coelum et Olympics
certamiua et Olympiam,
26. xópioov etL acpiav, Koines
yivn, Us qui eorum posteri sunt,
Toïg ixyóvoiQ, Theroni et Xeno-
crati. stópioov, cura, tuere, tav-
■ jdtig doidaïg, exoratus, perjno-
tus, carmine meo: svcpqciv&tig,
29. Multa miscentur ad h. 1,
v. Schol, Est hoe perpetuum
ac sollenne poetae, vt a generali
sententia exordium dicendorum
iaciat. Multas magnasque for-
tuiiae yicissitudines experti eraut
maiores, Ergo sententia generalis
: praeteritorum malorum
remedium vnicmn, melior for-
tuna si successerit. —> Qui primo
adspectu occurrit sententia-
rum nexus, est: eorum quae
jictQcc O ixa v
y. Aug. Gott.
iuste vel iniuste perpetrata sunt,
nihil infectum reddi potest. At-
qui haec senteutia Theroni pa-
rum honorifica; turn non convenu
ei quod sequitur: meliore
fortuna subséquente aduersarum
rerum oblivionem fieri; quod
exemplis vicissitudinum fortu-
nae declaratur, Videtur adeo v.
3o. minus bene yulgo ad ntnoa-
ypévav retrahi; sentential« ita-
que sic procedere puta: praeteritorum,
imp nsTCQfxypsvasv so-
ywv tslog (h. e, t« nsnquypivu)
ovds XQÔvoç övvano -&étusv ànoirj-
Tov iv 6i)C<f it xai naqà ôixuv
pro, vllo modo, nec per fas nec
per nefas, h. e. »ec solito rerum
ordine nec praeter morem
quicquam e praeteritis mutari
potest. Ad hunc sensum mutata
quoque est interpunctio, quae
erat post nagà Stxuv.