HO jîty s i. srsoov rtv* ci—
v* TXkâÔu rojvnaçocAs ysvsOtJcii vtvsqtsqov,
XciVVU JTQCCTVlSù nuXatfiOVSÏ X£V£a.
ILvav'dta b a v a ß c/.oo{iai
XroXov af-icp a g sra
1 1 5 KsXabscov. vsÔtgctc /uèv à -
QHytL {Xquôoç btivcôv noXé/ucov* oxXsv
&ct/uï x a i 6s r à v àn si-
ço v a bot,av s v q h v ,
E. y . K. X .
Tct /uèv sv mnoöocuöiv cèvbçce-
120 6ù juaQva/usvov, rcc S’ èv
nsÇo/ucc%cci6c. ß o vX a i
Aè nQSößvTSQat à x lvb v vo v s/uoï snog
112. xsvtù ementlat Pauw. iion male, [ Sic in textuHeynius eor-
rexit.] v.zvtn doriea forma edd. vetl. vsque ad Morell. etsi fere
iota subscriplum iis deest. contendit, contradicit ille temere, mente
vana, (ovv) ycdivoe nganiôi. — 121. nE'Çopayucç vulgo ante Schmi-
dium, qui emendauit ex Aid. et Pal. C. Tn'ÇoyàyoLGL Aug. cum
Bodl. y.
113. Ad verbum: Pulcram
[Pro Pulcram Heynius scripsit :
Coronutam propter victoriam'i]
nauern conscendam laudes tuas
pfaedicando h. e. in altran eue-
ctus laudi vêla dabo. [de lande
per longinquas terras dispersa.
Ex Schedis. ] cf. sup. ad Ul.
XIII, 69.
116. uç'fj-yei) patrociriatür, te-
statur laudes iuucntûtis, illustrât
eam, fortitudo in arrnis.
Ad v. 118. Dawes Mise. erit.
p. 2Üb. obseruat, euqeîv uunquam
pro nancisci, consequi, dici; sed
Evgèa&vu. IVecte vero apud At-
licos; non autem apud Piuda-
rum: vide v. c. Islhm. 1, 60,
Pÿtb. IX, 197.
122. OVVEOlÇ SÉ ffOV, 'JTQfoßv-
TSÿOV ytyovôiog, vocein mi hi,
cui nemo repugnet, otvÉlfyxxov,
ad omnem hindern,' (lôyov) lau-
danti milii te , praebet. Ouate
tpè encuvfïv os pro tnouvovvti.
nciQéyeiv tnog, vt nixgtyetv vpvov
nolùv Nom. YI, by.
T lo t i {»ci navra Xoyov
:Encavtïv naçs/^ovrt. X a ï -
125 ()£. robs /uèv x â r à 0 oivi66av tunoXàv
MéXoç vnèQ noXcàg aXôç nsuntrat.
To KaôtoQSiov
A ' sv AioXlbtooi yOQbaïç
123. noth unavta reuoeauerat Schmidius exAldo (sed is habet noté
ç’ anavTa et sic Bodl. y. noté ga ntxvtn). Yidgo a Romaua inde,
noxi mivta. 127 sqq. Sustuli iiiterpunctionem post ■ délier. Mi-
sere lancinant poetam interprètes etiam veteres. Si lectio vera est,
sententia et ordo, arbitrof, est huiüsmodi : mittitur tibi (Thebis Syracuse's)
carmen hoc trans mare mer ci s- more (et, vt poeta, addit)
Phoeniciae. (quae transportari et vehi nauibus solet. Nihii amplius.)
to Kaozôguov 8è (toino ta etïoç), ycr.gtv qrâgptyyoç imaxTÙnov tv
(pro ôtù) yoçôaïç Aîolideaot, udgrjaov âvTÔpEvoç &èbuv. carmen
autem hoc, bénéficiant, mUnus, lyrae sonantis septem chordis Aeo-
licis (h. ad Aeolieos modos attemperatis) adspice beneuole occur-
rens, excipiens, h. accipe beneuole. At ndhi probabile fit, post yoo-
ôoiïs sententiam esse finiendam ; iungenda autem superiora extruso
O3 vs, 128. zoâs pèv péloç— nspnstai, tô Kaatôqiiov èv AioliStaot
yoçôcuç. [Sic Heynius ill textu eorrexit.] carmen hoc lyricum ad
te mittitur trans mare Thebis Syracusas. ■ d'èlcov à&oi]Oov etc. pro-
pitius adspice hymtium —. To Kaotâqsiov, proprie genus certuin
carminis ad pyrrhichen cani solittnu, h. 1. haec ipsa nostra Ode est.
Schol. ynooxyplxtckÔv péloç, tà Aîohxco gv&pà awistuyuèvor.
Plura de Castoreo carmine docte ibidem expounntur-, hic tara en
Simpliciter vicioriam inniitr}v declarare vox videtur. [V. Hermaim.
de Dial. Pind. p. XIX. — De pyrrhiche v. Plato de LL. Plutarch,
in Lycurgo. Px Schedis.]
124.yaigs, quaeri potest, vtiiun
tftnquam in fine epistolae adie-
ctum sit, vt sit Vale, [Cori'exit
Heyuius iSa/ae.J an interposition,
tanquam iam aduenerit etHieroni.
adstet cum carmine, Salue. Sic et
Nem. Ill, i32. Si tameu accura-
tius expendo, prior ratio videtur.
esse verior: Vale, hut to hoc carmen
ad te — accipe illud cmirno-
candido, nee calunuuie- aliorum
de me corrupto. [ Sequentes versus
loco postscript« quod dicituv.
Ex Schedis ] Guam bene autem
haec interponantur et subsidente
iam spirit 11 poetico subiuugantur
re-liqua, praecepta maxime ethica,
equideiu baud definiam.
In 127. Kaatogsiov. v. ad pr.
huius Carm. v. 1. 2. {lsthui. 1, 21.
Ex Schedis.]