SkvOLÖl 8 s -&SQCC710VTC(, yVù)60f-ICiC
T à v oX ß ld v K ô ç iv & o v , ’Iô&fLtwu
5 JJqÔOvqov I lo o s td à v o ç , àyXaoxovnov.
'Ev T a yuQ E v v o fx la v a lu , x a ô ly v i?-
r a i re, ß a ß 'Q o v %oXLcov,
ld.6qjaXr]ç dtxcc, xcei 0[io—
tqotvoç E ï ç d v a , r a p la t
îo lAvdçaôt nX o v ro v , / ç v ô t a t
H a ïd s ç sv ß o vX o v Qs ju.tr oç,
tarnen ea Olymp. Ischomaehus victor fuit; ergo de diaulo vel do-
licho accipiendum, vt Corsinus quoque mouuit ad eam Olymp.
Auus fuisse videtur Ptoeodorus iu Isthmiis victor, v, inf. 56 sq.
Erant autem ex Oligaethidarum tribu, cf. v. iSj sq. lu euiidem
Xenophoutem Olympionicen scoliou scripserat Pindarus, cuius versus
apud Adieu. XIII. p. 573. 4. habentur; quos vide iu Fragmen-
tis. Simul autem cursu et pentathlo eum vicisse iisdem Olympiis,
testautur v. 4i. 42. {De metro trium vltimorum versuum cuiusque
8trophae v. Boeckh. Comment, p. XXI sq. Es Schedis. ] 1. TçioôXvp’ruovlxuç
Brubach. et Morell. sed preli vitio. Ceteruîn interprétés
inanem collocant operam in exputandis triuis Olympicis vi-
ctoriis. 5. Uoosiôtxvoç. Nescio cur repente in hoc carminé Uo-
‘Ttidàioç scriptura erat adsCita. 6. yàç ex Aid. et trinis Pal. re-
petiit Schmidius: quod et fragm. Matth, habet. Rom. et cett. iv
tù8e 53 i. nec id male. 7. 8. Immutarat léctionem omnium co-
dicum Schmidius tanquam duriorem, hoc modo: xuolyvtjxui te,
Aixu, noXUav — âotpcdèç ßa&qov, xui 6. 8. 9. ôfiàxQocpoç in
Schob occurrit. 11. Interpunctionem post Oéiuxos mutaui, vt
iunctura cum anteced. manifesta sit.
3. ^sçaTtEvovra xoiig Çsvovg,
tpiXô^EVOV yvàaopoa, celebrabo :
v. ad Ol. VI, i 5i.
5. Eunomia, Dice, Irene, He-
siodo Horae, Themîdis filiae O.
901. 2. 3. Eae v. g. xupiui, ab
Vj, Tufitu. Iloris rerum copia
tribuitur quoque apud Theocritum
et alias: r. Valken. ad
Theocrit. p. 3g4. — Reprehendi
potest in poeta, quod, cum ôi~
xtjv deam fecisset cum ivvopl/x,
nunc eaedein appellantur ßa-
■ d-Qov JioXicov, quod abstractis
conueniebat, non personis. ôpô~
7Q07I0S h. 1. Concors.
A- à. K . m.
:'E d sX o v n â1 uXs^sîv ’TßQiv, K oqou
M u TSQCC ■ dçCCÔVjUV&OV.
,rE%(Q xaXct T£ (pçàôat, r ôX p a ré p o t
12. äHptv aiunt Oxon. legere Steph. Atqui sic non nisi vuica
Pauli Stephani i 5gg. Hane ergo pro textu Stephaniano habuere.
__ 12 . x5, KÖQOV pa xeqa " iß q iv dictam non concoquunt viri docti.
Nam satietatem aiunt antecedere insolentiam; sic quoque nolo
Theognidis versu haberi Sentent. v. 53. T ix x u toi xöqog v ßqiv.
Quid ergo? Schmidius per hypallagen ait esse explicandum. Mi-
rum vero, si mater et filia promiscue permutari possunt. Stephanus
in Schediasm. V, 4. pro xöqov scribit (p&6qov, et Pauwius xo -
tov. Quis vero poetas omnes ad vnam formulam adigere ausit?
quidni et ipsa illa insolentia elati secimdo fortunae cursu animi
fastidium creet, vt in praesenti
gcant ciues, sed nouis studeant?
pov Aid.
12. S’&iX. 5’ aXigsiv "TßqiV.
Eraut haec iungenda cum supe-
lioribus: vulovat v.ai sbHXovoi.
Otiosa vox esse videtur e&e-
Xovti. Vnus e Orammaticis
optatiue accipit. Aliquoties hoc
verbo vtitur poeta periphraslice,
vt tarnen xov paratum esse, cu-
pere, studere, locum teneat.
Pytli. I, 121. xHXovxi 8i — alti
(ilvs.lv Tsd'pdioLV £v Aiyipiov.
Sic Kein. VIII, 17. item VII,
3a. vbi per (isXXu reddi potest:
quemadmodum etiam N. XI, 5i.
Vnde et ftiXbav et sxXeXoor, pro-
pitius. Sic Ol. VII, 36. e&eXt)-
<rw xoioLv — diOQ&waou Xöyov’
quod alias esset oig sS'sXmv di-
oodwaco. XI, 9. sdiXrfiw, pro-
positum mihi est/ vt et (&£Xm
rerum florente statu non acquie-
vid. Notam. i 5. -d'QaoùxXvlsthm.
I, 20. P. IX, 1. 01. XI,
9. Porro "Tfiqiv Koqov pendqu
dixit, vt in Oraculo Bacidis ap.
Herod. VIII, 77. xgarsQOv Ko-
qov, "IfSQLOS vi6v. vbi vid. Wes-
sel. Scilicet vtrumque recte se
habet: KoQOgc'T jo iv , et
Koqov procreare potest. E eo-
piis rerum nation fastidium
animum ad insolentiam et iniu-
riam aliorum adducit; et insolentia,
arrogantia, facit, vt co-
pias nostras et fortuuas fasti-
diamus, alienaque appetamus.
Multas autem ciuitates
perdjderat. xui Muyvijzug
unduXsos — Theogn. 1098.
[pvaasfsLug vfitnq jsxog Aeschylus
Eumen. 53o. Ex Schedis.j