Oso/Ltù de rsy ycùv d d x ç v a 6TOva%àïg
ÖQxhov (pcóvaüb ' n a n o
Kfjo vû o v , rlg dij Ivöcg
’Eöötrat, n s v& éa v ; x a i [toe Z a v a r o v Ovv
145 Two en in iX o v , dva<g.
OÏ%kTai re (na cpiXav rarcofcsva
XDcotL n a v ço c d' èv n o va ncöroï ßgordov,
A. é. K. iu.
EHnsQ(ia {XvaroV) (iar()l n a n&Xddacg,
; ’JEöTalg t'iQcoçi à kV ays tcov-
, ds voc é(inav aiQèöcv
155 lIaQ($idco(i ’ d (tèv, ddvarov ts cpvyàv xal
T?iquq anb/J)ó(ibvov,
Avtog OvXv/unov èSsXsig,
Svjv T AVavaia xsXacvty%8Ï t’ '!Aqsi'
E: é. K . ifi.
K a /u d ro v ( ib raX a fzß a v eiv .
"iflg svv sn s ' Z sv g è ' dvrtog rjXvdsv 01,
150 K a l TQ'S" è<gavbaö' tn o g ’ èööl (toe v i -
óg. t Óv Ös K snscra nóóeg,
adeoque ad meum seusum metro sic satisfacere potest: dadpan Sè
tpndoaoïna nvouq txi%ev. Sequebatur quoque hoe Mingarellus.
r il. 5rj leg. cum Schmid, et Pauw. Mingarell. <T ivxiyyav. xéy-
ywv primus Steph. anteriores réyxcuv. miscens lacrimas cum suspi-
riis. i 44. xni epoi &. Schmid, cum Aid. vtrumque bene. 71 tv-
SÉcov est dissyllabum. i 46. cpiXvj malit Pauw (a Scholiaste, puto,
inductus), cum de solo fratre agatur. Non meminerat vir doctus,
lyricum poetam illud praeferre debuisse; ^ inter plures alios modos,
quibus poeta vulgares formas euitat, hie est, vt genera ad indiui-
dua, indiuidua vero ad genera reuocet. i 4g. Erat ijvette. At
tv vette verum, v. ad Pyth. IX, 49. [Hermann, ad Orph. pag. 788.
couj. Zsvg (5’ -rjlvStv dvxLa oi. Ex Schedis.) ,
Forte palpitationem moribundi
est [Heynius correxit erit. ] hu-
designauit; etsi iam per se hor-
ius mali ? h. e. nullane via Ca-
rere mortali frigore, nihil habet
storis a morte liberandi? [ ae-
quod repuguet, vt sit cpglooEiv^
ternum luclum mihi intulisti.
(ovv) uoSpaxi xat* dvunvoi)v.
Ex Schedis.]
i 4i. xéyyaiv proprie xàg oxo-
i 46. Nam fratre erepto vita
vmyàg (ovv) duxgboig, hinc ôu-
mihi ageiida erit solitaria et in-
xQVOt axovayalg : cum vulgari
gloria.
ratione xéyyiottai dicatur os,
15 1.. zôvSe. Castor e Tyn-
lacrimis hurnectari. i i 3. 4. xLg
dareo natus. ntXuoaig vel tav-
ôrj Xboig — quae landein inedela
xbv vel T(i anégpa (pro, prolew,
Eü rc 6ol, tovtcov Xù%og.
l6o E l oè xa o cy v 'iTO V n&Qi
jyiiCQvaôac, navTûdV ôs vosïg
A : i o t) dû 6 aa Liai Ï6ov,
1Ö2. TTxhxfjQug cum Aldo, Schmid, et Pauw, vt asynartetum integrum
sit, pro Tctlumuug. [ i 55. soxa'f. Orph. Argon. ig. soxu-
igavxo. ad q. 1. v. Huschk. in Comment, pag. 9 sqq. Ax Schedes.)
ibj. Colon mulilum. Scholion: si ßobXn xbv ovgavov oixsïv ovv
Èpoi etc. vnde Schmid, non male expleuit versum: avxog 0 uivixnov
xaxoixijocu SéXsig. [Probat Boeckli. 'Comment, p. XXVII. sed
corrig. sStlsig, quia Sélco nou Pinüaricum. Ax Schedis.) Beuedi-
ctus propius ad Schold verba: uvxög Oclvfinov Ss).tig oiy.tïv spot
Sbv XE. Pauw libros Vett. e.vpectandos eenset. Interim seutentiam
vtique ten emus mauibus. i 5g. 160. Erat taxi ooi pèv xovxcov
Xnyog. v. ad v. 20. 24. Cola prorsus ad Schmidii mentem se habent.
Pauw: Aaxi ooi pè<‘ xoïixo i.ayog • K_uoiyvi]xov ö ei nsqi.
Mingarell. delet psr i 5g. vt sit taxi ooi xovxwv ha/og. Et hoc verum.
161. Öxomenses debebant etiam hic parere Schmidio,
qui pro /juxgvao&oti dedit ex Aldo pdqvKOcn. id metrum poscit, et
Schol, firm at. 162. unoddooadScu tacitè a Schmid, receptum.
Vulgo ücnoöéaaoScu.
et hinc toxaigsv pro genuit) pro
vulgari nXijoid'gelv. 15y. tSilng
subiut. iiuXlov, aigsi, praefers.
160. De fratre contendere est,
exigere, et'in hoc persistere, vt
ei vita continuetur. 162. t o ioov
Pind. Yol. I.
ànoôdacraoSai avxS. i 65. vi-
Vandu.ni tih i est — vt adeo poeta
rei speciem talein sibi fmxerit :
non, vt alternis moriautur et in
vitani reuocentur f r a 1res ; sed
vital* retiuent, n im m t, modo in
N n’